Yeni Üyelik
3.
Bölüm

3. Bölüm

@ynk_15

Yalanlar yılan olup


                       Zehrini akıtacak


                                                       ~YNK


Bu tarafa doğru geliyordu. Hayır biz hata yapmıştık,başından beri buraya girmemeliydik. O burayı biliyordu,ve hepimizi kurşuna dizecekti.


Telefonlarımıza mesaj gelmişti


          


                                YIKIM


Sevgili kurbanlarım şu saate kadar iyi geldiniz. TEBRİK EDERİM


Lakin,bu oyunun bu kadar basit olacağını size düşündüren neydi? O olduğunuz yeri biliyor. Şunu söylemeyi kendime borç biliyorum. Sizce böylesine gizli bir yeri bilmemesi mümkünmü? HEPİNİZ KOCA BİR APTALSINIZ.


Şimdi odadan çıkmanız için tek bir yol var. Size bu kısa zamanda o yolu bulmanız için BOL ŞANS DİLERİM.


Kaya anında koşarak etrafa bakmaya başladı. Şanslıydık ki , kapı sadece içten açılıyordu. Kapıya kaç kez ateş etdi hatırlamıyordum bile.


Sonraysa kapıyı farklı şekillerde açmaya çalıştı. Her kapının bir açılma şekli vardı. Hiç bir kapı, tamamen açılmayacak bir şekilde yapılmazdı. Bu kapıda eninde sonunda açılacaktı. Bir tek yerde bıçak vardı.


Hepimiz ordan oraya koşturup, çıkmak için yol arıyorduk. Bilgisayarın altındakı çekmeceyi açtım hiç bir şey yoktu. Biraz daha bakıldığında çekmecenin içindeki tahtanın yatay durduğunu fark etdim. Çıkarılacak bir sekildeydi


"Mavi buraya baksana tahta yatay durmuş altında birşeyler var " Bunu dememle herkes etrafıma toplaşdı. Çıkaramıyorduk . Altay etrafina bakınmaya başladı. Yerdeki  bıçağı alıp tahtanın ortasına sapladı.


Maşallah adam Mucize uğur böceğindeki Marinet gibi. 2 saniyede etrafa bakıp ne yapacağını buldu. Neyse zamanı değil.


Tahtayı çekip çıkardık,altından minik bir harita çıkmıştı. Açıp yere serdik. Kapı hala zorlanıyordu 


Mavide konuya atlayarak" 8 dakika kalmış. Zaman dolmadan kapıyı açacak gibi gözüküyor " Dedi


Haritaya bakıldığında okulun içini gösteriyordu. Hatda her katda bir tane gizli yer ,ve  o gizli yerlerden çıkmak için olan kapılar.


Bu odanın da çıkışı vardı."Nasıl cıkacağız?"


Kaya"Duvarları soyun" Herkes birbirine baktı. Bizim durduğumuzu görüp bağırdı" ÇABUK OLUN ÖLMEKMİ İSTİYORSUNUZ?"


Herkes duvarın bir tarafına koşup çıkıntılardan soymaya başladı. Çağlanın sorduğu yerden bir kapı çıktı. Telefonlarımıza mesaj gelmişti


                             YIKIM


Sizi üzmek istemem lakin, kapı içinizden birinin kanı ile açılıyor. Deneyin bakalım


Burda o yüzden bıçak vardı. Biz daha ne olduğunu anlamadan, Toprak elini çok az kesip kapının kenarına akıtdı. Başarısız


Ardından Altay elini kesti Başarısız


Sonrasında Çağla Başarısız


Ve digerleride aynısını yaptı Başarısız


Mavi bıçağın üzerindeki kanı sildi ve bana uzattı.  Bıçağa baktım alırken tereddüt etmiştim.


Bıçağı alıp elimi kestim önce soğukluk hissettim,ardından acı. Kapı benim kanımla açılmıştı,bunu görmek hoşuma gitmemişti. Kurtulduğum için sevinmemiştim ,sevinmemistim. Aşağıya inen bir merdiven vardı.


Kapıyı açtığımız an inmeye başladık en sonuncu bendim.


Kapı kırılmıştı adam beni görür görmez silahını bana dogrultdu . Silahın ucundan bir kurşun çıktı, beni öldürmek için, beni bitirmek için, beni bu hayattan silmek için. 


Başımı aşağıya eğmiştim kurşun beni delmemişti,ama ola bilirdi.


Bir düt sesi yükseldi ve maskenin altından bir duman yayıldı. Adam saniyeler geçmeden bayılmıştı, tabi bizde.


Saliseler saniyeleri, saniyeler dakikaları, dakikalar saatleri kovalıyordu.


Kendimize geldigimiz de ,Mavi mutfaktan hepimize su getirmeye gitmişti.


Kaya " Altay iyimisin? yüzün biraz dağılmış gibi" dedi


Gibi mi? kıkırdadığımda onların ters bakışıyla baş başa kalmıştım. Boğazımı temizleyerek "Pardon, kendimi tutamadım yanlışlıkla oldu." dedim


Çağla daha şimdi olanların farkına variyormuş gibi " Biz öle bilirdik farkındamısınız?"


Toprak alaylı ifadesini takınarak.   "Sizi bilmem ama,Alevle ben tamamiyle farkındayız. Laf kabul etmiyoruz" dedikten sonra kolunu omuzuma atdı.


Yerimden kalkarak diğer tarafa geçtim. Toprakın garip bakışlarının, üzerimde olduğunun farkındaydım .


"Acaba sıradaki oyun ne ?" diye bir soru yöneltdi Mavi


Yusuf gözlerini Maviye çevirdi " 2,3 oyun daha oynadıktan sonra bence, diğer oyunların ne olduğunu tahmin ede biliriz."


Haklıydı az da olsa zekasını nasıl çalıştırdığını anlayacaktık. Ve böylelikle sıradaki oyunu tahmin etmek daha basit olacaktı.


Aynı zamanda oyundan önce kendimizi hazırlaya biliriz. Oyunu bilmeden başlamak insanı gerçekten korkutuyor.


Hepsi gerçekten çok korkmuştu. Bakıldığında hepimiz 20 lerini geçmiş insanlardık. Küçükken başımıza bir şey geldiğinde hep büyüklerimiz "Korkma yanındayım, yanında büyüklerin olduğu sürece korkmamalısın."derler


Halbuki konu ölüm olduğunda, herkesin içindeki korkak çocuk ortaya çıkardı. Çocuklar çoğu zaman, hiç birşeyi anlamazlar. Büyükler herşeyi anlayacak olgunlukta oldukları için, işin ciddiyetinin farkında olurlar.


Ve bu daha çok korkmalarına sebep olur. Şuan bizim yaşadığımız da buydu,etrafıma bakındım.


"Burdan çıkmanın yollarını neden aramıyoruz?" 


Altay sözü devr alarak " Biz denemedikmi sanıyorsun? Burdan çıkmak çok zor, hatda imkansız "


"Ben yinede denemek isterim. Burda elim kolum bağlı oturamam, oturamayız anladınmı? Napalım oturup o psikopatın bizi yaralayacak,hatda öldüre bilecek oyunlarınımı oynayayım?" Sesimde sinir vardı, kin vardı.


Hayır kinim ona değildi, bizi burda tutan şerefsizeydi. Evi şimdiye kadar hiç gezmemiştim. Büyük bir evdi, böyle bir bakılınca 10 dan fazla oda ola bilirdi. İllah ki ,evin bir yerinde çıkış vardır.


Hayır olmalıydı, zorundaydı. Aksi taktirde burda ölürdük. Herkes bana umutsuz bir şekilde bakıyordu.


Bazı anlar vardır sizin hayatınıza dahil olduğu zaman piyango bileti kazanmış gibi hissedersiniz. Bir rüzgar olur ve, o piyango bileti elinizden uçup gider arkasından koşarsınız belki bir umut yakalaya bilirsin sanarsın. Yakalayamazsın, sadece arkasından bakarsın ve ardından düşünürsün. Benim şansım benden uçup acaba kime gitdi?


Altay ayağa kalkıp yanıma geldi, elini dostca omzuma koyup konuşmaya başladı "Sakin ol, hepimiz çıkmayı istiyoruz. Hepimiz evimize gidip sıcak yatagimizda uyumak istiyoruz. Burdayken hayat bitmiş gibi geliyor biliyorum,çünkü bende böyle düşünüyorum. Ama bitmedi hala yasiyoruz ve yaşamayada devam edeceğiz.


Şimdi gercek anlamda sakin ol ve otur. Durum değerlendirmesi yapalım başımı salladım.


Mavi yerinde kıpırdandı" Fark etdinizmi zaman dolmuştu. Hatda böyle bakarsak,size rahat 15 dakika geciktigini söyleye bilirim"dedi


Toprakta ona katılarak "Bende fark etdim 13 dakika geçmişti. Bizi geçtim, o adam bile cok geç bayıltıldı."


"Bana ateş etdikten sonra bayıldı. Belki de birimizin ölmesini istiyordu?"dedim


Altay hemen dediğimi tersledi" Hayır bence öyle birşey yapmaz,ilk oyunda bizi öldürürse ne eğlencesi kalır ona" Herkes Altayın bu hareketiyle rahatsızca kıpırdandı.


Çağla" Biliyorum öyle ama, bu konudan konuşurken mümkünse *eğlence* gibi kelimeler kullanmayın. Biz bir oyunun içerisindeki o karakterler değiliz."dedi sesi çok fazla çaresiz geliyordu


Arkamızdan bir cam açıldı ve içeriye doğru kum saati fırlatıldı. Mavi ve ben bağırarak arkaya doğru bir kaç adım atdık. Kum saatini görür görmez rahatladık.


Kaya kum saatinin içinden çıkan kagidi açtı


                              YIKIM


SEVGİLİ KURBANLARIM TEBRİK EDERİM. BAŞARDINIZ ÇOK YAVASTINIZ, BENDE SİZE MİNİK BIR ŞANS VERIP ZAMANINIZI UZATDIM.


BİR DAHA Kİ OYUNA 3 GÜN VAR. BU SON GÜNLERİNİZİ DEĞERLENDİRİN,ÇÜNKÜ YARALANA BİLİR HATDA ÖLE BİLİRSİNİZ. BIR DAHAKINDE SIZE KÜCÜK SUPRIZLER YAPMAYACAGIM . BU OYUNLARDA ZEKA ÖNEMLİDİR.


AKLINIZ VARSA YAŞARSINIZ


                                           İYİ ŞANSLAR⏳️


               


Loading...
0%