Gerçekler her zaman can acıtır, her ne kadar kaçıp saklansak dahi asla onlardan kurtulamayız. Bu nedenle hep hayallere saklanır insan ama elbet bir gün o gerçeklerle yüzleşme zamanı gelip çatar. Ya da gerçekler yanlış insanlara patlar.
Ailesinin sakladığı gerçekte maviye patlamıştı. Onu on sekiz sene boyunca hayallerde büyütmüşlerdi, fakat artık gerçekler açığa çıkıyordu. Gerçeklerin maviye patlamasınında Bir nedeni de cinsiyetiydi.
Kadın başkaları yüzünden zorla gerçeklere mahkum bırakılmak zorunda değildi ama artık herşey için çok geçti.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Gözlerimi zorlukta karanlığın içine açabilmiştim. Kaç saattir baygındım? En önemlisi ise, neredeydim?
Doğruluk etrafıma bakmaya çalıştım fakat kolumda hıssettiğim acı yüzümü buruşturmama sebep oldu. Zor olsada yatırıldığım yatakta doğrulup etrafıma bakındım burası geniş ve ferah Bi evdi. Odadan anlaşıldığı üzere ahşap Bi evdeydim.
Yataktan kalkıp pencereden dışarı baktım tam tahmin ettiğim gibi ormanın içindeydik, kim bilir hangi cehennemdeyiz.
Kapının açılmasıyla hızla arkamı dönüp gelen kişiye baktım.
Kerem
-"sonunda uyandın be kızım Bi an öldün sandık"
Karşımda duran adama şaşkınca baktım. Hafif esmer tenli düz uzun arkada toplanmış kumral saçları
Bak rengi gözleriyle gayet uyumlu gözüküyordu. Tahminen 24,25 yaşlarındaydı.
Kerem
-"hadi gel yemek için seni bekliyoruz, yemekten sonrada koluna bakarız"
Mavi
-"Kimsin sen, nerdeyim ben?"
Kerem
-"doğru ben sana kendimi tanıtmadım. Kerem ben bu kadar bilsen yeter Bi süre misafirimiz olucaksın"
Hala olduğum yerde garip şekilde bakmaya devam ettim.
Kapıyı açıp geçmem için çekildi galiba dediklerini yapmam gerekiyordu şuan ki durumuma bakılırsa hiç dikleşicek halde değildim.
Tam kapıdan çıkarken üzerin deki kıyafet dikkatimi çekti altımda bana ait olmayan gri Bi şort üstümde ise kendi südyenim vardı.
~Mavinin temsilen kıyafeti~
Hızla kereme döndüm ellerimle üzerimi kapatmaya çalıştım.
Mavi
-"benim üstümü kim değiştirdi lan?!"
Kerem
-"dur dur, sakin ol duru değiştirdi oda aşağıda inelim O zaman görürsün"
Mavi
-"üzerime bir şey ver böyle mi iniyim?!"
Kerem sabır çekerek odadan çıktı. Ama böyle südyenle gidicek değildim.
Beş dakika sonra geldiğinde elinde siyah Bi hırkayla geldi, hırkayı direk suratıma fırlattı.
Mavi
-"yavaş be"
Kerem
-"çabuk giy"
Sağ kolum zaten kıpırdatanıyodum. Tek kolla ne kadar hızlı giyilirse öyle gitmeye çalıştım. Kerem en sonunda dayanamamış olucak ki yanıma geldi. Elini hırkaya uzattı, onun gelmesiyle bende Bi adım geri çekildim.
Kerem
-"yardım edicem sadece, tüm gün seni bekleyemem"
Haspam. Durup yardım etmesine izin verdim vurulduğum kolumdan yavaşça geçirdi.
Mavi
-"beni kim vurdu?"
Kerem
-"ben"
Dehşetle ona döndüm sonra hırkayı elinden çekip iki üç adım geri gittim, dalga geçiyordu herhalde yani umarım.
Mavi
-"dalga mı geçiyorsun benimle?"
Kerem
-"yoo, gayet ciddi ben vurdum."
Duyduklarımı sindiremeyip sırtımı arkamdaki duvara yasladım.
Kerem sırıtarak bana baktı.
Kerem
-"Belki tanırsın kaya"
Duyduğum isimle bakışlarımı yerden çekip kereme diktim
Kerem
-"anladığım kadarıyla tanıyorsun, heh işte onun kardeşiyim"
Kamera nerdeydi ben şu an nasıl Bi saçmalığın içindeydim dimi şaka bu.
Önümüzü kaya diye bir adam kesiyordu, onun kardeşi tarafından vurulup kaçırıyordum ve şuan o kişi karşımda bana iyilik yapmaya çalışıyordu
Mavi
-"ŞAKA MISIN YA SEN?!"
Kerem
-"ovv mavi kız sakin ol"
Mavi
-"YOK SEN DALGA GEÇİYORSUN BENİMLE,imdaaat yaaardım ediin, psikopat bu adaaam"
Odanın dışında Bi haraketlenme sesi oldu sonra odaya 3 erkek 1 kız hepsi aynanda girdi.
Boz
-"noluyo burda!"
Kerem
-"bişey olduğu yok mavi kız delirdide biraz"
Mavi
-"ben mi delirdim, hıh, ben sen baksana bana sen çok mu normalsin?"
Kerem
-"sana normal olduğumu iddia etmedim zaten mavi kız"
Kerem bana doğru sırıtmaya kesip diğerlerine döndü.
Kerem
-"alın şu kızı inin aşağı, bu saçmalıkla daha fazla uğraşamam"
Mavi
-"sensin saçmalık"
Çenemi tutamayıp gene söylemiştin ama söylemesem içimde kalırdı.
Kerem bana ters Bi şekilde bakıp odadan dışarı çıktı.
Murat
-"hadi inelim aşağı"
İçlerindeki adını duru öğrendiğim kız
Yanıma gelip kokuna girdi
Duru
-"hadi inelim sende açıkmışsındır"
Sadece kafamla onaylamakla yetindim. Benim burdan kaçmam lazım.
Onlarla birlikte aşağı indim.
Salona girdiğimizde uzun Bi masa vardı. Kerem en uca oturmuş bizi bekliyodu. Bende durunun gösterdiği yere oturdum. Keremin hemen yanında oturuyordum. BUNE BE İÇERİDE BİLE KORUMA VAR. Geriliyorum çok geriliyorum.
Kerem
-"başlayın hadi"
Herkes yemek yemeğe başladı.
Hep sağ elimi kullandığım için sol elimi kullanamıyorum. Sonuçta sağ elime bir şey olur diye sol elimle alıştırma yapmıyorum. Zaten omzum ağrıyordu.
Şuan kendimi ters dönmüş kaplumbağa gibi hissediyordum.
Kerem
-"İlk üç dört gün omzun ağrır, sonra rahatlarsın, duru mavi kıza yardım et"
Duru kafasıyla keremi onaylaylayıp benin kaşığım eline aldı. Önümdeki çorbadan Bi kaşık bana uzattı.
Sabahtan beri aç olduğum için hemen ağzımı açtım. Yemek bittikten sonra tek elimle olsada durya masayı toplanmasında yardım ettim.
*Mutfakta*
Duru
-"Mavi, abim seni neden kaçırttı? "
Şaşkınca duruya döndüm abim mi dedi o
Mavi
-"Abi derken?"
Duru
-"kaya, tanıyorsun dimi?"
Mavi
-"Evet, adını çok duydum ama yüz yüze tanışmak nasip olmadı"
Duru
-"peki neden kaçırdı?"
Mavi
-"Ah, Bi bilsem"
Yaman içeri girer
Yaman
-"mavi, kerem seni odasında bekliyor"
Mavi
-"odasında mı, nerden bilicem ben onun odasını?"
Yaman
-"Uyandığın oda, ben götürücem seni gel"
Mavi oflayarak yamanın peşinden gider.
Diğer eliyle vurulduğu kolunu tutar gene ağrımaya başlamıştır.
Odaya geldiklerinde yaman içeri girmeden maviye kapıyı açar
Mavi önce yamana bakar sonra odaya girer, yaman arkasından kapıyı kapatır.
odaya girdiğimde ;elinde eldiven elinde şırınga, yatağın üzerinde bir sürü pansuman aleti olan keremi gördüm.
Kerem
-"gelebildin sonunda, geç otur şuraya"
Mavi
-"Bu ne hal be"
Kerem
-"koluna pansuman yapıcam"
Mavi
-"eheh, yok sağol ben almiyim"
İtiraf ediyim iğneden hayvan gibi korkuyorum. Aslada hastaneye gitmezdim ondan. Hızla arkamı dönüp kapıyı açmaya çalıştım. Tabiki açılmadı, lan ne arada kitlediniz bu kapıyı. Yavaş yavaş geri arkamı döndüm. Kerem sırıtarak bana bakıyordu.
Kerem
-"gidemedin"
Mavi
-"gidemedim, olmaz kerem bak bırak gidiyim"
Kerem
-"kolunu doğramayacağım mavi kız, pansuman yapıcam sadece"
Mavi
-"istemiyorum pansuman falan"
Kerem
-"yoksa sen, sen iğneden mi korkuyorsun?"
Mavi
-"ne, ne alaka be yok öyle bişey"
Kerem
-"sen korkuyorsun"
Kerem mavinin üzerine gelmeye başlar
Mavi
-"hayır korktuğum falan yok, git gelme"
Allahım biri ben kurtarsın, arkamı dönüp odada kaçmaya yer aradım.
Kocaman odada kovalamaca oynadıktan sonra kerem durdu. Arkamı dönüp ona baktım.
Kerem
-"Yeter"
Elindeki eşyaları çalışma masasına bırakıp hızla peşimden geldi kaçmaya fırsatım olmadan yara olmayan kolumu tuttu. Arkamda duran dönen sandalyeye oturttu. İki elimizde bileğimden tek eliyle tuttu.
Mavi
-"kerem bırak beni, hayır hayır hayır."
Kerem
-"seni şu yatağa bağlar öyle yaparım pansumanı, sana iyilik yapıyorum"
Sesimi çıkarmayıp sadece ona baktım şuan haraket etmemem için üzerime yüklenmişti zaten. Kafamı diğer tarafa çevirdim. İğnenin koluma girişini hissettikçe gözlerim doldu. Bi zaman sonra kolum uyuşmuştu.
Kerem
-"kolun uyuştu büyük ihtimalle ama genede hissedersin sık azcık dişini."
Sessiz kaldım. Canım acıyodu.
***
Ayla
-"NE DEMEK KIZIM YOK MEHMET"
Mehmet
-"Ayla Bi sakin ol yalvarırım"
Ayla
-"Olamam sakin falan, kızım nerde Mehmet benim"
Efe ağlayarak bağıraşan anne ve babasını izliyordu. Hayatında sevdiği iki kadın vardı sadece biri annesi diğeri ise kardeşi. Mavi onun yaşam kaynağıydı ne olursa olsun ona söyler onun yanında olurdu. Şuanda hayat anlamı yoktu. Ne ulaşabiliyor ne de sesini duyabiliyordu. Hatta yaşadığını bile bilmiyordu. Ama ona bişey olmazdı, efe biliyordu mavi onu asla bırakıp gitmezdi.
Rüzgar
-"baba bak kuzeyde o diğer sevgili oğlundanda haber yok, sende sakin olmayı kesip maviyi mi arasan"
Mehmet
-"arıyolar oğlum her yerde maviyi arıyorlar"
rüzgar sinirle ayğa kalkıp evden çıkar
Herkes maviyi aramaya gitmişti koca evde sadece Ayla Mehmet ve efe vardı.
Efede ayağa kalkar
Mehmet
-"nereye oğlum?"
Efe
-"kardeşimi bulmaya sizin gibi burda oturamam"
Ayla
-"Efe hayır, mavi yokken bide sen nolur oğlum"
Efe
-"özür dilerim anne"
Efe Aylayı dinlemeyerek evden çıkar hızla maviden öğrendiği onurun evine gitmek için taksiye biner
Efeden;
Taksiciye parasını verip hızla indim.
Kapıdaki korumalar direk bana döndü.
Buray
-"buyur"
Efe
-"onurla konuşmam lazım"
Buray
-"kimsin?"
Efe
-"kim olduğum seni ilgilendirmiyor, çıkda geçiyim"
Buray
-"öyle kafana göre giremezsin"
Efe
-"SANA ONURU GÖRMEM LAZIM DEDİM"
Buray
-"Sesinin ayarına dikkat et"
***
Defne
-"Onur noluyo, ne bu dışarıdaki ses"
Onur
-"bakıyorum hayatım"
Onur hızla evden çıkıp sinirle kapıya ilerler
Onur
-"Noluyo!?"
Muammer
-"biri geldi onur bey sizinle konuşmakta ısrarcı"
Onur
-"Aç kapıyı"
Kapıyı ayarlar buray onuru görünce susup geri çekilir
*
Karşımda duran onuru görünce sinirle ittim.
Efe(yüksek sesle)
-"Mavi senin yüzünden kaçırıldı! "
Onur beklemediği için bir iki adım geri sendelendi.
Şaşkınlıkla bakıyordu.
Onur
-"Ne dediğini anlamıyorum efe ne kaçırılması"
Efe
-"maviyi kaçırmışlar kuzey abiyede ulaşıl-"
Defne
-"Onur!"
Hepsi Koşarak yanlarına gelen defneye döner
Onur
-"Defne noluyo?"
Defne
-"Mavi onur, kaçırılmış sana mesaj atmış"
Hızla elindeki telefonu onura uzattı.
Onur telefonu alıp gelen mesaja bakmış.
Onur
-"kaya kaçırmış"
Hızla buray'a bakar.
Buray
-"kaya mı!?"
Onur
-"arabayı al karargaha gidicez"
Onur gidicekken tekrar geriye döner
Onur
-"Efeyide al"
****
Duru
-"maviyi ne yaptın?"
Kerem
-"odada, iner şimdi"
Kapı çalar.
Duru koşarak kapıyı açar
Duru
-"Abim hoşgeldin"
Kaya
-"hoşbulduk güzelim"
Kaya içeri geçer
Kerem
-"nerdesin sen kaç saattir?!"
Kaya
-"düzgün konuş benimle, abinim ben senin"
Kerem
-"başlatma abiliğine 1 yaş"
Kaya
-" bir yaş bir yaştır oğlum"
,,,,,,,
Odadan çıkıp tekrardan az önce indiğim salona indim. Kapıda arkası dönük bir daha vardı.
Duru
-"aa mavi"
Arkası dönüp olan kişi durunun bana seslenmesiyle bana döndü.
Bu arabayla önümüzü kesip abime silah çeken adamdı. Yeşil gözleri bana döndüğünde koyulaştı. Hızla merdivenden indim. Önüne gelip hızla onu geri ittim.
Mavi
-"Sen vurdun abimi!"
Kaya Bi iki adım geri sendelendi. Tekrar üzerine atlicaktım ki kerem beni tuttu.
Mavi
-"Bırak beni katilsin sen!"
Kaya
-"Abi hakketmişti ufaklık, demek sana hiç bişey anlatmadılar."
Ne saçmalıyodu, ne anlatmamışlardı bana.
Gene ne sakladın baba benden, neyin bedelini ödeyeceğim ben..
~~~~~