Onur

-"benimle geliceksin"

Ayla

-"onur sakın!"

Annem bağırıp yanımıza gelmeye çalışırken onurum adamları onu tutuyodu. Yağız abim diğer bi yandan yanıma gelemye çalışıyordu.

Bense kolumu kurtarmaya çalışıyordum ama imkansız görünüyordu bu adamın yanında küçük kalıyordum.

Mavi 

-"bıraksana kolumu be!"

O beni duymazlıktan geldi.

Mehmet

-"Onur bu kadar yeter , maviyi bırak"

Herkes debeliniyodu. Neden bu adamı istemiyorlardı. Ne vardı onda. Öğrenmenin tek yolu vardı. Onunla gitmek, başka seçeneğinde yoktu zaten. Ondan kurtulmaya çalışmayı bırakıp ona ayak uydurdum peşinden yürümeye başladım.

Şaşkınca olduğu yere sabitlendi, ona dönüp baktım.

Sonra hafif gülümseyip yürümeye devam etti ama bu sefer kolumdan değil elimden tutuyodu.

Koşar adımlarla aşağı indik ortalık savaş alanı gibiydi. Kuzey abim hiç bişi yapmadan sade bana bakıyordu yüzünde hiç Bi mimik yoktu ne düşündüğünü anlayamamıştım. Evden çıkıp arabaya doğru ilerledik. İkimizde arkaya bindik önde şöfor ve yan tarafında koruma vardı.

Araba bizim evden uzaklaşmaya başladı camdan arkaya baktım annem ağlıyordu. Annemi öyle görmek içimdeki bişeyleri parçalamıştı. Babam sadece bakıyordu elinden bişey gelmeyeceğini anlamıştı sanki.

Önüme dönüp yolu izlemeye başladım. Karısı ve cin bakışlı çocuk neredeydi onlar gitmişler miydi.

Onura dönüp baktım bişeyler düşünüyor gibiydi.

Mavi

-"şey... Karın ve oğlun onlar neredeler"

Bana dönüp baktı.bana bakınca gene gülümsemesi geldi suratına

Onur

-"onlar bizden önce gittiler eve aras yüksek seslerden pek hoşlanmıyor"

Oğlunun adı arası mıydı güzeldi adı kuzey abime ve anneme benziyordu aras ama annem onlardan nefret ediyordu. Geçmişte ne olmuştu acaba? kuzey abim hangi taraftaydı peki oda nefret ediyomuydu onurdan

Biraz daha yolu izledikten sonra araba durdu geldiğimiz yere baktım Büyük Bi villa vardı.

Önünde bizim ki gibi bir sürü koruma vardı gene. Araba durunca onur indi benimde kapımı açtıklarında terettütle aşağı indim. Hem çok korkuyor, hemde çok güvende hissediyodum. Hangi tarafıma inanmalıydım?

"Hoşgeldin Onur abi"

Dedi korumaların içinden biri çıkıp

Onur

-"hoşbulduk buray"

Buray denilen adam bana döndü. Bana garip şekilde baktı. Galiba korumalardan biri değildi.

Onur

-"Kardeşim ,Buray kardeşim"

Dedi adamın omzunu sıkarken

Kardeşim dediği anda bana gülümsedi

Buray

-"hoşgeldin"

Dedi banada bende aynı şekilde karşılık verdim.

Onur 

-"biz içeri geçelim"

Dedi bana dönüp kafamla onaylayıp onunla birlikte yürümeye başladım.

İçeri girdik. Salon olarak tahmin ettiğim yerden gülüşüme sesleri geliyordu. Durdum gülme seslerini dinledim sesi bile güzel ve tatlıydı arasa aitti. Ben gülümseyerek olduğum yerde sesleri dinlerken onur da biraz önümde omzunun üzerinden bana bakıp gülümsüyodu.

Tekrar yürümeye devam ettiğinde bende ilerledim. Salona girdiğimizde defne ablayla aras yerde oyuncaklarla oynuyordu aras her seferinde kahkaha atıyordu. Biz girince ikise bize döndü.

Defne

-"Hoşgeldiniz"

Bana döndü.

Aynı gülen yüzüyle

Defne

-"hoşgeldin Mavi"

Bende aynı şekilde gülümsedim içten Bi gülümsemeydi oda bunu hissetti.

Mavi 

-"Hoşbuldum"

Defne abla yerden kalktı.

Defne

-"otursanıza dikildiniz ayakta"

Onur beni yönlendirince bende koltuğa oturdum. Aras yerde kıpıranmaya başladı. Yerde ters dönmüş kaplumbağa gibi dönerken gülmeden edemedim. Onurun bana baktığını fark ettim. Gülümsüyodu.

Aras ayağa kalktı paytak adımlarla benim yanıma geldi. Elindeki oyuncak aslanı bana verdi sonra tekrar yere oturdu. Elimdeki aslana baka kaldım

Defne

-"o onun en sevdiği oyuncağı normalde kimseye dokundurtmaz"

Diyen defneye ablaya baktım. Önemlimiydi onun için. Ve bana vermişti oyuncak aslana bakıp gülümsedim. Aradan bir buçuk saat geçmişti. Yemek yiyip sohbet etmiştik.

Şuan salonda televizyon izliyorduk.

Mavi

-"Ee ben izninizle dinlenmeye çıksam"

Defne

-"tabi gel sana odanı gösterim"

Odan...

Defne abla yukarı çıkmaya başlayınca bende arkasından ilerledim. 2. Kata geldik. Bi tane odaya girdik

Defne

-"burası senin odan, istediğin zaman burda hep yerin olucak mavi"

Mavi

-"teşekkür ederim"

Defne

-"biz onur abinle üst katta kalıyoruz bu katta arasın ve senin odan var istediğin olursa çekinmeden gel lütfen"

Defne ablayı onaylayıp kapıyı kapattım. Oda beyazlarla döşenmiş gayet aydınlık Bi odaydı.

Efemi özlemiştim. Saate baktım saat daha 12ydi efe hayatta uyumazdı bu saatte. Telefonumu çıkarıp efemi aradım.

Çaldı çaldı en sonunda açtı.

Efe

-"mavişim"

Mavi 

-"efem napıyon"

Efe

-"aşağıdakilerden kurtuldum odamdayım"

Mavi

-"niye ne oldu"

Efe

-"sen gidince annem ağlama krizine girdi, kuzey abim baya sinirli duruyordu evden gitti, dedemse ortalığa fırtına estiriyor,babamsa ne yapacağını bilmiyodu ortada koşuyordu"

Karşımdaki duvara bakarak derin Bi nefes alıp verdim. Ne cevap vericeğimi bilemiyodum.

Efe

-"sen iyimisin mavi?"

Mavi

-"bilmiyorum efe bilemiyorumki, annem o haldeyken... "

Efe

-"bebeito sen bunları düşünme orda keyfine bak mutlu ol"

Mavi 

-"olamıyorum efe aklım hep orda kalıyor evet geldim buraya ama bu adam kim kuzey abim niye böyle davranıyor annem mahvolmuş durumda"

Efe

-"bilmiyorum ne yapıcağını Bi pavyon mu yapsak"

Mavi

-"of efe ben ne diyorum sen ne diyorsun"

Efe

-"iyi be sende iyice paslandın ben miraçlarla giderim"

Gidemez bensiz gitmez herlade gidermi

Mavi

-"efe sakın bak döverim seni"

Efe

-"görürsün şirine seni"

Mavi 

-"efe! Bana şöyle yaratıcı isimlerle seslenmeye kes"

Efe karşı tarafta koca Bi kahkaha attı.

O her seferinde gülebiliyodu. O benim yaşam kaynağım, neşem, nefesim herşeyimdi. O beni her zaman anlamıştı hatalı olsam bile.

Onun gülmesine bende gülümsedim.

Mavi 

-"Efe... Seni seviyorum hemde herşeyden çok"

Efenin kahkahası kesildi biraz durdu.

Efe

-"bende seni mavi hemde ömrüm kadar"

Mavi

-"ulan efe çok duygusal keselim bunu"

Efe

-"sen başlattın kızım ben bişi mi yaptım"

Mavi

-"sus bakim ben haklıyım"

Araya Bi anda başka Bi hat düşmesiyle ekrana baktım

KuzeyAşkm...

Mavi

-"efe kuzey abim arıyo dur"

Efeyi kapatıp kuzey abimi açtım.

Mavi

-"alo abim"

Kuzey

-"mavi"

Sadece adımı söylemekle yetindi. Sesinde rahatlamış Bi hal vardı.

Mavi

-"abi sen iyi misin? "

Kuzey

-"iyiyim abim iyi, sende iyisin ordada güvendesin en azından "

Mavi

-"galiba"

Kuzey

-"onurla konuşuncam yanına gelicem, senin buraya gelmeni istemiyorum şuan"

Mavi

-"neden ki"

Kuzey

-"nedenini boşver sen, güzelce uyu dinlen şimdi saat geç oldu"

Mavi

-"peki abim iyi geceler"

Kuzey 

-"iyi geceler mavim"

Telefonu kapatıp yatağın yanındaki komidyonun üzerine koydum yatağın üzerinde gecelikler vardı odadaki banyoya girip kısa Bi duş aldıktan sonra onları üzerime giydim. Yatağa girip sıkıca yorgana sarıldım. Hava soğuma başlamıştı valla.

Bugün olanları düşünerek uykuya daldım.

*****

Allahım bu ne ses sabahın köründe. Bir saate yakın aras kesintisiz ağlıyordu. Ve uykumun içine etmişti. Derin Bi nefes alıp yorganı üzerimden Attım lavaboya gidip soğuk suyla yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Buradaki dolaba defne abla Bi kaç kıyafet koymuştu.

Bi tane beyaz etek üstüne baskılı kahverengi sweat giydim son olarak ayakkabılarımı gidip odadan çıktım.

~Mavi kıyafeti temsilen~

Merdivenler aşağı inip salona geçtim.

Diğerleri yukarıda arasın yanlarındaydılar. Kendimi koltuğa atıp televizyonu açtım. Direk magazin açıldı.

-"ünlü doktur rüzgar Koray bu kez kardeşi yağız korayla ortamın içimden geçtiler yanındaki mankenler dikkat çekti"

Kocaman Bi kahkaha attım.

Mavi

-"ortamın içinden geçtiler"

Ben hala gülerken onur abi içeri girdi.

Önce televizyona sonra bana baktı. Sonra oda güldü.

Yanıma gelip oturdu kendini tamamen koltuğa bıraktı galiba arasla uğraşırken yorulmuştu.

Onur

-"abilerin biraz garipler"

Dedi sırıtarak sanki sen abim değilsin diyemedim. Bende gülümsemekle yetindim.

O sırada kapı çalmasıyla ikimizde dışarı döndük. Bi tane koruma yanıma geldi.

-"onur abi, kuzey bey geldi"

Mavi

-"Abim mi?"

Onur önce bana baktı. Sonra korumaya döndü.

Onur

-"alın içeri gelsin"

~~~~~~~