9 . Bölüm

İlk Yumruk ...

" Hazır mısın başlıyorum " karşımda oturan efe

dik dik baktım

" Efe sen ciddi misin ? "
" Evet " diyerek işaret parmağını bana uzattı " Sen o gün dedin ne istersen yaparım diye " yanaklarımı şişirip ofladım . "Emniyetin karşılaşmaları beklemek de zor seni yakından tanımak istiyorum en iyi yöntem de bu " gözlerim efenin yüzünde gezindi bir süre " Efe bir an ilanı aşk edeceksin diye korkuyorum " dedim içimden kendi kendimi yerken

Efe gözleriyle yüzümü tararken gülümsedi ve yanağında gamzesi ortaya çıktı .
önünde deftere birşeyler yazarken yıllar sonra hatırlayacağım o cümleyi kurdu

" O an çok özel olmalı ki her hatırladığında yüzünde kocaman bir gülümseme olsun " .
🌺🌺🥀🌧️🌧️☘️☘️

En sevdiğin renk "

" Pastel renkler "

" Hmm benim de mavi " " En sevdiğin yemek "

Bu sorunun cevabı noodle olabilirdi eğer doyurucu olsaydı doyurmuyordu ya da ben çok yiyordum belki de o yüzden cevabım " Fırında güveç"

" Hmm benim de taze fasulye " önümdeki kahveden bir yudum aldım efe elindeki kalemle benim cevaplarımi yazıyor hemde araya kendi cevabını da sıkıştırıyordu " tatlı mı tuzlu mu " gözlerimi efenin yazdığı defterden çekip yüzüne çevirdim ağzımdaki acı kahve tadını görmezden geldim gözümün önünde çikolatalar uçuşurken " tatlı dedim her zaman tatlıcıyım ay sanki şekerim düştü " efe benim bu halime gülüp garsondan tatlı istemişti.

Önümdeki motora kaşlarımı çatarak baktım soru cevap eğlenceli bir bir sohbette dönmüş zaman hızlı geçmişti geç olduğu için efe beni eve bırakmak istemişti . Efe kaskının camını kapatmadan önce " kafandaki soruları gelecek buluşmamıza sakla " deyip göz kırpıp kaskının camını kapatarak yanımdan uzaklaştı ben aklımdaki sorularla eve yöneldim bana bu gece uyku yoktu.

✨🌺🥀🌧️☘️☘️

Savunma yap dirseğini kullan " " Vur şuna kaçmasana kum torbasından " " Ben vurunca o da bana vuruyor " Elimdeki çekirdeği çitlerken selime dövüş öğretiyordu abim . İki gün önce dayak yemiş bir şekilde eve gelen selim hepimizi çok korkutmuştu kavga maç yüzünden çıkmuş selim arada dayak yemişti bu sabah abim Selim'i bahçeye çıkarmış kendini savunmayı öğrensin diye hareketler öğretiyordu ama pek anladığı yoktu "Abi " selim her yumruk attığında üzerine gelen kum torbasına sıkıca sarıldı " ben kavga etmek istemiyorum kavga kötü birşey " abim eline su şişesi alıp benim yanıma oturdu suyunu açıp bir yudum içti ." Ben sana git kavgami et diyorum kendini koru diyorum sana dayak atana diğer yanağını çevirme vursun diye "

Selim kum torbasını bırakıp abimin karşına oturdu

" Off biraz zeki olsalar ben onları zekamla döverim "

" Ne yapacaksın " dedi abim " pi sayısını ilk kim bulmuş onu mu söyleyeceksin , kara kök hesaplama formülünümü soracaksın bunlar işe yaramaz daha fazla dayak yersin sonra eve gelip benden dayak yersin "

" Niye abi " dedi pis pis sırıtarak selim " sende mi bilmiyorsun pi sayısını kimin bulduğunu " " Selim " dedim ona umutsuz bir vakaymış gibi bakarak " şu beynini derslerden başka şeylere kullansan mesela gerçek hayatın nasıl birsey olduğunu anlamak gibi "Selim oturduğu sandalyeden kalktı yerinde sallanan kum torbasına hafif bir yumruk atarak " kalsın ben formüllerim ve sayılarımla mutluyum " yanımızdan geçip eve doğru yürüdü tam eve gireceği sırada abim seslendi " Selim pi sayısıni kesin olmamakla beraber arşimet bulmuş , bir ara gel kara kök hesaplamasını anlatayım " selim abimin cevabına gülümseyerek içeri girdi abim az önce selimin sarıldığı kum torbasıni göstererek " ne dersin biraz antrenman yapalım mı ? " " Olur " deyip abimin karşına geçerken ilk yumruk attığım kişiyi hatırladım .

Erdem " ilk okulda sıra arkadaşımdı durmadan izinsiz silgi mi , çikolata mi alırdı benden kalıplıydı ondan korkuyordum birgün abime okula gelip onu dövmesini söylemiştim ama abim kendi dövmek yerine bana dövüşmeyi öğretmişti birgün yine çikolata mi izinsiz alınca onu uyarmıştım o beni itip yere düşürmüştü bende bir sinirle yerden kalkıp gözüne bir tane geçirmiştim teneffüste olduğumuz için sınıfta öğretmen yoktu sınıftaki öğrenciler nöbetçi öğretmeni çağırıp olayı anlatmışlardı olayda ne kadar ben haklı olsam da yumruk atmak beni suçlu göstermişti annem abimle okula gelmiş müdürle ve ekremin ailesiyle konuşmuş nasıl yaptıysa olayı tatlıya bağlamışti annem müdürün odasında konuşurken abim erdem ve ben koridorda bekliyorduk abim benim yanımdan kalkıp kapının yanında oturan erdemin yanına gidip yumruk attığım için moraran gözünü inceleyip bana dönüp baş parmağını havaya kaldırarak " aferin tam isabet " demişti . Şimdi bu sayfaları yazarken masanın üzerine arkadaşlarımla çekildiğim resimler arasında Erdemi görmek beni mutlu ediyordu insan hayatta başına ne geleceğini seçemiyordu ama arkadaşlarını kendi seçebiliyordu, erdemi arkadaş olarak ben seçmiştim , gözünün üzerine yumruk atarak...