22. BÖLÜM

HOŞ GELDİNİZ

İYİ OKUMALAR DİLERİM...

SİZİ BÖLÜM İLE BAŞ BAŞA BIRAKIYORUM.

KİTABIN BİTMESİNE SON İKİ BÖLÜM KALDI ÇOK UZATMAK İSTEMEDİM. ASLINDA BU OLAYLAR KORONA ZAMANINA DENK GELMİŞTİ. YAPRAK SON DÖNEMİNİ EVDE YANİ SAMSUN DA UZAKTAN EĞİTİM İLE DEVAM ETMİŞTİ. ASİL DE SİVAS DA KALDI. EĞİTİMİNE DEVAM ETMİŞTİ. UZUN BİR SÜRE BİRBİRLERİNİ GÖREMEMİŞLERDİ. KİTABIM GERÇEK BİR YAŞAM HİKAYESİDİR.

GÜNÜN ŞARKISI: ÖZDEMİR ERDOĞAN - GURBET

GÜNÜN SÖZÜ: "BİRBİRİNDEN UZAK KALMAK, BİRLİKTE OLMANIN YALNIZCA BAŞKA BİR ÇEŞİDİDİR."

"" JEAN PAUL SARTRE ""

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Doğu turundan sonra dersler hemen başlamıştı ve finaller gelip kapımızı çalmıştı. Hepimiz finallere çalışıyorduk. O sıra da bu sene mezun olacağımız için Emel ile kıyafet bakıyorduk. Her şeyden önemlisi güzel olmamız lazımdı. Sonuç da her zaman mezuniyetimiz olmuyordu. İkimiz de hayatımızda seçici olmadığımız kadar seçici olduk. Sonunda ikimizde elbiselerimizi halletmiştik. Ben bunları kütüphanede ders çalışırken düşünmem ayrıca komikti. Yanağımda bir öpücük hissetmiştim. Bu sevgilim
Asil’di. Nerede olsa tanırdım. Kokusunu nefes alışverişinden bile öyle seviyordum canım sevgilim.
Asil “ Benim sevgilim neler düşünüyormuş bakalım böyle kara kara”
“ Olan biteni, iki yılda neler yaşamıştım gözümün önünden geçip gitti bir andan o sebepten dalmışım sevgilim.” Demiştim derken de yanaklarını sevmiştim.

Sakallarını batışına hayrandım. En ilginç yanı da saçlarıydı. Ben uzun saç hiç sevmezdim ama benim sevgilime çok yakışıyordu onları severdim. Kütüphanede sabahladığımızda masada uyuya kalırdı saçlarını ellerimin arasında gezerdi. Ben uzun saçlı erkek sevmezdim. Ama bu tarihi ana şahit olmuştuk uzun saçlarına hayran kalmıştım.
Asil “ Sen bana baka baka neler düşünüyorsun öyle o kadar da tatlı bakıyorsun ki ” derken yanaklarımı sevmişti.

“ Seni düşünüyordum, seni nasıl sevdiğimi kuzum.”

Asil “ Kurban olduğum. Can parçam seni çok seviyorum.”

“ Bende seni seviyorum adam.”

Asil “ Hadi ders çalışmaya devam edelim az kaldı sınavına sonra çalışamadım diye üzülüyorsun.”

“ Tamam, sevgilim ”

Ders çalışmaya devam etmiştik. O sıra Emel gelmişti.

Emel “ Ben geldim çifte kumrular.”

“ Hoş geldin canım ”

Asil “ Hoş geldin Emel ”

Emel “ İkinize de hoş buldum.” Demişti. Emel de hemen kağıdını notlarını çıkarmıştı. Ders çalışmaya başlamıştı bizle beraber yarın son final sınavımız vardı. Bu sefer Asil ile beraberdi sınavlar ve o sebepten hep beraber çalışıyorduk. Bir anda masaya çay bırakıldı.

Can “ Biz geldik hadi biraz mola gençler ” demişti. Nur Sedef ve Can gelmişti. Sağ olsun gelirken de bir şeyler almışlardı. Hep beraber bir şeyler yemiştik. Ders çalışmaya devam etmiştik. Gece on bir olmasına az kalmıştı.
Emel “ Haydin millet bizim yurda geç kalmamamız lazım. İzin falanda almadık. Yarın sabah erkende sınav var. Biraz uyku uyumamız lazım gençler.” demişti. Hepimiz Emel’i onaylamıştık. Toplaşıp kalktık. Hep beraber arabalara binmiştik. Emel’in sevgilisi de onu almaya gelmişti. Asil beni yurda bırakmıştı. Kendimi nasıl attım odama ve yatağıma hatırlamıyorum bile. Canım yatağım.

Finaller de bitmişti ve mezun olmuştuk ve bugün kep atacaktık. Sabahtan beri Emel ile hazırlanıyorduk. İkimizin de ailesi gelmişti. Yanlarına gidecektik. Son kez aynada kendime bakıp yurttan çıkmıştım. Yurt kapısında

Emel “ Of be bu ne güzellik ya” gülümseyip

“ Sağ ol bebeğim o senin güzelliğin gülüm.” Demiştim.

Yan yana kültür merkezine gidiyorduk orada kep atacaktık. İki gündür nasıl ineceğimize çalışıyorduk. Ailelerimiz salonda yerini almıştı. Bizlerde yerlerimize geçmiştik. Şarkı eşliğinde girişimizi yaptık. Yerlerimizi aldık. Hocaların konuşmalarını bekleyip ve bölüm birincimiz Emel olmuştu ben de bölüm ikincisi olmuştum. Çok güzel anlardı başarı belgesi almıştık. Adımızı yazdırmıştık. Ailelerimizin bize bakışını asla unutamayacaktım. 100. Yıl marşı ile ondan geriye doğru saymıştık. 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1,0 … Bütün kepler havadaydı. Çok güzel bir görüntüydü. Arkadaşlarımızla sarılmıştık. İyi kötü günler geçirmiştik. En son Emel’e kocaman sarılmıştım.

Merdivenden inip aileme koşmuştum. Onlarla da sarılmıştım. Ne kadar gurur duysalar azdır. Emel’in ailesine de sarıldım. Onlarda beni tebrik etmişti.
Salonun en arkasında bana deli gibi bakan sevgilim, can parçam gözleri dolmuştu. Bu o anlara şahit olması çok güzeldi. Kaşla göz arası yanına gitmiştim. Elinde bir tane gül vardı. Koşup kocaman sarılmıştım.

Asil “ Çok güzel olmuşsun bir tanem. Seninle gurur duyuyorum.”

“ Teşekkür ederim can parçam. Bana hep böyle bak olur mu? ”

“ Kumsallarından asla vazgeçmem canımın içi.”

“ Benim gitmem gerek, ailem gittikten sonra seninleyim sevgilim.”

“ Tamam, sevgilim.” Deyip alnımdan öpmüştü.

Koşarak ailemin yanına dönmüştüm. Ufak bir yalanla işi halletmiştim. Siz şimdi ailene neden söylemiyorsun dersiniz. En azından Asil okulunu bitirene kadar söylememe kararı almıştık. Akşama kadar ailem ile vakit geçirmiştim. Onları yolcu ettim.

Telefonumu elime atmadan arkamdan biri sarılmıştı.

“ Benim sevgilim seni özlemişim ve ayrıca kutlama var bugün, bizimkiler kafede bekliyor.”

“ Herkes mi? ”

“ Evet, Can, Emel, Sedef, Nur ve Enes bizi bekliyorlar kumsalım.” Elinden tutup kafeye doğru yürüyorduk. Üniversite son günlerimdi iki gün sonra bende artık Samsun’a dönecektim. Hatta bazı eşyalarımı ailem ile göndermiştim. Bana fazla ağırlık olmasını istemedim.

Kafeye geldiğimiz de bizimkiler yerleşmişler bir şeyler istemişlerdi bile. Sağ olsun Emel bana kahve istemiş. Asil’e de soda istemişler.

Can “ Gençler üzgünüm ama mutluyum çok karışık durumdayım ya.”

Asil “ Ben üzgünüm sevgilim gidecek. Nereye mutlu olayım lan.” Deyip Can’ın kafasına vurmuştu.

Can “ Abi ne diye vuruyorsun kızlar birincilik ve ikincilikle bölüm bitirdiler. Mutluyuz.”

Enes “ Azıcık haklısın Can.”

Emel “ Kızmayın ya o da haklı hem buruğuz hem mutluyuz.”

Nur “ Emel’e katılıyorum.”

“ Sinirlenmek yok gençler bugün son buluşma günümüz. Değerlendirmek gerek.”

Sedef “ Evet Sevgilime kızmak yok özellikle sen Asil ”

Asil “ Tamam, ya kızmadık sevgiline.” Deyip gülmüştü.
Akşam geç saate kadar oturmuştuk. Sohbet etmiştik çok eğlenceli gece geçirmiştik. Son zamanlarımız güzel değerlendirmiştik. Yurdun önüne geldiğimiz de Asil alnımdan öpüp beni yollamıştı.

Sabah erkenden kalkıp odamı toplamaya başlamıştım. Anca hazırlanırdım. Burası neredeyse evim gibiydi. Özleyeceğim buraları. Arada gelirdim ama işte yurtta kalamazdım. Buraya ilk geldiğim gün başıma gelen olaylar ve en önemlisi Asil’im canım sevgilim. Beni Sivas'a getiren hayatı çok sevmiştim.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gelecek bölüm de görüşmek üzere

Son iki bölüm arkadaşlar

Sonra kitaba veda ediyoruz.

Lütfen!!!

Oy kullanmayı unutmayalım...