Ethan, Olivia’nın odasında bulduğu maske ve fotoğrafla adeta donakalır. Olivia, korkuyla:

"Bu bir oyun mu, Ethan? Yoksa gerçekten sıradaki ben miyim?"
Ethan ciddi bir ses tonuyla:

"Bu, bir uyarı. Katil, seni hedef aldığını söylüyor. Ama merak etme, kim olduğunu bulmak üzerindeyiz."

Diğer grup üyeleri durumu öğrenince, Olivia’nın etrafında bir güvenlik çemberi oluşturmayı teklif ederler. Ancak Emily, sessizce Ethan’a yaklaşır ve fısıldar:

"Bence bu, bizi dağıtmaya yönelik bir plan. Hepimizin dikkatini başka bir yere çekiyor olabilir."
Ethan:

"O zaman katil iki adım önde, Emily. Artık hata yapma lüksümüz yok."

Audrey’nin verdiği bilgiler doğrultusunda ekip, katilin olası saklanma yerini araştırmaya karar verir. Eski tiyatro binasında, Ethan ve Gloria liderliğinde küçük bir operasyon başlatılır. Sahneye geldiklerinde, tam ortada yeni bir not bulurlar:

“Son perde burada. Eğer cesaretiniz varsa, maskeyi kaldırın.”

Tiyatro binası loş ışıklarla aydınlanır. Ethan ve Gloria ellerindeki fenerleri dikkatlice etrafa tutarken, grup geride bekler. Derken sahne arkasından gelen metalik bir çınlama sesiyle irkilirler. Ethan sesi takip eder ve derin bir koridora girer. Kapıların birinin ardından ürpertici bir kahkaha duyulur.

Gloria:

"Bu tuzağa çok benziyor, Ethan."
Ethan, gözünü kırpmadan:

"Belki de ama bu sefer sonunu getirmek zorundayız."

Kapıyı açtıklarında, içeride duvarlara asılmış maskelerle dolu bir oda bulurlar. Her maskenin altında bir isim yazılıdır: Audrey, Olivia, Ethan, Emily... Ancak bir maskenin altında isim yerine sadece bir soru işareti vardır.

Ethan, maskelerle dolu odayı incelerken bir projektör devreye girer ve sahneye bir görüntü yansıtılır. Videoda maskeli bir figür görünür. Karanlık bir ses yankılanır:

"Her şey bir oyun. Ama oyunları anlamayanların sonu hep aynı olur."

Bu sırada grup, Ethan ve Gloria’ya doğru koşar. Noah, korkuyla:

"Olivia kayboldu! Burada değil!"

Videodaki maskeli figür, Olivia’nın bağlı bir şekilde sahnede durduğu bir görüntüye döner. Ethan bağırır:

"Onu nerede saklıyorsun?"
Katil alaycı bir şekilde:

"Gözlerinizin önünde ama bir adım arkanızda..."

Ethan, dönüp bakar ve bir maske takmış figürün sessizce sahneden izlediğini görür. Maske bir anda yere düşer ve altında tanıdık bir yüz vardır: Emily.

Emily, bir anda sahnenin ortasında, grubun bakışları arasında kahkaha atar.

"Oh, Ethan... Bu kadar kolay olacağını mı düşündün? Bu sadece bir oyun değil. Bu, gerçeklerin ortaya çıkış hikayesi. Siz hiçbir zaman neyin önemli olduğunu anlamadınız!"

Ethan, şaşkınlıkla:

"Emily... Neden?"
Emily:

"Audrey’yi korumaya çalışıyorsun ama o sadece bir piyondan ibaret. Bu maskelerin arkasında asıl güç sizden birinin geçmişinde saklı. Ve hepinizi buraya getiren benim oyunumdu."

Emily’nin konuşması sırasında Olivia, bağlandığı yerden kaçar ve Ethan’a doğru koşar. Ancak Emily, bir düğmeye basar ve tiyatro binasının ışıkları bir anda kapanır. Panik içinde herkes birbiriyle çarpışır.

Ethan, Olivia’yı güvenli bir yere çekmeye çalışırken Gloria, Emily’nin peşine düşer. Emily, tiyatro binasının karanlık koridorlarında hızla ilerlerken bir maske takıp gözden kaybolur. Ethan ve Gloria, karanlıkta yalnızca Emily’nin kahkahalarını duyar.

Sonunda tiyatronun alt katında, dar bir odada Emily’yi köşeye sıkıştırırlar. Ethan, silahını Emily’ye doğrultur:

"Bu oyun burada bitiyor, Emily!"
Emily, sakin bir şekilde maskesini çıkarır ve bir adım öne çıkar:

"Eğer bu oyunu bitirirsen, hepinizin hayatı biter. Sadece benim değil, geçmişinizin de."

Ethan:

"Geçmişimiz mi? Ne saklıyorsun?"
Emily, acı bir şekilde güler:

"Gerçeklerin ortaya çıkmasını gerçekten istiyor musun, Ethan? Ya geçmişin seni mahvederse?"

Ekip, Emily’nin suçlamalarının ardından dağılsa da grup içinde büyük bir tedirginlik hakimdir. Olivia, Ethan’a yaklaşarak sessizce sorar:

"Bunu gerçekten o mu yaptı? Emily mi?"
Ethan, yüzünde tereddütle:

"Bilmiyorum... ama bildiğim bir şey var: Oyun henüz bitmedi."

Grup tiyatrodan ayrılmak üzereyken Emily’nin telefonundan bir mesaj gelir. Mesajda şu yazılıdır:

"Sahneyi terk edersen, hikaye yarım kalır. Final burada olacak."
Ethan mesajı okur ve telefonun konumunu takip etmeye çalışır. Ancak sinyal, tiyatronun alt katına işaret etmektedir.

Ekip ikiye ayrılmaya karar verir: Ethan, Gloria, ve Noah alt kata inerken, Olivia ve Audrey üst katları aramak için kalır. Ayrılmadan önce Ethan, Olivia’ya sertçe bakar:

"Ne olursa olsun burada kalın. Bir şey ters giderse hemen haber verin."

Alt katta, Ethan ve diğerleri karanlık ve dar bir labirentte ilerler. Her adımda yankılanan ayak sesleri onları huzursuz eder. Noah, bir noktada durup duvardaki eski yazıları fark eder:

"Burada bir şey yazıyor... 'Kan ve maskeler karanlıkta birleşir.' Bu ne anlama geliyor?"
Ethan, dişlerini sıkar:

"Katilin başka bir mesajı. Hadi devam edelim."

Üst katta Olivia ve Audrey, eski bir projektör odası bulurlar. Odanın içindeki bir masa üzerinde Emily’nin maskelerinden biri ve altında bir mektup vardır:

"Olivia, sıradaki sensin. Onlar seni koruyamaz."
Audrey panikleyerek Olivia’ya bakar:

"Buradan hemen gitmeliyiz! Bu bir tuzak!"
Ancak kapı arkasından kilitlenir.

Ethan ve Gloria, bir odada kanlı bir halı bulurlar. Halının altını kaldırdıklarında eski bir fotoğraf ortaya çıkar. Fotoğraf, grup üyelerinden birini çocukken Emily’yle birlikte göstermektedir. Ethan, fotoğraftaki kişiyi işaret eder:

"Bu... Audrey mi?"

Audrey ve Olivia kapıyı açmaya çalışırken Emily, bir anda projektör odasına girer. Yüzünde kendinden emin bir gülümsemeyle Olivia’ya yaklaşır:

"Bu kadar korkak olma, Olivia. Bu hikayenin kahramanı sensin."

Emily’nin konuşması sırasında projektör açılır ve Ethan ile Gloria’nın bulunduğu alt kattaki görüntüler yansıtılır. Ethan, kameraya bakarken Emily’nin kahkahası yankılanır:

"Herkes birbirine güveniyor ama kimse gerçeği bilmiyor."

Ethan, Gloria’ya döner:

"Emily bu işin merkezinde ama tek başına değil. Onu buraya neyin getirdiğini anlamalıyız."
Gloria, yere düşen eski bir günlüğü alır. Günlükte Emily’nin çocukluğunda yaşadığı travmatik bir olaydan bahsedilmektedir.

Olivia, Emily’nin dikkatini dağıtmak için masadaki lambayı kırar ve Audrey’yle birlikte kaçmaya çalışır. Ancak Emily, her hareketlerini önceden biliyor gibi onları köşeye sıkıştırır.

Alt katta Ethan ve Gloria, nihayet Emily’nin bıraktığı bir kasaya ulaşırlar. Kasayı açtıklarında içinden çıkan dosyalar Ethan’ı şoke eder. İçerik, geçmişte Ethan’ın ailesinin karanlık bağlantılarına işaret etmektedir. Gloria:

"Bunu biliyor muydun?"
Ethan:

"Hayır... ama şimdi öğreniyorum."

Emily’nin Olivia’yı köşeye sıkıştırdığı sırada Olivia, eline aldığı metal bir çubukla Emily’ye saldırır. Emily yere düşer ama kısa sürede toparlanır ve Olivia’ya fısıldar:

"Bu sadece başlangıç."

Ethan ve Gloria üst kata çıkarak Emily’yle yüzleşirler. Ethan, silahını ona doğrultur:

"Oyun bitti, Emily!"
Emily, sakin bir şekilde maske takar ve gülümser:

"Gerçekten öyle mi? Yoksa sadece yeni başlıyor mu?"

Emily bir düğmeye basar ve tiyatronun bazı bölümleri patlamaya başlar. Ekip kaotik bir şekilde dışarı çıkmaya çalışır. Emily, karışıklık sırasında izini kaybettirir.

Ekip tiyatrodan uzaklaşırken Ethan, elindeki dosyaya bakar ve kararlı bir şekilde şunu söyler:

"Bu hikayeyi bitireceğim, ne pahasına olursa olsun."
Olivia, onun yanına yaklaşır:

"Ethan, yalnız değilsin."
Ethan, dosyayı sıkıca tutarak:

"Biliyorum. Ama artık daha fazlasını kaybedemem."