BÖLÜM 10:

Her türlü bir şekilde yanarız. Yandığımız her neyse o şeye nefret ile aynı derece de aşık oluruz. Peki sizi yakan ateş ne? Adını verdiğiniz ateşi sever misiniz?

"Astor üzerinde neler var?" Astor üzerinde bilye benzeri her haltı çıkardı.

"Üç patlayıcı, iki sabitleyici diğerleri de besin." Vay canına. Ama hala onları patlatmak dışında ne yapacağımızı anlamadım.

"Üzerinizdekileri çıkarın." Bana baktı "sadece hırkayı ver mont kalsın." Donacaktım ama verdim şu an buradan kurtulmak gerekiyordu. Çantasından bir halat ve bıçak tarzı bir alet çıkardıktan sonra bıçağı halatla bağladı. Dart atıyormuş gibi kontrol etti. Herkes merakla ona bakıyordu. Planı anlatmaya koyuldu.

"İlk patlayıcı ile duvar için kullanıp çok kısa süreliğine sersemleteceğiz hırkalara kan bulaştırıp dikkatlerini dağıtacağız kendimizden olabildiğince uzağa atacağız. Hırkaların içinde sabitleyiciler ve ikinci patlayıcı olacak. Sayılarını azaltmaya oynayacağız."

"Sabitleyici ne işe yarıyor? Halatla ne edeceksin?" Merak ettim. Soğuk bir şekilde artık bir sus der gibi bana bakıyordu. Uzunca nefes alıp verdi.

"Bekle anlatıyorum." Bıkkın bir şekilde söyledi. "Sam çıktıktan sonra Elayı taşıyacaksın Elizya hala bitkin Astor onu al ve hızlıca önden koşun." Mary ve Astor'a baktım. Hiç tepki yoktu. Şu an kıskançlık önemli bir etken değildi. "Mary ve ben duvarları yıkarak geleceğiz. Halat duvarlar kırılırken içlerinden bir tanesine saplayacağım ve yanıcı madde ile son patlayıcıyı aktif ederek çıkışa kadar dayanmaya çalışacağız."

Tehlikeli ve mantıklı bir plandı. Duvarlar kırılırken yumurta sıvıları karışarak patlama daha yüksek olacaktı. Ha ha sıcak şimdiden hoşuma gitti. Planın eksikleri vardı tabi ama benim de aklıma her yeri yakmak dışında bir şey gelmiyordu. Bunu da yapamayacaktım. Balon kullanmak beni aşırı zayıflatıyordu. Vücudumun sıvı dengesiyle oynayarak balon yaratıp kendimi sıvıya aç bırakıyordum. Normalde ter kullanırdım fakat bu soğukta bütün dengemi alt üst etmiştim.

Plan herkes tarafından onaylanmıştı. Biz yem olmadan bir şeyler yapmak zorundaydık. İlk patlayıcı ile duvar ile patladıktan sonra hemen Ela'nın kanına bulaştırdığımız hırkaları çıkarken olabildiğince uzağa attık. Yaratıklar hızlıca kanlı hırkalara üşüştüler. Patlatıcı ve sabitleyiciler yiyenlerin içinde aktif olmuştu. Patladıklarında sabitleyiciler ölmeyenleri kısa bir süreliğine felçli bırakıyormuş. Plan şimdi tıkırında işliyordu.

Astor ve Sam, Ela ve beni kucağına alıp yaratıklardan uzaklaştırıyordu. Mary ve Dean duvarları birbirine sokmuştu. Mary çıplak elleriyle insan üstü bir şekilde duvar kırıyordu. Sandığımdan daha kuvvetli.

Adının Aroks olduğunu öğrendiğim yaratıklar sabitleyicilerin etkisinde kurtulur kurtulmaz duvarların arasından geliyorlardı. Sayılarının çoğalmasını bekledik çıkışa yakın bir yerde patlatacaktık. Çıkışa az kalmıştı. Dean bıçaklı halatı birkaç tanesinin içinden aynı anda geçirmişti. Sıra son kısımdı. Patlayıcı patlayarak ip sayesinde duvardaki yumurta sıvıları da yanacaktı. İpe duvardaki sıvıya yakın bir yere bağladı ve patlayıcıyı fırlattı. Bir, iki, üç ah hayır patlamadı. Herkes şaşkındı.

"Eyvah patlayıcılar yine sıkıştı." Astor koşarken konuşuyordu. Mary ve Dean koşarken artık kendilerine yetişmiş olanlar ile savaşmaya başlamışlardı. Yavaşlamışlardı. Astor ve Sam de yavaşlamıştı ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Dean arkaya dönerek gidin işareti yaptı.

"Ne olacak şimdi. Ne yapmamız gerek?"

"Patlayıcıyı aktive edilmesi gerek."

"Nasıl aktive edilir. Astor?"

"Üzerine baskı veya yanması gerek." Yanmak demek elektriklerimi kontrol ettim.

"İndir beni Astor." İndirdi beni ne olduğunu anlamamıştı. Hemen arkaya doğru koşarken arkamdan Durr diye bağırıyordu. Üzerimde ki montu çıkarıp tüm bedenime elektrik verdim. Dean beni görüp yanıma doğru geliyordu. El işareti ile bir dakika yaptım arkamdan koşarak beni koruyordu. Mary de yanımıza doğru geliyordu. Elimle montumu akarak İpin olduğu kısıma montu ona fırlattım yavaş yavaş alev almaya başlamıştı. Ateşe öylece bakıyorken dalmıştım ona ateş benim için vazgeçilmezdi. İzlerken arkamdan bir el sırtımdan beni aldı. Kurttan başkası değildi. Beni ön kucağına alıp hızlıca uzaklaşıyorduk. Mary de koşarken bizi koruyordu. Aşırı hızlandılar. Beklemediğimden daha hızlı çıkışa az kaldı. Canavarlarda geliyordu. Hadi patla artık hadi. Gözlerimi kapadım başarısızlık istemiyordum. Kafamı ona iyice gömdüm. Korktuğumu sanarak herhalde beni iyice sarmalamıştı.

"Merak etme çıkacaksın buradan dedi." Naif bir şekilde söyledi. Kafam hala gömülüydü. Kafamı ona döndürüp korkmadığımı söyleyecekken arkada patlama sesi geldi. İkisi de artık daha da hızlanmıştı. Çıkışta diğerleri görülüyordu. Çıkışa gelirken sadece arkamda ki ateşe odaklıydım. Canavar da gözlerime bakıyordu. Patlama iyice bize yaklaşırken çıkışa gelerek son anda kurtulduk.

Yazardan:

Dean kızın gözlerine yansıyan ateşe bakıyordu. Ona göre bir insanın gözleri bu kadar karanlığı, vahşiliği derinden göstermemeliydi. Yoksa insanlık adına ne kalırdı ki bir insandan geriye. Kendisi canavarlığına rağmen böyle bakmayı istememişti ve bakmadığını biliyordu hayatında umuda dair birkaç şey vardı çünkü. Kızın hiç mi umutla kendini kandırdığı bir şey yok mu diye merak etti. Kız ateşe aşık gözlerle bakıyordu sadece o anda yaşıyor ve o ateşin dans eden alevlerinde kendisi de dans ediyordu. Bir ona ona biri böyle derin bakabilir mi diye düşünse de kendini çabuk toparlamıştı.

Herkes kurtulduğu için nefes nefeseydi. Sınıra koşarak ilerliyorlardı gün bitmeden Elizya hala canavarın kucağındaydı. İkisi de durumdan memnundu. Çok yorulmuşlardı. Sınıra gecenin zifiri karanlığında gün bitmeden yetiştiler. Kamp kurmuşlardı artık dinlenme zamanıydı. Elizya olabildiğince ateşe yakın yatıyordu. Hava onun için katlanılmaz derece de soğuktu. Ateşe bakıp kendini ısıtıyordu. Dean'n bir ara ona baktığını zannederek ona döndü. Bakmadığını anlayınca gözlerini kapayıp uyudu. Aslında yine ateş gözlere bakan bir Dean vardı. Ona göre kimse ateşe böyle tanrı gözüyle bakmıyordu.)

Dean ve Astor hakkında ne düşünüyorsunuz?

Sizce Elizya 'ya buradaki insanlar nasıl davranacak?

Yorum ve

oylarınızı bekliyor ve iyi okumalar diliyorum.