"atlı mı kovalıyor diye sormuştum da soruya gerek yokmuş."

"Ben de önemli bir şey diyeceksin sandım. Yemeğimi böldün"dedim gözlerimi kısarak alaycı bir tonda. Kahkaha attı.

"Yanlış bir şey mi yaptım hakime hanım?"dedi ellerini havaya kaldırarak. Elimdeki kaşığı masaya vurdum ve " atın bunu zindana!"dedim. Gülmeye başladık. Yanımıza gelip ellerini masaya vurup üzerimizi eğlendiren kişiye baktım.Uğur!

"15 dakika var!"dedi ve ileride bir masaya oturdu Faruk "ben bu adama uyuz olmaya başladım iyice."dedi.

"Şştt! Duyacak, kısık sesle söyle."dedim ikaz edercesine "Sen bu adamdan neden bu kadar tereddüt ediyorsun ki? En fazla stajdan atar, biz de başka stajlara gideriz. Niye bu kadar problem yapıyorsun?"

"Hiç, ne olur ne olmaz. Sadece kazandığımız staj bizim için önemli."

Yalan, tamamen yalan...

O mahkeme duvarı suratlı adamın vereceği tepkiden korkuyordum. Sen bana bunu nasıl edersin, diyip faruk'un boğazına bıçağı saplayabilirdi. Belki de çeşitli işkence yöntemleri vardır.

Dikkatli baktım ve karşı masadan bizi izliyor bu manyak adam, alt tarafı yemek yiyoruz, şirketim batmaz yani 5 dakika geç önündeki yemeği yerken arada bir gözleri yemeye kayıyordu. Fırsat bulup ona bakıyordum ve o sırada kafasını yemekten kaldırdı. Gözlerimiz buluştu. Hemen ölüme dönüp faruk'u daha dikkatli bir şekilde dinlemeye başladım.

"İşte durum böyle olunca kardeşimi döverek ve söverek uyarırdım."dedi ve gülmeye başladı. Ben de bozuntuya vermeden yapmacık gülüşlerimle ona eşlik ediyordum.

"Kahve ister misin?"

"Yok olmaz. Geç ka-"derken lafımı yarıda kesip "tamam içiyoruz."dedi ve kahve almaya gitti. Kahve deyince aklıma Uğur geliyor. Kesinlikle bütün sene stajda canımı okuyacak. Tahmin etmek zor değil.

Faruk birkaç damla kahveyi yere dökmüştü kahveleri masayı getirdiğinde fincanda neredeyse birkaç Yudum kahve kaldığından hemen bitirdik."artık gidelim yoksa Uğur bey bizi haşlar." dedim.

Çıktığımızda 10 dakika geç kalmıştık "Faruk hep senin yüzünden."diye çırlamaya başladım asansörden çıkarken.

"Ne? Ben ne yapmışım?"

"Kahve içmeyelim demiştim."

"Daha ilk gün bir şey demezler."

" Hı hı, tabii tabii." dedim ve uğur'un odasına girecekken kapı kapanmadan sekreterlerden biri "Yeniler,Uğur bey sizi bekliyor." dedi ve gitti. Faruk da asansörden indi.

"Faruk ne olacak biliyor musun?"

"Ne olacakmış?"

"Uğur bey ağzımıza sıçacak!"dedim gülmeye başladı."ya sen ne kadar rahatsın!"dediğimde "öyleyim."dedi omuz silkerek.

Odanın önüne geldiğimizde derin bir nefes aldım, daha rahatlamadan Faruk kapıyı çaldı. Ben sorarım bunun hesabını sonra! Gel diye komut gelince Faruk içeri girdi ve ben de onun arkasından girdim. Uğur koltukta sağ kolundan destek alarak çenesini tutuyordu. "Kapıı!"dedi kapatmamız gerektiğini unuttuğumuzu hatırlatmak istercesine. Koşup kapıyı kapattım.

"Görüp sizi uyarmama rağmen 10 dakika geç kaldınız!"

"Efendim çok özür dileriz Bir daha tekrarlanmaz,"dedi Faruk ikimizin de hesabını vermeye çalışarak. Uğur, soran gözlerle bana bakınca elim ayağım birbirine girdi. "Şey... Uğur bey..." İki kelimeyi bir araya getirememiştim.lanet olsun!

Devam edicek...

Arkadaşlar kusura bakmayın uzun süredir atmadım ama artık bölümler gece gelicek.(Ara tatillerde) İyi geceler!