Yeni Üyelik
2.
Bölüm

Her şey için teşekkürler..

@yildizs.09

Oha alisa bu adam daha napsın borçlusun artık ona!

 

Tüm herşeyi bir kenara atıp yemek yemek istedim artık. yoksa daha fazla aç kalırsam bayılma riskim var . Mutfağa girip kendime soslu makarna yaptım.

 

Yemeğim bitince yavaştan hazırlanmaya başladım saat 8 buçuk olmak üzereydi.

 

Hava serin olabileceğinden üstüme sweat,altıma kargo pantolon giyip banyoya gittim.

 

Önce yüzümü soğuk suyla yıkayıp kuruttum ardından saçımı düzleştirip çıktım .

 

Saate baktığımda 20:56 olduğunu gördüm . 9 oluyordu acaba gelecekmiydi gerçekten? Ya da ben neden sorgusuz şekilde itaat ediyordum?.

 

Hızla makyaj masama geçip göz altıma kapatıcı sürdüm ,göz kalemiyle göz altumı çizdikten sonra mascara sürüp kalktım.

 

Çantamdan ayırmadığım nemlendiriciyi tam sürecektim ki telefonuma mesaj geldi.

 

 

-0537*

 

Saat 21:00 aşşağı in bekliyorum.

 

 

Saate baktım tam 9’du . Bu kadar zamanında geleceğini tahmin etmemiştim.

 

Hızla camdan aşşağı baktım evet kapımın önünde lüks siyah bir araç vardı önündede arabaya yaslanmış benim camıma bakan o adam.

 

Göz göze gelince utandım . Hemen geri çekilip çantamı aldım telefonumu ve cüzdanımı alıp hızla evden çıktım.

 

Asansörde nemlendiricimi sürüp beklemeye başladım kapı açılınca dışarı çıktım. Çıkar çıkmaz yine o koyu kahve gözlerle buluştum. Garip şekilde sahiplenici davranışları hoşuma gitmişti. Ama adam buz gibi bakıyordu sanki birşey yapmışım gibi…

 

 

Önüne geldiğimde hoşgeldin diyerek arkasını döndü . Ve arabanın diğer tarafına gidip kapısını açtı içeri geçip beklemeye başladı . Ben ise sadece onu izledim ne kadar soğuk davranmıştı böyle?.

 

Bu adam gerçekten garip! Amaaann her neyse alisa sanki sana borcu var sen kendine bak ona borçlusun resmen!

 

Arabanın sağ tarafına geçtiğinde hiçbir şey demedwn hızla arabayı çalıştırdı. Gaza bastığında korkmuştum hızlı gitmeye alışık değildim ama sevmiştim de.

 

Bir süre sonra normal ana yollardan sapmaya başlamıştık. İlk başta birşey demek istemesemde, sonradan kimsenin olmadığı bölgelere gitmeye devam ettiğimiz için dayanamadım.

 

-“nereye gidiyoruz?”

 

-‘depo.’

 

-“n-nasıl?”

 

-‘deponun nesini anlamadın?’

 

-“depoda ne işimiz var?”

 

O an arabayı hızla frenledi ileri gitmeme sebep olmuştu ve kafamı son anda çarpmaktan kurtarmıştım .NAPIYO BU!

 

 

Daha ben konuşamadan konuşmaya başladı.

 

-‘sen hala dün yaşadıklarının farkında değilmisin yoksa salak rolümü yapıyosun!?’

 

Niye bağırmıştı şimdi.

Bana bağırılmasından, emir verilmesinden nefret ettiğim için yine kendimi tutamadım.

 

-“GAYETTE FARKINDAYIM AMA SENDE İNSAN GİBİ SORUMA CEVAP VEREBİLİRSİN DEĞİL Mİ BÖYLE DAĞDAN İNMİŞE BENZİYOSUNDA ANLAMIYORUM SENİ!”

 

 

Salak alisa salaksın adam çok zengin kesin bunun altında iş yatıyo bide ona borçlusun üstüne üstlük bağırıyosun hemde onun arabasında! KİMSENİN OLMADIĞI YERDE! Ya aşşağı atsa seni alisa napıcaksın acaba gerçekten merak ediyorum.

 

Tamam iç ses sus.

 

-‘AHAHAHAHAHAH’

 

Kahkaha atmıştı . Çok saçma niye kahkaha atıyo bu diye mal mal suratına bakmaya başladım. Aniden dikkat kesilip bana öfkeyle döndü.

 

-‘ben dağdan indim öyle mi?’

 

Bunu söylerken gözlerini kısıp yüzüme doğru yaklaşıp eğilmişti. Resmen nefesim kesildi uzak durmazsa kalp krizi geçiricem.

 

Hızla elimle onu ittim. Geri çekilip durdu. İlk başta yüzüme mana ararmış gibi baktıktan sonra tam ağzını açtığı sırada sözünü kestim.

 

-“EVET DAĞDAN İNMİŞSİN .NE GEREK VAR ADAMLARI DEPOYA GÖTÜRMEYE MAĞDEM ADAMLARIN VAR ONLARI İSTEDİĞİN YERE GÖTÜRÜYOLAR DİREKT POLİSE TESLİM ETSENİZE NİYE BAŞINIZA İŞ AÇIYOSUNUZ!”

 

 

3 saniye kadar durup düşündü .

Ardından hiç beklemediğim şekilde sakince konuşmaya başladı.

 

-‘Adamları polise teslim etsek napıyolar peki? İfade alıp göndermiyolar mı ya da içeri mi tıkıyolar !

 

 

Söyledikleri doğruydu . Hemde fazlasıyla haklıydı. Kimseye hakettiği cezayı vermiyorlar!

 

Bu son söylediklerine karşı susmak zorumda kaldım. Ne söyleyebilirdim ki sonuna kadar haklıydı. Ama Alisa susar mı? asla.

 

Sakince

 

-“yinede kendi başına iş açmaya gerek yok ! Hemde benim için…”

 

Bunu söylerken gözümü yola dikmiştim. Tekrar ona döndüğümde gözünde hayal kırıklığı gördüm âdeta.

 

Bakışlarımı hızla çektim. Sadece sessizce beklemeye başladım ne cevap vardı ne bir hareket artık gururumu hiçe sayamazdım.

 

Son bir cesaretle ona döndüm ve

 

-“şuana kadar yaptıkların için sağol. Her şey için minnettarım ama bu kadarı yeter hayatımın geri kalanındada yanımda olmazsın . Bırak kendim hayatta kalmayı öğreneyim . Bu yaptıklarını hayatım boyunca unutmayacağım.”

 

Buruk bir gülümsemeyle ona döndüm. Gözlerimin içine bakıyordu.

 

Devam ettim.

 

-“her şey için teşekkürler ben burada iniyim daha fazla rahatsızlık vermeyeyim.”

 

Tam inmek için elimi kaldırdığım esnada sol kolumdan biri beni yakaladı ve hızla içeri geri soktu.

 

-‘ne gerek var inmene!’

 

Afalladım. Bu ne demekti?

 

-“sence gerek yok mu şu halimize bak!”

 

-‘ alisa yol kenarındayız .’

 

-“olabilir . Alışığım”

 

Gözlerini kısıp bana baktı.ne diyeceğini bilemiyordu sanki.

 

Derince soluk alıp konuşmaya başladı.

 

-‘Alisa bak seni üzmek istemiyorum bana ters ters cevap verip durma kim olduğumu bilmiyosun.’

 

Resmen burnundan soluyodu. Ürkmüştüm surat ifadesi fazla ciddiydi.

 

-“iyi o zaman söyle ismin ne ? Ne işle ilgileniyosun? Bu araba senin mi? HATTA VE HATTA dün ki o silahlı adamları sen nasıl yönetiyosun?!”

 

 

-‘İsmim BORA KARAHAN. Holdinglerim var inşaat firmalarım var. Ve evet bu arabada benim. O silahlı adamlarda bana ait , sonuçta bu kadar önemli bir adamın yanında koruma olmazsa neler olur tahmin et?’

 

Herşeye sırasıyla cevap vermişti. Şaşkınlıkla dinledim. Konuşması bitince düşünmeye başladım çok mantıklıydı.

 

-“peki BORA KARAHAN o zaman sana sonsuz teşekkürlerimi iletip gidiyorum iyi akşamlar.”

 

Hızla arabadan fırladım . Yeter artık daha fazla çıkmaza girmek istemiyorum.

Hızla ilerlemeye başladım. Arkama bakmamak için resmen içimden yeminler ediyordum.

 

 

Kendimi kötü hissediyordum. Etrafa çok bakmadan sola doğru kaydığım sırada çok yakınımdan bir fren sesi duyuldu …

 

 

————————————————————————————————————————————

 

 

Meryem: KIZIM

 

Alisa: ANNE! Nerelerdesin çok özledimm.

 

Sarılıyorlardı.

 

Meryem: kızım benim ,ben çok uzaklara gitmiştim.. ama ! Ama sen peşimden mi geldin?!

 

Alisa: hiç bir önemi yok anne seni çok özledim babam! Babam nerde?

 

Meryem: hayır kızım hayır bu olamaz sen buraya ait değilsin sen burayı haketmiyorsun!

 

Alisa: ANNE NE DİYOSUN SENİ Mİ HAKETMİYORUM

 

Meryem: hayır kızım benim !hayır. Sen burayı haketmiyosun daha çok gençsin bura için fazla iyisin.. git buralardan ardına bakma. Ne olursa olsun başını dik tut . Bizim yokluğumuzu hissettirmeyecek insanlarla aran iyi olsun. Benim yok bari senin olsun.

 

Alisa: anne ne diyosun sen kavuştuk işte daha nolsun ! Benim kimseye ihtiyacım yok bir tek sana var!

 

Meryem: hayır kızım gitmelisin buralardan.

 

Alisa: anne?! BUNCA ZAMANDIR BENDEN AYRISIN NİYE DAHA FAZLA AYRI KALMAYA MECBUR BIRAKIYORSUN BENİ! SENİN YOKLUĞUNU HİSSETTİRMEYECEK BİRİ DEĞİL SEN LAZIMSIN BANA ANNE!

 

Her ne kadar bağırıp çağırsamda sonuçsuzdu. Annem arkasına bile bakmadan gidiyodu. Koşmaya , yetişmeye çalıştım . Nafile!

 

——————————————————————————————————————————————————————————————————

 

Bir çift elin beni zorla dürtmesiyle gözlerimi hafif araladım.

Loading...
0%