Gerçek ve Yalan Efsanesi

Günlerden bir gün

Gerçek ve Yalan buluşurlar.

Yalan Gerçeğe der ki:

"Bugün hava çok güzel”.

Gerçek önce şaşırır,

Kafasını gökyüzüne kaldırır

Gerçekten hava çok güzeldir.

“Evet, gerçekten de çok güzel” der.

“Hadi beraber gezelim” der Yalan

Gerçek bunda bir kötü niyet sezmez,

Sohbet ederek, gülüp eğlenerek

Bir kuyunun önüne gelirler.

Yalan yine der ki:

"Su çok güzel ve temiz,

Hadi birlikte banyo yapalım"

Gerçek gene şüpheyle suya dokunur,

Su gerçekten çok güzeldir.

“Evet, su gerçekten de çok güzel” der.

Soyunurlar ve yüzmeye başlarlar.

Yalan bir anda sudan çıkar,

Gerçeğin kıyafetlerini giyerek kaçar

Koşarak uzaklaşıp kayıplara karışır.

Gerçek kuyudan çıkar ve elbiselerini arar.

Yalan’ı bulmak ve elbiselerini sormak ister.

Ne kadar arasa da Yalan’ı bulamaz.

Anlar ki elbiselerini Yalan almıştır.

Yalan’ı bulmak ve elbiselerini almak için tüm dünyayı dolaşır.

Yalan Gerçeğin güzel elbiseleriyle

İnsanların içine o kadar girmiştir ki

Kimse kabul etmez Yalan’ı gördüğünü

Gittiği yerlerde çıplak Gerçeği görenler

Onu horlayıp öfkeyle bakarlar.

Zavallı Gerçek her gittiği yerde utanır,

Sonunda kuyuya geri döner,

Sonsuza dek ortadan kaybolur.

İşte o zamandan beri Yalan,

Dünyanın her yerinde Gerçek gibi giyinmiş,

Hepimizin içimizde yaşıyor.

Ve artık hiç kimse

Çıplak gerçeği görmek istemiyor.

Yılmaz ÖRMECİ

Ankara, 08.09.2018

RESİM: JEAN LEON GEROME

Kuyudan Çıkan Gerçek - 1896