Chris tavanı izlerken bir ses duydu. Ses sanki bir hırlamayı andırıyordu.

Panikle yatakta doğruldu ve etrafına bakındı. Karanlıkta hiç bir şey göremiyordu. Gece lambasını taşırken kırmış oldukları için kendi kendine söylendi ve yavaşça ayağa kalkarak kalın perdesini açtı. Bir nebze de olsa dışarıdan ışık gelir umuduyla etrafına tekrar baktı ama hiç bir şey göremedi. Dışarısı dikkatini çekmişti. Bu kadar yüksek ve kalabalık bir binayı yapmaya nasıl izin verilmişti acaba? Etrafta bu binadan başka bu kadar büyük bir yapı yoktu. Biraz dışarısını izledikten sonra yorgunluktan olduğunu düşünerek yatağına doğru ilerledi. Dolabının önüne geldiğinde 3 kez "tık,tık,tık" diye bir ses duydu. O ürperti yine gelmişti. Sanki camı açmış gibi oda bir anda soğumuştu. Burasının soğuk olabileceğini ailesi söylemişti ama bir anda bunu beklemiyordu. Olduğu yerde biraz dikiltenn sonra tekrar duydu

" Tık, tık, tık!" Ses bu sefer daha şiddetli gelmişti. Chris nefes almakta zorlandığını hissetti. Kendi kendine "Hayal görüyorsun, aptal çocuk! Dolap boş bunu biliyorsun!" Diye söyleniyordu ama içindeki korkuyu yenemiyor, dolabı açacak cesareti bulamıyordu.Koridordaki bir tıkırtı dikkatini dağıttı ve kapıya doğru bakmasıyla kapının açılması bir oldu. " Ay!" Chris ve annesi aynı anda bağırmışlardı.

Kalbi yerinden çıkacak gibi hissetsede annesine belli etmemeye çalışıyordu. " Ne yapıyorsun bu saatte böyle?" Annesi şaşkınlıkla ve biraz sinirli gibi konuşmuştu. Chris onu kırmak ya da korkutmak istemiyordu. Zaten yeterince korkmuş ve yorgun olduğunu görerek

"Uyku tutmadı, dışarısını izledim ve yatağa gidecekken sen geldin anne. Sen ne yapıyorsun bu saatte ? Neden uyandın?"Chris duymuş olduğu sesi annesinin de duyup duymadığını anlamaya çalışıyordu. "Belki de bu yüzden uyandı keşke yalan söylemeseydim." Diye geçirdi içinden ama annesinde herhangi bir belirti yoktu.

"Lisa susamış ben ona su getirecektim seni de bir konrtol edeyim diye düşündüm. Ama uyumamış olduğunu düşünemedim. Sen de su ister misin?"Annesinin sesi sakinleşmeye başlamıştı demek ki o sesi duymamıştı. "Olur, teşekkür ederim." Dedi Chris içindeki korkuyu belli etmemeye çalışarak.

Annesi bir kaç dakika sonra elinde 2 baş ucu şişesiyle geri döndü. Fırsattan yararlanan Chris yatağına geçmiş battaniyesine sıkıca sarılıyordu.Oğlunun korktuğu zaman bu şekilde yattığını bilen annesi sakince yatağın kenarına oturdu ve Chris' e getirmiş olduğu şişeden bir bardak su doldurdu.

" Hadi bakalım, biraz su iç. İyi gelir. Hâlâ kabuslardan kurtulamadın mi canım?" Chris bir yandan suyunu içerken bir yandan hayır dercesine başını salladı. Acaba o seste kabusların etkisinden mi olmuştu? Haftalardır düzgün uyuyamıyordu.

" Her şey geçecek tatlım. Burada yeni hayatımızda her şey daha güzel olacak sana söz veriyorum. "

O anda annesi içinde tuhaf bir şey hissetti. Huzursuz olmuştu. " Bu oda soğuk mu anne?"

Clara kısa bir düşünme sonrası " Aslında evet, burası daha serin. Üşüdüysen bir battaniye daha getireyim?"

Sesi soru soruyor gibi çıkmıştı ve içindeki huzursuzluk arttıkça o da üşümeye başlamıştı.

" Hayır üşümedim de bana mı öyle geldi diye merak ettim sadece."

Annesinin sakin bakışları onu biraz da olsa rahatlamıştı.

" Tamam tatlım üşürsen söyle bana mutlaka. Yarın babana pencereleri konrtol etmesini söyleyeceğim. Belki hava alıyordur. Sonucta eski bir bina burası. "

Chris' in saçlarında ellerini gezdirdikten sonra alnına bir öpücük kondurdu ve artık ağlamaya yakın sesler çıkaran Lisa' nın yanına doğru gitmek için ayağa kalktı.

Chris bir an annesinin gitmesini istemedi ama bunu ona söylemedi yeterince yükü var oda onu daha fazla yormak istemiyordu.

Gönülsüzce " İyi geceler anne." Dedikten sonra annesi odadan çıktı ve hızlı adımlarla odasına gecti.

Kapılarının kapandığını duyan Chris'in içini yine aynı korku kapladı. Gözlerini kapattı ve uyumaya çalıştı.

Gözlerini kapattığı andan itibaren sanki odada bir şey hareket ediyormuş hissine kapıldı. Gözlerini açmaya korkuyordu. Yüzüne hafif bir rüzgar değdi. Sanki yüzünün tam karşısında biri var ve onun nefesini yüzünde hissediyordu.

Titreyen vücuduyla tek hamlede battaniyenin altına girdi. Kalbi deli gibi atıyor korkudan her yeri buz gibi olmus titriyordu. Ne kadar süre orada kaldığına emin olamadı ama nefesinin onu battaniyenin altında ısıtmasıyla vücudu biraz olsun gevşedi ve uykuya daldı.