(Rüya)

Bavulunu toplayan anemim yanına koşarak gittim "anne lütfen gitme ben çok özür dilerim söz bir daha yapmayacağım gitme" anem bavula kıyafetlerini koyunca durdu ve "benim gitmemi istemiyor musun öylemi kardelen" evet anlamında başımı salladım "o zaman git babana söyledi annem gitmemesi için ben her şeyi yapaçam" dedi hevesle kafamı salladım ve korkarak babamın kapısında bilirdim ve babamın yanına nazikçe yanaştım annemin bana söylediklerini dedim babam bana ilk kez gülümsedi ama ben bundan çok korktum hemde çok...

(Şimdiki zaman)

Bir hışımla yataktan kalktım artık alışmam lazımdı böyle kabusları ama bir türlü alışamıyorum aslında uzun zamandır olmuyordu ama İstanbula taşındığını izin içindir büyük ihtimal uyku sersemi aşağıya indim bir de ne göreyim iki tane çocuk yanlarında Mevsim (Mevsim benim çocukluk arkadaşım) Çilek ve merto tabi Çilek ve merto alışkınım hadi diyelim Mevsim beni ziyarete geldi ama o iki çocuk

Annem hemen ayağa kalktı ve yanımda bitti yüzümü sıvazladı saçımı geriye attı "kızım iyisisin boncuk boncuk ter atıyorsun hastamı oldun" gülümsedim "yok birşeyim hakime hanım gayet iyiyim merak etmeyin de bu iki çocuk kim o babamın yanındaki adam ne dökül bakalım hakime hanımım" annem gülümsedi ve konuştu "şu yakışıklı çocuk Rüzgar şu da onun ikizi Ayaz bunlarda babaları Aykut bey kendisi emekli gizli polistir mevsimin okuldan arkadaşları bundan sonra senin ya da sizinde arkadaşlarınız bidekim suç ortaklarınız"

annem ne dediğini idrak edemiyorum çünkü gözüm Ayaz adlı çocukta kaldı insanın içi eriyor baktıkça bakası gelyor...

Ben böyle düşünürken düşüncelerimi başıma aldığım darbeyle kaybettim kafama Mevsim vurmuştu ve kıkırdadı "çocuğu gözlerinle yedin ha" dedi hemen kendimi toparladım "saçma sapan konuşma mevsim" dedim Mevsim direk bana sarıldı "seni çok özledim mavi bombam" dedi bende sarıldım "bende seni sümüklüm" dediğimde yüzünü ekşitti sonra yanımıza Çilek ve merto geldi Mevsim hemen kendini toparladı ve elini uzattı "ben Mevsim Gecenin çocukluk arkadaşıyım" dedi gülümseyerek çiçekte elini uzattı sevecen bir sesle "ben Çilek Gecenin kuzeniyim seninle tanışmak çok istiyordum aramızda geceden daha çok anlaşacaz" dedi çileğe hayın bakışı attım oda gülümsemekle yetindi mertoda elini uzatarak "ben merto tanıştığıma memnun oldum" oda aynı seveçenlikle

(AYAZDAN)

Gece adlı kız içeri girdi üstünde sadece bir swit vardı ona kısa bir elbise olmuştu siyah saçlı mavi gözlü gözleri her an başlayacak bir bombaydı gibi bakıyordu

babamın yanına gelip " hoş geldiniz efendim " dedi az önce mevsimin yanında konuştuğu gibi değilde sanki çok ciddi bir toplantıdaymış gibi konuştu babam gülümsedi "hoşbulduz Gece kızım senin namına çok duyduk mavi lakap baya iyiymiş tam senlik" dediğinde hiçmirşey anlamadım babam sanki beni aydınlatmak için "sesin ta İzmir'den İstanbula kadar geldi" dediğinde birazda olsun aydınlandım Gece gülümsemekle yetindi ve tap karşımıza oturdu ve içeriye diyerleride geldi ve babam ve Kurtuluş amca dikleşti

(GECE)

Babam ve adı Uğur amca dikleşmeyen ve konuşmaya başladı Uğur amca

"Şimdi çocuklar bu durumu size nasıl açıklayacağımı bilmiyorum Gece kızım senin yaşadığını örenmişter" dediğinde tenim buz kesti nefesim kesildi "ve senin peşindeler Gece seni her duruma göre seni hatta sizi hazırlayacak şimdi biz ne alaka diye bilirsiniz ama Gecenin selam verdiği bir kişiyi bile rehin alçaklar Ayaz ve Rüzgar siz ise benden dolayı ben Geceyi eğilirken beni durdurmak için sizi kullanacaklar"

Babam bana baktı " kızım iyimisin söz sana birahane zarar veremezler biz varız" dediğinde gülümseyip babama baktım "baba aşk olsun ben 18 yaşında bir kızım kim bana bir şeye yapa bilir bide annem hakim babam savcı benimle konuşurken bile korkuyorlar" dedi gururla babam ve annem bana sarıldı merto ve Çilek koşarak yanımıza geldi ve sarıldı Mevsim durumu o da geldi ama Uğur amca ve ikizler bize bakıyorlardı ayağa kalktım ve ikizlerin önünde durdum elimi uzattım "hoş geldiniz ikizler" dediğimde Rüzgar elimi sıkarak "hoşbulduk" Ayaz da aynısını yaptı ama elimi biraz sıktı "hoşbulduk Gece ama sende sanki buranın yabançısın değilmi"

Haklıydı ben hiçbir yere ait değildim sadece sokaklara aitim bunu benden başka ilk kez birisi anlamıştı