10. Bölüm

Okan'dan ;

Elimdeki dosyayla birlikte sorgu odasından çıktım göz altı süresi bitmeden bir delil bulamazsam içerdeki katil elini kolunu sallaya sallaya dışarı çıkacaktı kolumdaki saatte bir bakış atıp merdivenlere yöneldim maden delil gerekti o zaman bulmak için en doğru yere gitmem gerekirdi ...

" Nesibe hanım yokmu yani " diye karşımdaki kadına sorgular bir şekilde baktım

" Hayır acil bir vaka çıktı "

" Peki " dedim derin bir nefes alıp " benim acil biriyle görüşmem lazım "

" İpek hanım var "

" İpek hanım " kısa bir an düşündükten sonra " tamam " dedim " nerede kendisi şu an " ...

***

Karşımdaki kıza şaşkın bir şekilde baktım , karşımda bir hafta önce kafama tavayla vuran kişi şimdi adlı tıp görevli olarak duruyordu " Sen " dedim üzerindeki önlüğü bakarken "

burada mi çalışıyorsun ? "

" Evet " gözleri o gece ki gibi yere inerken " ben tekrardan özür "

" İpek hanım " dedim gözleri yerde olan kıza ismini duymasiyla gözlerini yerden kaldırıp yüzüme çevirdi

" Nesibe hanım bakıyordu normalde dosyaya ama kendini başka bir vakaya gitmiş " elimdeki dosyayı uzattım " gözaltı süresi bitmesine az bir zaman kaldı ve bana delil lazım " bir kaç saniye yüzüme baktıktan sonra dosyayı eline alıp bir saniye göz attıktan sonra beyaz renkli odanın kapısı açıp " buyrun Okan komiserim " diyerek içeriye davet etti ikimizde o geceyi bu kapının dışında bırakıp içeri girdik bu saniyeden sonra ikimizde susacaktik ölü bir ceset konuşacakti çünkü ölüler asla yalan söylemezdi ...

🌿🌿🌿🌿

Ağırıdan çatlayan başımı ellerimin arasına aldım kulağımda bir saat önce konuşan avukatlarının sesleri yankılanırken gözlerimi kapattıp derin bir nefes aldım , adlı tipta inceleme sonucu bulunan delille adamin suçunu itiraf ettirmiştim.Ama bu bir ordu avukatla kolay olmamıştı bir kaç saniye kafamın içindeki sesler susarken yanıbaşımda birinin varlığını hissettim önüme bir şeyin konulduğu ve burnuma dolan çay kokusuyla gözlerimi açtım . Gözlerim önümde çaya saniyelik takıldıktan sonra yani başımdaki kişiye döndüm . Benim bakışlarımla bir adım geri attı istemsizce kaşlarım çattım rahatsız mı olmuştu gözlerimi üstünden çekip önümdeki bardağa çevirdim , benimle göz teması da pek kurmuyordu kafamın ağrısı kendini hatırlatırken elimle alnımı ovdum kulaklarımın onu sesi dolarken elimi alnımdan çektim

" Bitki çayı iyi gelir baş ağrısına " önümdeki bardaktan bir yudum alıp içtim " teşekkür ederim " tadı fena değildi çaydan bir yudum daha alıp hala karşımda dikilen kıza döndüm sanki birşey diyecek gibi bir hali vardı " İpek hanım bir sorun mu var " olduğu yerde bir kaç defa etrafına bakıp bana döndü oturduğum bankın karşına oturup sadece benim duymami isteyeceği bir şekilde " Benim bir konu da yardıma ihtiyacım var " . Elimdeki çayı masaya bırakırken karşımdaki kızı dinlemeye başladım ... Anlattıkları o zamanlar ikimizi nasıl bir maceraya sürükleyeceğini bilmiyordum hoş bilsem tekrar tekrar onu dinler tekrar tekrar yardım ederdim ona . Şu an bu satırların yazarken onun o gece ki hali geliyor gözümün önüne . Pudra rengi eteği , beyaz kazağı , lila rengi şalı , minicik burnu ufak yüzü , çekik ve küçük gözleri bana neşenin izlediği kore dizilerindeki kızlara hatırlatıyordu ona dahil o kadar çok şey hatırlıyorum ki ama benim için en özeli her ayrıldığımizda Allaha emanet ederdi beni ve bir keresinde zorlu bir operasyona giderken bana bir Cevşen vermiş abisine ait olan bu Cevşeni bana emanet ettiği o zaman kurduğu cümle hala kulaklarımda dolar .

" Onu sana seni Allah'a emanet ediyorum derler ki birini Allah'a emanet edersen onu görmeden ölmezmişsin " şimdi elim boynumdaki Cevşene giderken o cümlenin ve boynumdaki cevşenin ağırlığıyla eziliyordum ...

🌧️🌧️🌺✨✨🌧️✨

Selim ;

Önümdeki deftere bakarken elim hep arka sayfaya gidiyordu az önce abim yazdığı yazıyı yarım bırakmış defteri kucağıma atmış sen yaz demişti gözleri dolu dolu olan abim kendini bahçeye atmıştı benim abim kolay kolay duygulanmazdi mesleği gereği hep bir soğuktu . Bir tek ailesine bize karşı ve ona karşı gardini indirdi o kim olduğunu buraya yazmak bana düşmez onu zamanı gelince abim yazar bugün beni konuşalım ..

Ben selim Özmen ailenin en küçük çocuğuyum annem hep söyler bende çok zor doğum yaptığı , çok yaramaz olduğumu , uyurken ablamın saçlarını kestiğimi , abimin yüzünü boyadığımı , ablamın çok sevdiği dergilerindeki Korelilerin yüzlerini boyadığımı ... Daha çok var bu arada 15 yaşındayım tüm bu yaptıklarımi bundan bir kaç sene önce yaptım evet sınıfın en zekileri arasında olabilirim , futbol takımında en iyiler arasında ( futbol kırmızı çizgim ) olabilirim , dışarıda efendi , saygılı bir çocuk da olabilirim ama bunlar tüm bu yaramazliklari yapmama engel değil hem kimseye zarar vermemiştim . Önümdeki deftere herkes bir anısını ya da sevdiği unutamadığı birini yazıyor sanırım elim diğer sayfalara dönmek istese de bu isteğimi geri çevirdim ablamın aşk hayatı hiç ilgi mi çekmiyordu . Elimdeki kalemin ucunu kontrol ettikten sonra hatırladığım ilk anıyı yazmaya başladım ..

On yaşlarında falanim amcamin evindeydik ve abim , ablam , seda abla ve oğuz bir oda da sessiz sinema oynuyorduk bende o zamanlar Tom ve Jerry izliyordum sıra bana gelince nasıl anlatacağı mi kısa bir süre düşünmüş sonra amcamlarin ev kedisini alıp odaya getirmiştim karşısina kağıda çizip bir fare koymuştum , yıldız çizdiğim bir kağıdı kedinin kafasına koymuştum mutfaktan krep tavasini alıp tam bana bakan kedinin kafasına vuracağım sırada ablam hızlı bir şekilde tavayı elimden alıp " Tom ve Jerry " demişti

" Nasıl güzel anlattım bildiniz " demistim heyecanla abim bir kediye , bir ablamin elimdeki tavaya baktıktan sonra " bizim aile gerçekten normal değil " demiş kafasını umutsuz bir şekilde sallamisti ablamsa elini omuzuma atmış " işte kimin kardeşi " diyerek övünmüştü . O zaman neler olduğunu anlamayan ben çok sonra öğrenmistim ablamın abimin kafasına tavayla vurduğunu On yaşlarında falanim amcamin evindeydik ve abim , ablam , seda abla ve oğuz bir oda da sessiz sinema oynuyorduk bende o zamanlar Tom ve Jerry izliyordum sıra bana gelince nasıl anlatacağı mi kısa bir süre düşünmüş sonra amcamlarin ev kedisini alıp odaya getirmiştim karşısina kağıda çizip bir fare koymuştum , yıldız çizdiğim bir kağıdı kedinin kafasına koymuştum mutfaktan krep tavasini alıp tam bana bakan kedinin kafasına vuracağım sırada ablam hızlı bir şekilde tavayı elimden alıp " Tom ve Jerry " demişti

" Nasıl güzel anlattım bildiniz " demistim heyecanla abim bir kediye , bir ablamın elimdeki tavaya baktıktan sonra " bizim aile gerçekten normal değil " demiş kafasını umutsuz bir şekilde sallamisti ablamsa elini omuzuma atmış " işte kimin kardeşi " diyerek övünmüştü . O zaman neler olduğunu anlamayan ben çok sonra öğrenmistim ablamın abimin kafasına tavayla vurduğunu çok zaman sonra da abimin o tavayı tekrardan yediğini bu sefer kafasında değilde kalbimde yıldızlar uçuştuğunu çok sonra öğrenmistim ...

🌼✊🌺☘️🥀

Okan ' dan ;

" Oğlum ayırma şu yemeğin patlıcanını yemeğin ana maddesi patlıcan "

" Patlıcan sevmiyorum anne " selim önündeki karniyarik yemiğinin patlıcanı ayıklayıp iç harcını pilavın üstüne koydu annem Selime onaylamaz bir şekilde kafa sallayıp neşenin tabağına baktı sadece salata yiyen neşenin tabağına kaşığıyla vurdu annem " kızım o kadar yemek var masa da yesene " neşe tabağına bir kaşık salata aldı " anne hepsi yağlı yemekler bol karbonhidrat yani " önündeki salatadan bir kaşık ağzına attı " ohh salata candır " elimdeki kaşığı önümdeki çorba da gezdirirken annem bu sefer beni hedef almıştı " Oğlum sen niye yemiyorsun " gözleri hepimizin üzerinde gezindi " ben bu kadar yemeği boşuna mı yaptım " elimdeki kaşığı masaya bırakıp anneme döndüm " annem hepsi çok güzel olmuş ama benim kafam bir şeye takıldı onu çözmem lazım " diyerek masadan kalkıp evden çıktım ...

Karşımdaki kitapçığı sokak lambasının

ışığıyla izlerken dün gece duyduklarım geldi aklıma " ben " demiş etrafa göz gezdirdikten sonra sesini daha alçak tutarak " ben tehdit ediliyorum " onun söylediği şeyle kaşlarım çatilmisti tam ne demek isteğini soracağım sırada gözleri bir noktaya takılmış hızlıca kalkıp gitmişti . Ertesi gün adlı tıpa gitmiş ama izinli olduğunu öğrenmiştim.Aklımda geçen düşünceleri kafamdan sıyırıp arabadan ineceğim sırada kitapçıya giren bir adamla elim kapının kolunda kaldı . Saniyeler içinde içerden İpek arkasından az önce ki adam çıktı gözlerim arabanın aynasından onları izlerken beni görmüyorlardı arabayı kör noktaya park etmiştim ve konuşmalarıni net duyabiliyordum

" Eee ipek hanım bana vereceğiniz güzel bir haber varmı ? "

Baştan aşağı siyah giyen adami incelemeye çalıştım kafasındaki şapka yüzünün yarısını saklarken görüş açıma giren yan profili bana hiç yardımcı olmuyordu .

" Hayır yok " kulaklarıma dolan ipeğinin titrek sesiyle adami incelemeye çalışan gözlerim ipeğin üzerine döndü üzerindeki hırkayı kendine sarmış kendini korumaya çalışıyordu adam olduğu yerden ipeğe doğru bir kaç adım attı saniyeler içinde kolunu tutup kızı kendine çekti ipeğin korkudan titreyen vücudu arabanın aynasına yansırken adam bir kaç saniye kulağına birşey mırıldanip ipeğin kolunu sert bir şekilde itti arkasını dönüp gideceği sırada olduğu yerde ters tarafa bakan sokak kamerasına kısa bir bakış atip ayakta dengesini zor koruyan ipeğe döndü " umarım ne demek isteğimi anlamışsındir " adam arkasını dönüp uzaklaşırken ipek hızlıca kitapçıya girdi kafamı arabanın koltuğa yasladım bu iş düşündüğümden daha karışıktı

⭐⭐⭐⭐

Ellerim cebimde önümdeki kızı takip ediyordum gece emniyette arabamı bırakmış kör bir noktaya saklanmış ipeğin evden çıkması beklemiştim sabah yedi gibi evden çıkmıştı , şimdilik benden başka takip eden kimse yoktu ama kızın hayatını tehlikeye atamazdim gelen trawaya binen kızla bende bindim iş saati olduğu için kalabalık olan trawayda insanların arasında ipeğin yanına ulaştım zar zor tutunduğu yerde sabit durmaya çalışıyordu tam önüne geçerek görüş açısına girdim arkadan biri görse konuştuğumuzu görmezdi ufak bedeni benim önüne gecmemle kaybolmuştu sanki bu kız fazla ufak tefekti benim görüş açısına girmemle kafasını kaldırıp yüzüme baktı gözleri şaşkınla büyümüştü onun bu hali beni gülümsetirken son anda gulümsemeyi yüzümden silmiştim " ipek " dedim kulağına doğru tam göğsüme gelen boyuna kısa bir bakış atıp kulağına doğru eğildim " konuşmamız lazım " yaklaşan durakla ipeğe " iniyoruz " diyerek kapıya doğru insanların arasından yönlendirdim .

Karşımda oturmuş etrafa ürkek bakışlar atan kizla içimdeki merak daha çok kendini belli ederken " merak etme burada seni izleyen kimse yok " dedim gözlerini etraftan çekip bana çevirdi oturduğum sandalye de arkama yaslandım " anlat bakalım "

" Ne anlatayım " mırıltı gibi çıkan sesi kulağıma zor ulaşırken masada ona doğru eğildim " sen " dedim her hareketini takip ederken " benden yardım istedin ya hangi konu da yardım istiyorsun ? " Masanın üzerine titreyen ellerini saklamak için dizlerine indirdi

" Şey önemli birşey değildi " gözlerim yardım istedin ya hangi konu da yardım istiyorsun ? " Masanın üzerine titreyen ellerini saklamak için dizlerine indirdi

" Şey önemli birşey değildi " gözlerim sorgulayıcı bir şekilde yüzünde gezindi " önemli bir şey değildi " kurduğu cümleyi tekrarladım gözlerini sorgulayan gözlerimden çekip masaya indirdi " evet " gözlerimi üzerinden çekmeden cebimden telefonu çıkarıp galeriye girdim açtığım resmi büyüterek masanın üzerine koydum ipeğin gözleri masanın üzerine telefonda gördüğü resimle büyümüştü her hareketini izleyen ben karşımdaki kıza sakin davranıyordum " bak ipek " dedim resmiyeti tekrardan görmezden gelerek " bu resim öyle önemsiz gibi durmuyor " gözlerini dün gece sokakta çektiğim fotoğrafa bakmaya devam ediyordu kitlenmiş gibi " korkma " dedim sesimi yumuşak tutmaya çalışarak " ben sana yardım edeceğim "

gözlerini masadaki telefondan çekip gözlerime çevirdi gözünden bir damla yaş yanağından süzürken gülümsedi gözlerim gülümsemesine takılı kalırken

kalbimin hızının artığını hissetmiştim ....

1O. Bölüm sonu