SELİN

Miraç bana kalacağım odayı gösterdi. Odama yerleşmiştim. Fakat canım tatlı çekiyordu. Markete gidip almayı düşündüm. Giyinmeme gerek yoktu dışarı çıkarken ne giydiğimi umursamıyordum. Yanıma cüzdanımdan para alarak çıktım.

                             🍷

Markette çikolata raflarına göz gezdirdim. Ve aradığım şeyi buldum. Laviva . Gerçekten bu çikolataya aşıktım. Bunun vücut bulmuş bir hali olsaydı kesinlikle onun ile evlenirdim.

Çikolatadan bir kutu alıp çıktım. Bana 1 tane yetmezdi çünkü. Yolda ilerlerken bianda yolu unuttum. Ah bu B12 beni yedi bitirdi. Ne yapacağımı düşünmeye başladım. Nerden geldiğimi hatırlamaya çalıştım. Ama işe yaramıyordu. Telefonumuda yanıma almamıştım. Ah salak kafam.

Kaldırımın kenarına oturdum. Bacaklarımı kendime doğru çektim ve kafamı gömdüm. Sağdan mı gelmiştim , soldan mı? Gerçekten hatırlamıyordum. Motor sesi duydum , yaklaştı yaklaştı ve tam karşımda durduğunu hissettim. Kafa mı kaldırıp baktığımda. Onu gördüm , çok vurmak istiyordum ama...

Bana ne yapıyorsun dercesine baktı. Ben ise tekrar kafamı gömdüm. Onunla bir diyalog'a bile girmek istemiyordum.

" Bir şey demeyi düşünüyor musun? " Kafamı hala çıkarmadım. Ofladığını duydum. Ve yanımdan markete girdi. Çıktığında baktım elindde sigara vardı. Bana da uzattı ama almadım. İçerdim ama ondan asla.

Ayağa kalktım. " Ben markete gelmiştim. Çikolata almaya , sonra yolu unuttum. " Derin bir sessizlik oldu. Önce anlamsız gözlerle bana baktı. Gülecek gibi oldu ama son anda bu durumdan çıktı. "Gel götüreyim seni." Motora bindi arkasına oturmam için işaret etti. " İlk artçımsın hadi gel."

Geri adımla çekildim. Motora binmeye götüm yemezdi , en korktuğum şeydi bu . " Sen yolu söyle ben yürüyerek gelirim."

"Yoksa korkuyor musun?" " Hayır korkmuyorum." Nereden anlamıştı. " Gel gidelim işte. " daha fazla inatlaşmamak için bindim . Ellerimi beline doladım. Hızlı gitmeye başlayınca kafamı arkasına gömdüm. Çığlık atmaya başladım. Sonra durdu.

" İn" öküze bak in diyor birde. " Gerçekten hiç korkmuyormuşsun." göz devirdim. Sinir olduğumda istemsizce gerçekleşen bir şeydi bu bende. " Evet korkmuyorum." sırıttı. " Çığlıklarından belli oluyordu." Arkama bile bakmadan odama doğru ilerledim.

                               🍷

Odama çıktığımda. Yatağımın kenarında mini buzdolabı vardı bir tane lavivayı aldım. Geri kalanları oraya koydum. Ve afiyetle yedim. Odamın kapısı çaldı, ama ağzım dolu olduğu için seslenemedim. Kalktım ve kapıyı açtım. Ama kimse yoktu . Yerde bir kağıt vardı...

Kimden gelmiştiki acaba?