MERHABALAR BEN GELDİM.

KİTABIMIN ŞANSI OLUR MUSUNUZ?

İLK BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIM.

BÖLÜM ŞARKISI: LAZCA MASHUP- HAZAL BABALIK & ŞAFAK UYANIK

GÜNÜN SÖZÜ: SEVDA ONUN GÜLÜNCE KISILAN GÖZLERİNDE İDİ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yerleştirme sonuçlarının açıklanmasının üstünden bir ay geçmişti. O gün gelip çatmıştı. Artık hazırdım bekle Sivas ben geliyorum.

Babam " Artık hazır mısınız? Kızım gitmeliyiz yolcu yolunda gerek" babama dönüp

" Evet hazırım babacığım geliyoruz."

Arabaya doğru gittim yanımda en küçük ablam yeğenim ve annem babam Sivas'a gidiyorduk. Arkama dönüp eve baktım, farklı bir hayat bekliyordu beni, yeni bir şehir tanımaya gidiyordum. Yolculuk başlasın.

Üç saat geçmişti biz artık Tokat da idik. Yol kenarın da bir yer bulduk ve oturduk. Acıkmıştık evden aldıklarımızı yemeğe başladık. Sanki herkes konuşmamaya yemin etmişti. Neyse ki yola yine devam ettik. Sivas merkeze girdiğimiz de navigasyon açmıştı ablam üniversiteye doğru gitmemiz gerekiyordu. Her zaman ki gibi navigasyon bize komiklik yapmıştı öyle dönmüştük ki en son babam " Biz Sivas'ı bıraktık Kayseri'ye doğru gidiyoruz " bende " Ya baba çok komiksin illaki bulacağız" dedim o sıra üniversite tabelasını gördük kampüse gelmiştik artık çok heyecanlı idim. Kalacağım kız yurdunu kampüs içinde bulduk. İçeri girip memur ile görüştüm ve belgelerimi verdim. Oda numaramı söylemişti.
Odama giderek, zemin kat on dokuz numaralı oda idi. İçeri girdiğim de üç yatak vardı ben bir numaralı da kalıyordum. Yatağımın yanın da bir tane iki çekmeceli komodin vardı. Yatağımın karşısın da masam az ilerde dolabım vardı tuvalet ve banyo odamın içindeydi. Neyse bir an önce çıkıp babamların yanına dönmem lazımdı, hemen dışarı çıktım.

Babam beni gördü hemen " Nasıl kızım oldu mu? Hallettin mi? İşini"

"Evet baba her şeyi hallettim."

Artık babamların gitme vakti gelmişti. Annem

" Hadi görüşürüz kızım kendine dikkat çok dikkat et" deyip bana sarıldı. Sonra babam

" Hadi kızım hep iyi ol kendine çok dikkat et benim sana güvenim sonsuz sen bu şehrin de üstünden gelirsin"

babama bakıp kahkaha atmıştım ve kocaman sarıldım. Kalbim babam benim. En son ablam

" Hadi kuzum görüşmek dileğiyle giderken söyleyeyim de Sivas ayığını denk alsın Laz delisi nasıl olsa geldi artık"

deyip bana sarıldı kocaman kahkaha atıp bende sarıldım ablama, arabaya bindiler ve gittiler.

Bende hemen yurda döndüm. Valizleri alıp odama geçtim her şeyimi yerleştirdim. Bir güzel de duş aldım. Kaldığım yurt devlete bağlıydı ve çok güzeldi. En üst kata yemekhaneye çıktım yemek aldım. Cam kenarına oturdum. Telefonum çaldı. Annemdi " Kızım ne yapıyorsun yerleştin mi?"

" Evet anneciğim yerleştim şükür ki duş bile aldım artık acıkmıştım yemekhaneye çıktım yemek yiyordum"

"Afiyet olsun hadi sen yemeğini ye bizim de yolumuz az kaldı geldik sayılırız Samsun'a"

"Tamam anneciğim kendinize dikkat edin. Hadi görüşürüz" deyip telefonu kapattım. Artık yorulmuştum gidip yatıp en iyisi dinleneyim.

Ertesi gün kapı çaldı bir an nerede olduğumu şaşırıp gel dedim bir kız içeri girdi. Uzun boylu kapalı karakaşlı kara gözlü hokka burunlu biraz daha dikkatli baktığım da ağlıyordu. Kız gözlerini bana odaklayıp "

Şey ben bu odaya düştüm de girebilir miyim? " dedi burnunu çekerek yatak da doğrulup

" Tabi ki girebilirsin de neden bu kadar çok ağlıyorsun" kız biraz daha yaklaşıp yatağa oturdu.

"Şey babamdan ayrılmak zor geldi dayanamadım" dedi. Ben de

"Kız buna ağlanır mı? Bu arada ben Yaprak ağlama sonuç da babanı tatiller de göreceksin azıcık haline bak ne kadar kötü olmuşsun. Biraz özgürlüğünün tadını çıkarsana" kız bana dönüp

" Doğru diyorsun ne olduğumu şaşırdım bir an sende beni gülerek karşıladın bu arada ben Şule" deyip bana sarıldı ne olduğumu şaşırdım bu kız kesin benden de deli anlaşıldı.

"Ay kız ben seni çok sevdim ya" dedi. O kadar güzel şivesi vardı ki kahkaha attım. Çorumlu imiş. O kadar açtım ki hadi kahvaltıya çıkalım demiştim. Beraber yemekhaneye çıkıp. Kahvaltı için bir şeyler alıp yemek yemeğe koyulduk.
Kahvaltıdan sonra hemen hazırlanıp markete gittik. Hiçbir şey yoktu odaya bir şeyler almamız gerekiyordu. Şule'nin koluna girip

" Kız biz şimdi burada okuyacağız bakalım ne olacak bizi neler bekliyor kim bilir" Şule kıkırdayıp

" Aynen balım ya bakalım neler olacak bende çok heyecanlıyım yarın bir okula gidelim de " dedi. Kampüs için yurda çok yakın market vardı. Markete girdik alacağımız her şeyi aldık. Elimiz de o kadar torbalarla yurda zor yürüdük. Kendimiz odaya attık resmen canım odam ya....

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Birinci bölümün sonuna geldik. Elimden geldiğince yazmaya iyi anlatmaya çalıştım. Asıl olaylar biraz daha geç başlayacak bu hikayem gerçektir. Sizlerin de benim gibi kocaman kalbi olduğuna eminim. Kocaman kalbiniz ile güzel güzel okumanız dileğiyle...

Hoşça kalın görüşmek dileğiyle..

:) :) :)