Yeni Üyelik
2.
Bölüm

umutsuzluk...

@yazarsinem

umutsuzluk... acıyı coğaltır kalbin yarasını derinleştirir

umut karanlıkta umut ışığını arayıpta bulamamaktar

işte rumi de bulamıyprdu...

etrafına baktı bomboş sesiz sokağa gözlerini gezdirdi aradını bulamıyordu gecmiş acısını coğaltıyor yarasını kanatıyordu...

 

rumi avcunu açtı avcunun içindeki kolyeye baktı... derin bir nefes alıp verdi... o nefes cok boğuk tu sanki son nefes gibi...

caresizliği andırıyordu

 

etrafına bakındı renksiz ışıksız sokakları binaları gördükçe nefesi daralmaya başladı bu sesizlik bu karanlık ona caresizliği hatırlatıyordu bi anda bağırdı " ela!! poyraz! cocuklar ben geldim anne baba ben geldim"...

 

etraf sesizdi bi insan dahi sesini duymamıştı bi banka oturdu kafasını eğdi gözünden gelen bi damla yaş... yere temas etti ve şapkasını kafasına taktı gözyaşları ve yağmur aynı anda yere damlaya başladı...

 

 

&

&

uyuya kaldığı yerden doğruldu ardı ardına öksürmeye başladı aldırış etmeden yürüdü

 

eliza "rumi!"

 

rumi " niye geldin"

 

eliza " senin için seni iyileştirmek için"

 

rumi " actın yaraları kapatmak içinmi kaybetim aklımı bulmak içinmi"

 

"kaybetiğim aklı bulmak için mi"

 

rumi "yaşanmayan hayatımı kaybolan herşeyimi bulmak için mi hayır eliza hayır sen bana yardım edemesin cünkü sende herşeyimin kaybolması için yardım ettin beni o karanlığa o uçuruma sende ittin" gözleri doldu duraksadı sevdiği kadının yaptıkları ve sürekli söylemesi kalbine ok gibi saplanıyordu...

 

eliza gözlerinin dolmasına izin vermedi sert bi şekilde " ben senin doktorunum rumi konu bunlar değil eğer tedaviyi red edersen ruh hastalıklar hastanesine tekrar dönmek zorunda kalırsın secimi sen yap

 

rumi" beni onlamı tehdit ediyorsun ben 5 yıl boyunca hapiste karanlıkta yatmış adamım... sevdiğim kadın tarafından şimdi eskiden sevdiğim kadın tekrar o karanlığa beni mahkum ediçek onada tm derim " yine duraksadı

" ama kabul ediyorum cünkü bu sefersana mahkum olmiçam bu sever susmiçam! bütün İzmir benim sesimi duyucak eski rumi yok canazesini tarih 2006/2 aralık saat 00:02 de öldü ve cenazesini kaldırdın "

 

eliza nın gözleri dolar kağıdı rumi ye uzatır " burda seans günlerin yazıyor zamanında gelirsin burda yazan ilaçlarıda zamanında kulan "

 

rumi alır kağıda bakmaz" beni iyleştiremiçeksin... doktor eliza karan "

 

rumi arkasını döndü ve toprak kokusuyla birlikte kayboldu...

 

elizanın gözünden yaş gelir eliyle

" ben gerekeni yaptım... rumi ama sen haketmedin "

 

 

Loading...
0%