En son annemle babamın kapısından ayrılıp kendimi tuvalete atmıştım. Telefonum elliden fazla kez çalmıştı ama ben daha duyduklarımı sindirememişken hiçbiriyle konuşamazdım.
Ne yapıcaktım kuzey abimlere söylemeliydim yoksa annemler söyleyene kadar beklemelimiydim.
Telefonum birkez daha çalınca ekrana baktım.
Dedem mi
Dedem niye beni arıyoduki
Telefonu elime alıp sesimi düzeltip açtım.
Mavi
-"alo dedem"
Murat
-"torunum, nerdesin sen?"
Mavi
-"Ee ben, restorantayım"
Murat
-"ben İstanbula geliyorum, Bi sorun var anlaşılan sen nerdesin çık hadi dön annenle babanın yanına ben gelince çözücem"

Dedemi onaylayıp telefonu kapattım.
Bu adam müeccinmiydi.
Kara murat İstanbula geliyo allahım sen bizi koru.
Dedem Mardindeki en büyük aşiretlerden biriydi. Kendisine hep kara murat diyolardı ben pek kara tarafını görmemiştim ama anlatılanlar yetiyordu.

Tuvaletten çıkıp büyük salona ilerledim. Rüzgar abim beni görür görmez yanıma koşup sarıldı.

Rüzgar
-"güzelim, neredesin sen, öldük burda"

Rüzgar abime cevap vermedim, diğerlerine göz gezdirdim.
Annem ve babam anlamışlardı öğrendiğimi annem ağlamıştı, kuzey abim... Onunda mı haberi vardı gerçi demişti annem kuzeyin haberi var diye. Devamına bakmayı kesip rüzgar
abime sarıldım.

Rüzgar
-"mavişim, iyimisin"

Abimi onaylarcasına kafamı salladım

Mavi
-"sadece eve gitmek istiyorum"

Abimin omzunun altına girip arabaya yürüdük. Ben rüzgar abimin arabasıyla diğerleri kendi arabasıyla eve döndük eve gelir gelmez odama çıkıp üstümü değiştirdim.sonra dedemin gelmesini bekledim.

~Mavinin kıyafeti~

Odada çalışma masasına oturup bilgisayarı açtım. Arama motoruna girdim.
Onur Koray.
Yazıp arattım, hiç bişey çıkmadı neden çıkmamıştı...
Bilgisayarın başında biraz vakit geçirdikten sonra bahçeden gelen seslerle bilgisayarı kapatıp camdan baktım.
OHA.
Dedem bune kaç araba geldiniz ya
1.2.3.4...15 araba sadece dedem değil
En büyük amcam ve büyük halamda gelmişti. Babamlar 7 kardeşti en büyükleri zümrüt halam, sonra Cevdet amcam, sonra babam, Kubilay amcam, baki amcam, Bülent amcam, en sonda elif halam vardı.

Camdan bakmayı kesip aşağı indim. Dedem abimlere sarılıyordu,sarılması bitince beni gördü.

Murat
-"torunum, gel bakiyim"

Merdivenin başından ayrılıp dedeme sarıldım.

Hep beraber oturma odasına geçtik ben dedemin Bi tarafında diğer tarafında efe oturuyordu.
Dedem karşısında oturan annemle babama döndü.

Murat
-"Bi açıklama yapmicak mısınız"
Mehmet
-"baba.. Onur..."

Babamın onur demesiyle dedemin gerildiğini hissettim.
Hay anasını bu onuru Bi biz tanımıyoruz.

Kunt
-"onur kim?"

Kunt abi Cevdet amcanın oğluydu.
Zümrüt halam severek evlenmiş ama 3 sene sonra kocası vefat etmişti ben hiç görmemiştim, kocasının yerine kimseyi koyamadığı için evlenmemişti. Bu 3 sene içinde çocuğunda olmamıştı. Bu yüzden en büyük torun kunt abiydi.
Herkes birbirine bakıyordu.

Kunt
-"cevap vericek misiniz, onur kim"

Babam kimsenin cevap vermeyeceğini anlayıp o devir aldı.

Mehmet
-"onur.. En büyük oğlum"
Yağız
-"Ne!

İlk atak yağız abimden gelmişti. Gözü dönmüş gibiydi. Birazdan kıyametin kopucağını hissediyorum.

Yağız
-" Ne demek oğlum baba"

Yağız abim giddikçe sesini yükseliyordu.

Mehmet
-"ses tonuna dikkat et yağız"
Yağız
-"BABA OĞLUM DİYOSUN, OĞLUM!"

yağız abimi tutabilene aşk olsun.

Mehmet
-"YAĞIZ SANA SEVİNİ AYARLA DEDİM"
yağız
-"baba sen bizimle dalga mı geçiyorsun 22 yaşındayım ve Bi oğlunuz daha oldunu öğreniyorum"
Mehmet
-"yağız sen karışma bi"
Yağız
-"BABA NE KARIŞMASI-"

Yağız abimin yanağına yediği tokatla yüzü sol tarafa düştü.

Mavi
-"abi!"
Ayla
-"mehmet!"

Babam küçüklüğümüzden beri hiç birimize el kaldırmamıştı, şimdi ise yağız abime vurmasıyla herkes dona kaldı.
Dedem tam konuşacakken kapı çaldı. Herkes o tarafa kimin geldiğine merakla bakıyordu. İçe giren kişiyle kuzey abim dedem annem ayağa kalktı.
Bi kadın kucağında küçük erkek bebek elinde sıkıca tutan Bi adam.

Mehmet
-"Onur!"

Onur mu! Bu muydu onur evlimiydi oha,cidden oha yani.

~Onur Koray ve karısı Defne~

~Aras koray~

Herkes ağzı açık onur ve karısına bakıyordu. Bense küçük velede ne yani ben hala mıyım lan ben çok gencim daha.

Onur
-"Meraba sevgili ailem"

Dedi hafif gülerek, şuan fark ediyordum ben bu adama benziyorum, o kadar çok benziyoduk ki. Yağız abim onura bakma gereği bile duymadan kalktığı yere oturdu.

Ayla
-"Niye geldin"

Dedi annem onura nefretle bakıyordu
Neydi aralarındaki sorun Bi anne çocuğundan nasıl nefret edebiliyodu.

Mehmet
-"Ayla sakın, sakın tek kelime etme"

Onur abim Bi adım öne geldi karısını ve çocuğunu arkasına aldı. Gülümseme yüzünden hala silinmemişti. Annemin dediği hiç umrumda değildi.

Onur
-"Aradan 27 sene geçti ve sen hiç değişmemişsin Ayla hanım"

Onur annemin gözlerinin içine bakarak konuşuyordu.
Annemde aynı şekilde alayla konuştu

Ayla
-"bakıyorum da sen hiç değişmemişsin karşımda hala o çocuk var, ve oğlun-"
Onur
-"SAKIN! sakın oğlumu ağzına dahi alma!"

Ortam şuan çok gerilmişti. Onur anlaşılan oğlu konusunda çok hassatı.

Ayla
-"yağız maviyle efeyi al odanıza çıkın"
Dedi yağız abime dönerek

Yağız
-"Anne"
Ayla
-"yağız hadi dedim"

Yağız abim ve efe kalkınca bende kalktım.
O an onurla göz göze geldim, hala suratında sinirli hali vardı ama gözleri aynı bakmıyordu annem gibi bana nefretle bakmıyordu. Tam tersi şevkat vardı gözlerinde fakat bende farklıydı ben ondan korkmuştum. Annemin bahsettiği gibi zarar verir miydi bana, bize ve o benim gözümdeki o korkuyu görmüştü.

Onur
-"Mavi"

Bi adım bana doğru attı. O anki refleksle bende Bi adım geri gittim.
Yağız abim beni hemen arkasına aldı. Bana yaklaşmalarına izin vermezlerdi.
Annem hemen yanımıza geldi
Ayla
-"sakın kızımdan uzak dur."

Dedi işaret parmağını sallayarak.

Mehmet
-"AYLA YETER"

arkamızda bağırışmalar yükselirken ellerimi kulağıma götürdüm.Yağız abim kolumdan tutup odaya çıktık arkamızdanda Efe geldi.
Yağız abimin odasına geldik yağız abim kapıyı kapattı. Ben yatağa oturup ellerimi suratımı kapattım, gerçekten korkmuştum aşağısı okadar kalabalıktı.
Efe önüme eğildi.

Efe
-"güzelim, iyi misin bak bana hadi"

Ellerimi yüzümden çektim.

Mavi
-"efe ben yoruldum, noluyo hiç bişey anlamıyorum. Son anda hayatımıza biri giriyo Annem farklı babam farklı bişi yapıyo, aşağıda bağırma sesleri geliyo. Efe ne oluyo anlatın bana benim aklım almıyor çünkü."

Gözümden yaşlar dökülmeye başladı.
Yağız abim hemen yanıma geldi yanıma oturdu. Beni kendine çevirdi.

Yağız
-"şşh güzelim ağlama, bişey oldu yok bak aşağısı kalabalık annem halledicek, sen ne zaman annemin bizim için birşeyi halledemediğini gördün. Sen canını sıkma tamam mı balkağım benim"

Yağız abim beni çekip sarıldı.
Sonra hemen efe sarıldı.
Biz üçümüz annemize hayran Bi şekilde büyümüştük. Benim annem hayatımda gördüğüm en güçlü kadındı kendi ayaklarının üzerine duran ve kimseye muhtaç olmayan Bi kadındı. Tek hayalim onun gibi biri olmaktı. 'Güçlü'.

Abimlerden ayrılınca gülümseyip göz yaşlarımı sildim.
Efe
-"heh söyle aferim kız zilli"
Mavi
-"sensin be zilli düdük"
Efe
-"düdük mü? Sen-"
Yağız
-"aa yeter ama"
Efe
-"Ee yağızcım ne yapıyoruz böyle oturcaz mı böyle"
Yağız
-"abinim ben senin köpek, bişi yapacağımız falan yok oturup belkicez"
Efe
-"öf beeğ"

Efe kendini yatağa attı.
Bende geçip yanına oturdum. Derin Bi nefes verdim.
Aşağıda sesler Bi artık Bi azalıyordu.

Efe
-"oğlum ben şimdi amcamıyım"

Mavi&Yağız
-"Hayır!"
Efe
-"gençler sakin, ne bu celal"
Yağız
-"saçmalayıp durma efe gene boş boğazlılık yapıyorsun"
Mavi
-"evet efe sus lütfen amca falan olduğun yok, onlar bu evde kalmazlar zaten giderler 2 güne"

Yağız abim bana bakıp sırıttı. İkimizde biliyorduk annem onları bu evde barındırmicaktı.
Yağız abim yumruğunu uzatınca bende yumruğumu uzattım ve tokuşturduk.

Yağız
-"işte benim kardeşi-"

Kapnın sertçe açılmasıyla üçümüzde o tarafa döndük.

Onur
-"Mavi!"
Ayla
-"sana hayır dedim onur sakın kızıma dokunma!"
Şaşkınca onura bakıyordum. Yanıma gelip kolumdan tuttu.

Yağız

-"napıyosun sen ya?"

Onur
-"benimle geliceksin"

~~~~~