"Siktir git başımdan zorba."

Başını eğdi ve arkasını dönerek uzaklaştı, onu izledim, onu-

Napıyorum ya ben?!

Şuan sınıfta olmam gerekmez miydi?

Saat kaç?!

SAATSİZ OKUL MU OLUR AMK!

Sakin. Birisi geçer illa sorarım 7/C nerde diye

..............

Ben 7/Cde miyim?

7/A değil miydi?

Ya 7/H ise?!

YA SINIFIMI DAHA BİLMİYORUM!

Sakin ol, ablan bulur seni sen 7lerin katını bul.

Bu katı gezdim, hayır burda 7/? yok, bu katta direk sınıf yok. Merdivenlerden aşağı indim ve orayı gezdim, burası 5/?lerin katıymış. Merdivenlerden 2 kez yukarı çıktım, hayır 2 kez aşağı indim. Burda 7/? olmaz Elisa başını belaya sokmadan çık burdan derken bir anda ayağım burkuldu ve merdivenden yuvarlanıp düştüm.

"NEDEN HEP MASUMLAR ACI ÇEKİYOR?!"

A​​​​​​ğlamaya başladım, ayağa kalkmaya çalıştım ama ayağım fena burkulmuştu, cebimdeki telefon çaldı.

"Şükürler olsun.."

Telefonu çıkardığımda "Ablisss💐" yazıyordu, ablamın bu sefer beni merak etmesi uzun sürdü.

"Abla?"

"ELİSA NERDESİN!?"

"Ya bağırma sağır değilim!!"

"Sen ağlıyor musun?"

"G-gözümê tœz kaçtî iýýiym"

"TDK ağlıyo şuan. Şimdi nerde olduğunu biliyor musun?"

"Keşke bilssem.. G-galiba bodrumdayım."

"Geliyoruz gitme biryere!"

Telefonu kapattı, tozlu yerde oturuyordum, ağlamamı kesmek için burkulan ayağıma baktım.. Burkulan yerde kocaman bir yarık görmek pek iyi değildi.

Bir dakika.. ya allığım olmadığı için uzun süre ordayım sanarlarsa?!

Boşver attığı tokat yanağımı kırmızı yapmıştır.

Ama sadece birini...

SADECE BİRİNİ?!

Offf bittim ben! Ablam o çocuğun içinden geçer. Bana taciz eden erkeği 7. kattan atışı hala aklımda, korkunçtu. Kimse "Melis yaptı." diyemedi korkudan..

Gözlerim karardı, açık tutmaya çalıştım ama başaramayınca uzandım. Sabah uykusu önemli...

3 saat uzandım, bir anda sesler duymaya başladım.

"Elisa?"

"Elisa şu kız mı?"

"ELİSA!"

"Ona ne olmuş?"

"O iyi mi?"

"Yanağına ne olmuş?"

"Boynunun heryeri niye mor?"

İki el yanaklarıma vurdu.

"ELİSA İYİ MİSİN?!"

"ELİSA!"

"Biriniz ambulansı arasın!"

"Telefonumun şarjı yok."

"Dur ben arayım."

"Ya dayanamazsa?"

"Neden bu haldeki?"

"Allah affetsin amma çirkinmiş."

"Fadime sırası değil!'

"Durun nabzına bakayım."

Ablamın olmayan iki parmak boynuma geldi, kıpırdamadım. Sonra burnumun ucuna yaklaştı o iki parmak.

"Nefes alıyor, nabzı yerinde."

"Ablacım uyan hadi, şuan şakanın sırası değil bütün okul başında."

Kalkmadım,herkes başımda, birşeyler söylüyor ama ben hiçbirine cevap vermedim, kısa bir süre sonra ambulans geldi, ambulansa yatırdılar beni. İlk günden böyle olması hiç iyi değildi,

"Uyandımı?"

Bir sürü ses arasından kalın olan tek sesti, şaşırdı gözlerimi aralamaya çalıştım önü görünce gözlerim şoktan kocaman açıldı.

"Ne diye geldin buraya hayırsız?!"

"Böyle olacağını bilmezdim.."

"Alt tarafı ayağımda yarık var abartma istersen."

Bunu söylediğimde diğer kişilere döndü

"Ona söylemediniz mi?!"

"Uyanmadı ki?"

Ofladı, ne oluyor Allah aşkına?

"Şey, adını sorabilir miyim?"

"Adım Elisa."

"Elisa.."

"Evet?"

Uzun bir ölüm sessizliği yaşandı, öyle uzundu ki bir an hamile falan mıyım diye düşündüm

"Elisa ayak kasın patlamış. O normal bı yarık değil..."

"NE?! İmkanı yok! Şaka falan mı bu?"

"Kabullenmen uzun sürebilir Elisa, ama ben ciddiyim.."

Yaşadığım şoku anlatamazdım, anlatsam bile kimse anlamazdı.

"Abla bu şaka falan mı? Gene kamera şakası mı yapıyorsun?!"

"Ablacım sana daha uygun bir zaman söylecektik. Pek öyle olmadı,"

Hepsi odadan çıkmaya başladı.

Üşüdüğümü hissetmeye başlamıştım, iki elimle kollarımı sıvazladım, kaşlarımın eğildiğini hissettim.

"Abla ben üşüdüm...."

Kimse cevap vermedi, çünkü onlar odadan çoktan çıkmıştı. Odada yanlızdım, hastane battaniyesini üstüme çektim, içi sıcaktı ama üşümem geçmedi, daha çok içine sokuldum. Hala üşüyordum, kollarımıda battaniyenin içine sokup ısınmaya çalıştım.