Kabadayı ile Derviş

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde
Bir Derviş yaşar imiş kasabanın birinde

Çok iyi bir insanmış, onu herkes severmiş
İhtiyacı olana hemen yardım edermiş

Kimi kimsesi yokmuş, bir başına yaşarmış
Bu yüzden hayatını insanlara adamış

Derviş gelmiş sonunda Marifet kapısına
Nefisle mücadele makamının sonuna

Meşrebin usulünce bundan sonra her süsten,
Vazgeçip arınacak her türlü gösterişten,

Marifet kapısında önce temiz bir yürek
Bir de saç ve sakaldan hemen kurtulmak gerek

Usule uyar Derviş, hemen berbere gider
"Vur usturayı berber efendi saçıma" der.

Berber önce Derviş'in saçlarını sabunlar
Usturasını alır ve kazımaya başlar.

Başının sağ kısmına vurunca usturayı
Dükkandan giriverir bıçkın bir kabadayı

Dervişin kafasının kazınmış tarafına
Bir tokat atar adam, Derviş hiç kızmaz buna

"Kalk bakalım kabak da traşımızı olalım
İşim bitene kadar kenarda dur bakalım"

Dervişlik bu, ses etmez, sövene dilsiz gerek
Tokadı da unutur, vurana elsiz gerek.

Usulca kalkar Derviş, oturduğu koltuktan
Berber mahcup olmuştur, bir şey demez korkudan.

Kabadayı oturur, berber tıraşa başlar
Bir yandan da Derviş'i sürekli aşağılar:

"Kabak aşağı, kabak yukarı" deyip güler
Traşı bitene kadar Derviş'le alay eder.

Nihayet traşı biter, kabadayı dükkândan
Çıkar çıkmaz bir atlı araba gelir yoldan

Gemden boşanmış bir at arabası yokuştan
Aşağı hızla gelir, Kabadayı perişan

Uzun, sivri demirler karnına dalıverir.
Kabadayı orada yığılarak can verir.

Canhıraş feryat ile berber dükkandan fırlar
Anlar hemen olayı, hemen Derviş'e bakar:

"Biraz ağır olmadı mı bu Derviş efendi?
Adam böyle ölmeyi bence hiç haketmedi"

Berber böyle deyince Derviş başını eğer,
Düşünceli bir halde yavaş sesle şöyle der:

"Vallahi gücenmedim kabadayıya inan
Hakkımı helal ettim, sonuçta o da insan

Ama bu olaydan da elbet bir ders almalı
Kabağın sahibi var, O gücenmiş olmalı!"

Yılmaz ÖRMECİ

Ankara, 21.01.2018