FİNAL SONRASI SON SÖZ

Selam herkese. Bana iyi gelen bir serüvendi ve şükür ki mutluluğa emanet ettik. Bitmiş gibi hissetmiyorum. İçimde dalgalanan bir vedanın hüznü yok. Yağmur ve ailesi için bundan sonrasının güzel olacağını biliyorum çünkü. En zor yol, insanın kendi içindeki engellerle bezenmiş olanıymış. Bunu daha iyi anladım. Yağmur ve çevresindekiler zorlukları aşmak için çabaladılar ve iyileşme adımları attılar. İletişim kurabildikleri anda, aslında berrak bir gök altında yaşadıklarını fark edebildiler.

Yağmur annesini bulduğunda hem hikâyesini hem de kendini buldu aslında. Doldurdu bazı boşlukları. En çok da o zaman güldü yüzü. Ben de herkesin kendini bulabilmesi duasındayım. Ne de olsa yaşadığımız müddetçe konuşacak olan bir iç sesimiz var ve onunla dost olmak her şeyi daha kolay bir hale getirir diye düşünüyorum. Yağmur’um, güzel kızım. Sana ve tüm Göktepe’ye mutluluklar dilerim… Onunla koşturduk, onunla dinlendik ve sevindik. Güzel bir hatıra kalsın bize bu hikâye.

Bir aksilik olmadıkça ben buralardayım. Wattpaddeki kitapları buraya taşırım inşallah. Önceliği hangisine veririm bilemiyorum şimdilik.

Ve okuduğunuz, destek olduğunuz, yorum yaptığınız her satır için sizlere de teşekkür ederim. Tek başına da yazar insan ama birileri de serüvene dahil olunca başka türlü güzel hissettiriyor. En başından beri hikâyeye eşlik eden herkese yeniden teşekkürler…

Sağlıcakla, selametle kalın… Görüşmek üzere. 🍬🧡