MEDYA;IȘIK

&

Aradan iki gün geçmiști.Aslında iki gün değil 2 yıl gibiydi aslında.Yada bana öyle geliyordu

Hastanenin kapasından içeri girmem'le bakıșlar bana döndü.Merdivenlere doğru ilerleyip çıkmaya bașladım.İlk katı çıktım ve bir kat'da çıkcaktım

​​​​​​2.katı'da çıktımda merdivenlerden ayrılıp odaya doğru ilerlemeye bașladım.Az ilerde murat ve meltemi görünce göz devirmeden edinemedim

Yanlarına gittimde bana tip bakıș atıp içeri girdiler.Derin nefes vererek bende girip boș koltuğa oturdum

Etrafa göz gezdirmeye bașladım.Ama bir çocukla bakıșlarımız kesiști.Aynı erkek versiyonum gibiydi yada bana öyle geldi

​​​​​​Bakıșlarımı çekip arkama yaslandım.Telefonu açıp gezinmeye bașladım

20 dk sonra...

Kapının açılmasıyla bakıșlar ora döndü.Telefonumu kapatıp çantama koydum

Doktor sandalye'ye oturup gözlünü taktı.Küçük öksürüklük dikkatleri oraya topladı

Zarfı yavaș yavaș açmaya bașladı."öhm...Ișık kara 99%99 serdar sarcanın kızı"diyip boğazını temizledi "defne sarca 99%99 murat karanın kızı" diyerek çıktı

Ortada derin sessizlik vardı.Herkez birbiriyle bakıșıyordu.Sessizliği bozan murat olmuștu

"Herkez kendi öz kızını alsın"diyerek meltemi alıp odadan çıktılar

Odada sadece 4 kiși kalmıștık.Sadece yutkunup saçımı geriye attım.Yere bakıyordum

Yanıma gelmeleriyle kafamı kaldırdım.Kadın elini uzattı ve " ben defne buda eșim serdar ve oğlum ılgaz "dedi

Elini tutup " ıșık" dedim sadece.Ilgaza baktımda bana tiksinir gibi bakıyordu.Defne hanıma dönünce yanıma oturup elimi tuttu

"Biliyoruz senin için zor...Ama bizimle gelir misin kızım?"

BÖLÜM SONUUUUUU

AZ YAZDIM ÖZÜR AMA DİĞER BÖLÜM TELAFİ ETCEM

MEDYA;IȘIK

&

Aradan iki gün geçmiști.Aslında iki gün değil 2 yıl gibiydi aslında.Yada bana öyle geliyordu

Hastanenin kapasından içeri girmem'le bakıșlar bana döndü.Merdivenlere doğru ilerleyip çıkmaya bașladım.İlk katı çıktım ve bir kat'da çıkcaktım

​​​​​​2.katı'da çıktımda merdivenlerden ayrılıp odaya doğru ilerlemeye bașladım.Az ilerde murat ve meltemi görünce göz devirmeden edinemedim

Yanlarına gittimde bana tip bakıș atıp içeri girdiler.Derin nefes vererek bende girip boș koltuğa oturdum

Etrafa göz gezdirmeye bașladım.Ama bir çocukla bakıșlarımız kesiști.Aynı erkek versiyonum gibiydi yada bana öyle geldi

​​​​​​Bakıșlarımı çekip arkama yaslandım.Telefonu açıp gezinmeye bașladım

20 dk sonra...

Kapının açılmasıyla bakıșlar ora döndü.Telefonumu kapatıp çantama koydum

Doktor sandalye'ye oturup gözlünü taktı.Küçük öksürüklük dikkatleri oraya topladı

Zarfı yavaș yavaș açmaya bașladı."öhm...Ișık kara 99%99 serdar sarcanın kızı"diyip boğazını temizledi "defne sarca 99%99 murat karanın kızı" diyerek çıktı

Ortada derin sessizlik vardı.Herkez birbiriyle bakıșıyordu.Sessizliği bozan murat olmuștu

"Herkez kendi öz kızını alsın"diyerek meltemi alıp odadan çıktılar

Odada sadece 4 kiși kalmıștık.Sadece yutkunup saçımı geriye attım.Yere bakıyordum

Yanıma gelmeleriyle kafamı kaldırdım.Kadın elini uzattı ve " ben defne buda eșim serdar ve oğlum ılgaz "dedi

Elini tutup " ıșık" dedim sadece.Ilgaza baktımda bana tiksinir gibi bakıyordu.Defne hanıma dönünce yanıma oturup elimi tuttu

"Biliyoruz senin için zor...Ama bizimle gelir misin kızım?"

BÖLÜM SONUUUUUU

AZ YAZDIM ÖZÜR AMA DİĞER BÖLÜM TELAFİ ETCEM

​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​​​​​