Yazarın anlatımından:

Yine hastanede karşısında ki ekrana bakıyordu küçük Nur. Hiçbir şey anlamıyordu ama yine de bu hastaneye her yıl geliyordu. Her gelişinde yeni arkadaşlar ediniyor -bir daha asla onları görmeyecek olsada- ve taburcu oluyordu.

Ekranda kendi ismi belirdiğinde annesi ve anneannesiyle birlikte doktorun odasına giriş yaptılar. Annesi küçük kızı sedyeye oturtup dikkatini doktora verdi. Küçük kız ise ezberlediği odayı tekrar ve tekrar incelemeye başladı. Doktor yerinde kalkında küçük kız dikkatini doktor abiye verdi.

"Hoş geldin yeşil gözlü prenses." Doktor abi ona herzaman böyle seslenirdi. Hoş Nur' da bunu seviyordu. Çünkü kendini bir prenses gibi hissediyordu. "Hoş buldum Serkan abi." Doktor, küçük kıza gülümseyip yandaki çekmeceden minik yeşil bir tokmak çıkardı. Nur bunu çok seviyordu. "Merak etme acıtmiycam güzelim." Küçük kız ellerini ağzına götürüp kıkırdadı. "Biliyorum Serkan abi, sen asla canımı acıtmazsın." Doktor küçük kıza gülümsemesini sunup işine koyuldu.

-----------------------------------------------------

Hastanede ki işleri bugünlük bitmişti. Küçük kız her yıl olduğu gibi yine hastaneye yatırılacaktı. Her yıl minik bir operasyon geçiriyor ve bir süre sonra çıkıyordu. Nur hem heyecanlıydı hem de korkuyordu. Heyecanlıydı çünkü yeni arkadaşları olacak ve hastanede ki öğretmeniyle bir sürü resimler yapacaktı. Korkuyordu çünkü canı acıyacak ve çok ağrıyacaktı.

Keşke diyordu 'Keşke annem bana o karpuzu vermeseydi de canım bu kadar acımasaydı.' Evet ne yazık ki Nur bunları annesi yüzünden çekiyordu ama yine de annesini çok seviyordu. Hiçbir şey bilmeden, masum ve saf duygularıyla seviyordu annesini.

Daha yedi yaşında çektiği bu acılar ona fazlaydı. Küçük bir çocuk bu acıları çekmemeliydi, hiçbir çocuk ağlamamalı ve sevilmeliydi.

-----------------------------------------------------

Üç kişilik bir oda da kalıyordu şu an. Evet hastaneye yatırılmıştı küçük kız. Oda da kalan iki kişi ondan büyüktü. Birisi abla diğeri de abiydi. Onlar küçük kızı çok sevmişlerdi, küçük kızda onları sevmişti.

Odaya Serkan Doktor girince Nur sevinmişti. "Keyifler nasıl yeşil gözlü prensesim?" Küçük kız gülümseyip doktora yöneldi. "İyi. Çok sevdim." Serkan Doktor, prensesinin sol yanağında ki gamzeyi gördüğünde sanki ruhu yenileniyormuş gibi hissediyordu. Hasta ayrımı olmamalı belki ama bu kız -kimse bilmese de- onun kanındandı. Evet, Serkan Doktor bu güzel kızın gerçek babasıydı.

Şimde akıllardaki tüm soruların ana noktası olan o soru "Nasıl?!" sorusudur. Sabredin, karakterlerle beraber öğreniceksiniz.

-----------------------------------------------------

Kısa bir bölüm oldu yavaş yavaş bölümler uzayacak merak etmeyin.

Oy vermeyi unutmayın lütfen. Şimdiden teşekkürler.

NOT: Eğer bir yazım hatası görürseniz özür dilerim kontrel etmeden atıyorum genelde.