Sonlara doğru sertleşirken sesi dişlerini sıktı ve bunu net bir şekilde gördüm. Ona inat," bunu seninle konuşmak istemiyorum." Dedim." Bu seni ilgilendirmez."

Ayağa kalkmak için tam hareket etmiştim ki Cihangir bileğimden tutup buna engel oldu. Bakışlarım elektrik çarpmış gibi ona döndüğünde, " sorun ne?" Diye sordum." Neden durdurdun beni?"

"Henüz konuşmamız bitmedi." Diye karşılık verdi bana." Ben son sözümü söylemedim."

Sinirlendim." Ne diyeceksen de. Geç olmadan eve gitmem gerekiyor."

Cihangir,  "aklında ya da kalbinde kimin olduğu umrumda değil. Senin hayatında olacak olan tek kişi benim." Dediği gibi onunla göz göze geldik. Ona büyük bir hırsla baktım. Devam etti." Bedenin, kaderin, aşkın sadece bana ait Rüveyda. Eğer benim dışımda birini seversen o zaman olacaklardan ben sorumlu değilim. Andım olsun ki inşa ettiğim bu düzeni yine kendi ellerimle yakıp geçerim."