@yelizkilic08
|
Defne -"Mavi bir tepki ver lütfen, bak Yağız iyi aradı abin" Ben konuşamıyodum. Haraket edemiyodum. Yağızın O hali gitmiyordu gözümün önünden. Aynı yere bakakalmıştım bahçede. Defne -"bak gelirler birazdan , mavi lütfen" Her şey üst üste geliyodu. Ve ben bunları kaldıramıyodum. Omuzlarımda koca bir yük vardı. Ve ben o yük altında eziliyodum. Bahçeye giren arabayla kafamı hemen o tarafa çevirdim. Rüzgarın arabasıydı. Yağızlar gelmemişti. Rüzgar arabadan inip yanımıza geldi. Defneye çok uzun bakmadan bana döndü önümde eğildi. Rüzgar -"abim, güzel kızım, bak bana" Fazlasıyla dolu olan gözlerimi ona çevirdim. Herkesin üstünde bir çökmüşlük vardı. Herkes mahvolmuştu şu bir ayda. Rüzgar -"nasılsın diye sormayacağım, iyi değilsin görebiliyorum bunu" O kadar belli oluyo mu ya. Rüzgar -"yağızlar yarın sabah çıkacaklar ama istersen genede götürebilirim seni" Kafamla hızla onayladım. Mavi -"gidelim abi lütfen" Rüzgar -"gidelim abim" Rüzgar beni kucağına alıp sıkıca tuttu. Defne yengeye dönüp baktı ne diyeceğini düşündü. Defne -"gidin rüzgar siz" Defne yengem gülümseyerek karşılık verdi. Arabaya bindik. Yol fazlasıyla sessiz geçmişti. Hastaneye gelince ben tekerlekli sandalyeye binmiştik yağızın odasının önüne gelmiştik. Rüzgar abim kapıyı tıktıklayıp içeri girdik. İçeri girer girmez gözleirm direk Yağızı aradı. Ama Yağız yoktu. Onur -"Mavi?" Mavi -"abim nerde?" Efe -"Mavi neden geldin biz dönecekti-" Mavi -"Ya Yağız nerde?!" Yağız -"burdayım" Arkamı döndüğümde Yağız tuvaletten çıkıyodu. Hasta yatağından aldığım yastığı yağıza fırlattım. Yağız -"noluyo be?" Mavi -"aptal mısın Yağız sen, ne demek ilaçlarını içmemek delirdin mi? Öldüm ya öldüm, ne kadar korktum." Efe arkamda gülmeye başlamıştı. Yağız hala şaşkınca bana bakıyodur. Yağız -"mavi napıyosun iyice delirdiniz siz sülalecek" Ayla -"OĞLUM!" Hepimiz hızla içeri girenlere baktık. Annem, babam,Elif halam,Cevdet amcam odaya düzgünce girmek yerine daldılar. Yağız -"ben diyorum,bu sülalede bir delilik var" Yağız yavaş adımlarla yürüyerek yatağa yattı. Ayla -"kızım..." Mavi -"ee Onur abi biz gitsek" Onur -"sen nasıl istersen güzelim" Onur abim bana doğru yürürken yağızın sesiyle durdu. Yağız -"balkabağı lütfen bu gece benimle uyu" Yağıza tabikide kıyamayacaktım. Ama annemlerle de konuşmak istemiyorum. Napalım katlanıcaz. Mavi -"iyi, uyuyalım birlikte" Cevdet -"evet, herkes iyi olduğuna göre hadi fazla olanlar çıkalım bakalım" Elif -"Hepiniz çıkın bakalım biz maviyle bu gece refakatçi olarak kalıcaz" Efe -"ama-" Elif -"dıdıdıt itiraz kabul edilmiyor, dışarı hadi bakalım" Elif halam kardeşlerin en küçükleriydi. Kendisi 29 yaşında daha çıtır ve çılgın bir kadındı asla evlenme gibi bir düşüncesi yoktu tam bir erkek düşmanıydı. Kendi avukat olup, üstüne bide kendine büro açmıştı. Ne dedemden nede amcamlardan para almazdı. Herkes yavaş yavaş dışarı çıktı en sona annem kaldı hala bana bakıyordu ama ben dönüp bakmadım. Elif -"yenge hadi sonra bak şu an sırası değil" Annem yavaş adımlarla odadan çıkıp kapıyı kapattı. Bende yağızın yardımıyla yatağın kenarına oturdum. Yağız kenara kayıp yatağa uzandı. Sonra kolunu uzattı Yağız -"gel" Yağıza yanaşıp koluna yattım. Uzanıp örtüyü üzerimize örttü. Beş dakika geçmeden uyuya kalmıştı bile. Günlerdir uyumamıştı zaten. °°°° Onur -"buray noluyor?" Buray -"noluyo abi?" Onur -"bende sana soruyorum ya, dalıp dalıp gitmeler. Kafan Leyla bu aralar" Buray -"yok abi ne leylası, yok valla öyle biri" Onur buraya bakıp güler Onur -"tamam yok Leyla, hadi işine bak, buldun mu mekanı?" Buray -"buldum abi bulmasınada, burası bir ay önce yakılmış içeri girmeyiz. 3 Ekim..." Onur duyduğu tarihle buraya bakar. Maviyi o alevlerin içinde buldukları evle aynı tarihti. Onur -"bu işin içinde bi bokluk var. Benim maviyle konuşup çaktırmadan doğruları öğrenmem lazım, ama mavi anlatmıyor konu oraya gelince sürekli değiştiriyor." Buray -"nasıl bir şey var abi bu işte?" Onur -"bilmiyorum bir ara anlatmaya çalıştı ama bir şeyler onu susturdu, ya gerçekten bilmiyor ya da korktuğu bir şeyler var" ••• Elif -"çocuklar uyanın hadi" Yağız -"ya hala bir uyutmadın dırdırdır" Elif -"bana bak Yağız kalkın lan halanızım ben sizin" Halamın bağırmasıyla ikimizde uyanmak zorunda kaldık Yağız yalpalayarak tuvalte gitti bende yatakta oturup halama baktım. Elif -"hiç bakma öyle maviş" Mavi -"on dakika hala sadece on dakika" Elif -"evde uyursunuz" Mavi -"ben onur abime gidicem" Elif -"onur abin eve gitmeni söyledi, sonra gelip alıcakmış seni" Mavi -"ben o eve gitmek istemiyorum " Elif -"Mavicim-" Mavi -"hala lütfen, bu konu tartışmaya kapalı bence" Elif -"Onur abin öyle dedi, o ne derse onu yapıyoruz biz" Sadece bakmakla yetindim. Resmen zorla götürülüyodum ya. Yağız tuvaletten çıkınca son işlemleri halledip arabaya bindik halam kullanıyordu. Bende yağızla arkada oturuyodum . Yağız -"Mavi, neyin var" Mavi -"..." Yağız -"Balkağıı" Yağızın seslenmesiyle ona döndüm Mavi -"efendim" Yağız -"neyin var, diyorum" Mavi -"bişeyim yook" Yağız olumlu anlamda kafasını sallayınca kafamı geri cama çevirdim. Eve gidince ne bok yiyeceğimi düşünüyodum. Ev şuan ana baba günü gibiydi mübarek. Telefonumu çıkartıp abime mesaj attım. "Abi ne zaman gelirsin, burda durmak istemiyorum" Umarım hemen gelirdi. Evin bahçesine girdiğimde yıllardır yaşadığım eve baktım. Aklıma ilk gelen asla kötü şeyler olmamıştı. Hep iyiydi anılarım. Ama bir hata bile tüm iyi şeyleri yok eder. Buruk bi gülümsemeyle yağıza baktım. Oda aynı şekilde bana bakıyodu. Yağız dikkatlice arkama bakmaya başladı. Onun baktığı yere baktım bir sürü araba vardı. Yağız -"Amcamalar bizde" Mavi -"cidden mi, şuan hemde" Halam gelip benim kapımı açtı . Elif -"hayatınızın geri kalanını arabada geçirmeye mi karar verdiniz kuşlarım?" Mavi -"evet ya bura havadar Okey böyle" Elif -"inin aşağı delirtmeyin beni" Önce Yağız indi sonra bana yardım etti. İçimde bir tedirginlik vardı. Tekerlekli sandalyeyle ilk defa ailemin yanına gircektim. Herkesi aynı anda görücektim. İlerledik Yağız arkamdan sandalyeyi ittiriyodu. Yağız -"balkabağı?" Mavi -"efendim abi" Yağız -"abin hep yanında bunu unutma tamam mı, bir bakışın yeter" Mavi -" unutmam abi unutmam" Kapıyı inci abla açınca içeri girdik. Salondan çok ses geliyodu herkes bir ağızdan konuşuyordu. Bunlar hep böyleydi. Biz içeri girince bi anda sessizlik oldu herkes bize döndü. Halamlar amcamlar bi yerde tüm kuzenler farklı bi yerdeydı koca salon dopdoluydu. İlk tepki veren kim olcak diye bekledim. Ama salonda eksikler vardı. Annem, dedem,kuzey abim... Barçın -"şirine sonunda geldiniz be" Barçın oturduğu yerden kalkıp hızla bana doğru geldi beni ayağa kaldırıp öyle sarıldı. Yağız -"olum dur kız düşücek" Barçın beni sandalyeye bırakmak yerine koltuğa barışla yiğitin arasına oturttu. Şimdi size tanıtiyim en büyükleri zümrüt halam onun çocuğu yok, sonra Cevdet amcam var Kunt abim 33 yaşında,sonra yiğit abim vardı 25 yaşında ve selim vardı 20 yaşında. Kubilay amcamında üç çocuğu vardı. Kerem 22yaşında, Erhan 19 yaşında ve selim 15 yaşındaydı grubun ergeniydi. Baki amcamın iki çocuğu vardı. Semih 19yaşındaydı ve sonradan mirasa sonradan ortak olan Ege vardı 4 yaşındaydı. Ege doğdu diye Semih üç gün ağlamıştı sonraysa egeyle annesinden fazla ilgilenmişti. En son ise Bülent amcam vardı. Üçüzleri vardı. Barçın,bartın ve barışdı onlarla aynı yaştaydım 18 yaşındaydılar. Ne kalabalık dimi anlatırken yoruldum. Sevim -"güzelim yemek hazır istediğin bir şey varsa söyle hemen yapalım" Baki amcamın eşiydi. Mavi -"yok yenge, teşekkür ederim" Bi anda sohbete geri dönmüşlerdi hatta arada benide katıyorlardı. Hiçbirşey olmamış gibi davranıyorlardı. Yiğit abimin omzuna kafamı koydum oda sohbete katılmazdı sevmiyodu kalabalık aile ortamını. Elindeki telefonu bırakıp koltukta geri yaslandı kolunu omzuna attı. Yiğit -"sende sıkıldın dimi?" Mavi -"yok, onları dinlemek eğlenceli" İkimizde durup Bülent amcam ve Cevdet amcamın kavgasını dinlemeye başladık. Bülent -"ya abi yanlış biliyosun" Cevdet -"ben mi yanlış biliyorum abiyim olum ben" Bülent -" Ne alakası var, abi olman her boku bilmen anlamına gelmiyor" Cevdet -"bana bak, abinim ben düzgün konuş çocuklar var burda" Tüm kuzenler aynı anda egeye baktık. Çoktan yengemin kucağında uyumuştu. Sonra gözler yavaş yavaş bana döndü. Yok artık. Mavi -"Nee, Ben onlarla aynı yaştayım reşiyim ben REŞİTT." üçüzleri göstererek konuştum. Haklı isyanıma hepsi güldü bense kollarımı önümde bağlayıp trip moduna geçtim. Ama gülmelerine genede katıldım. Onlar ailemdi benim ne olursa olsun hep bana iyi geliyorlardı. Yiğit -"küsme hemen mavili kimse san bir şey demedi" Mavi -"ya abi saçma sapan lakaplar takıp durmayın be" Barçın -"hakket ya, senin adın neden mavi?" Mavi -"Mavi bekliyolarmış Barçın," Barçın dahil tüm kuzenler güldü Mavi -"bana bak barço senin o aşık olduğun saçlarını gece uyurken maviye boyarım kaşınma" Barçın -"Bak hele öyle birşey yap seni şirineye dönüştürürüm" Zümrüt -"aaa tamam kavga etmeyin ama" Tam o anda kapı çaldı. İnci abla açtı gelen onur abimdi. Salonda olan topkuluğa göz gezdirdi sonra gözleri bende durdu ve gülümsedi. Tam yanıma gelirken kapı bu sefer alacaklı çaldı. İnci abla tekrar açtı. Gelen kişiyle herkes şok olmuştu açıkçası bende beklemiyordum. Gelen kuzey abimdi. Arkadaşlar noluyon sırayla, Hemen ardından merdivenden annemin elinde bıcakla merdivenden inmesiyle herkes bir anda ayklandı. Mutlu bir anım gene bozulmuştu. Lanetlimiydim acaba. Noluyo lan ne yaşıyorum ben en son gördüm yere damlayan kanlar ve eliyle bıcağı tutan kuzey abimdi.
~~~~
|
0% |