ARKADAŞLAR LÜTFEN HİKAYEME OY VERİN VE KARAKTERLERDE YA DA HİKAYEDE SEVMEDİĞİNİZ OLAYLAR OLURSA YORUMLARA YAZIN BENİM İÇİN BÖLÜMLERİ YAZARKEN DAHA İYİ OLUR HEM SİZDE HİKAYEYİ OKURKEN SIKILMAZSINIZ İYİ OKUMALAR🤗🙈🤭🥰

Savaş kısık bir sesle" sigara kokuyosun sonra görüşürüz" diyip asansörden indi.Ufak kalp krizi geçirdim sandım...

*

Hızla asansörden indim.Kata geldim ve yapılması gereken işlerimi halletim nöbetim bitmek üzerydi son kalan raporlarımı inceliyip imza atılması gereken yerlere imza attıncaya kadar nöbetimin bitiş saatine geldim.

Hızla önlüğümü çıkarıp üzerimi değiştirip eve doğru yol aldım.

Eve gelip direk duş alıp kendimi yatağıma fırlattım ve derin düşünceler beni tekrar boğmaya başladı,düşüncelerimden kurtulup gözlerimi uyumak için yumduğumda gözümün önüne Savaşla olan kısa asansör anı geldi hafif kısık sesiyle"sigara kokuyorsun,görüşürüz" demesi kulaklarımda çınladı.içimden " hayır yani sigara içen bir insan olduğum için sigara kokmam normaldi bide o anda insan böyle birşey mi söyler" diyip diyip en sonunda fark etmeden uyuya kalmışım.

Hafta sonu olduğu için izinliydim. Normalde izinli olduğum günler öğlene kadar uyuyordum ve yine saat 12:30 a kurduğum alarmla uyanıyordum ama bugün alarm sesim yerine yan dairemden gelen pat küt sesleriyle uyandım. Gözlerimi açtığım da ilk başta ne olduğunu anlamadığım için anlamsızca yan daireden gelen sesden dolayı duvara baktım. Hızlıca yatağımdan kalkıp elimi yüzümü yıkadım saate baktığımda saat sabah 10:00 dı dün nöbetten geldiğim için çok yorgun ve uykuluydum uykumu tam alamadığım için yan dairene taşınan yeni kişi çok fazla ses çıkardığı onu uyarmayı düşündüm ama daha ilk gündem beni çok şikayetçi komşu bilmesin diye sesimi çıkarmadım hızlıca kahvemi yapıp evimin balkonuna çıkıp temiz havayı içime çekerek balkonumdaki sandalyeye oturup elimdeki kahveyi masanın üzerine bıraktım. Esnemek için kollarımı havaya doğru kaldırdım altımda ve üzermde olan kalpli pijamalarımla. Ellerim yukarda esnet bir şekildeyden yan dairenin balkonundan gelen kahkaha sesi duydum ve ellerim havada sağıma doğru döndüm gelen sese doğru. Tam karşımda dün bana anlık kalp krizi geçirten kişiyi yani Savaş interni gördüm, havada olan ellerimi hemen indirip" komik ne var ?" diyip çıkıştım. Savaş sadece kahkaha atarak eğleniyordu. Boğazını temizliyip" pardon seni uzun zamandır sadece hastanede önlüğünle görüyordu bu kalpli pjamalarla ve esneyerek görünce biraz komik geldi." diyip yüzüne hafif bir tebbesüm yerleştirdi. Onun bu sözüne karşılık hiç bişey demeyip sadece hafif sırttım. "Sencede bu biraz fazla tesadüf değil mi?" dedi. Anlamsız bakışlarımı fark edip bana "sürekli karşılaşıyoruz." dedi. Aslında evet bu karşılaşmalarımız benimde dikkatimi çekmişti ama pek aldırış etmemiştim Savaş öyle söyleyince bir anlığınada olsa kaderin bir oyunumu bu acaba diyip kendi kendime düşüncelere dalmışken içerinden bir kadın sesinin savaşa seslendiğini duydum ve düşüncelerimden kurtuldum.

Saat çoktan akşam olmuştu ama Savaşın evinden hala eşya yerleştirme sesleri geliyordu.Bilgisayarımı alıp hemen balkona çıktım ve bilgisayardan bir kaç hasta dosyasını emar çekimlerini inceledim.Kendimi bilgisayara o kadar kaptırdım ki saatin nasıl gece yarısına geldiğini fark etmedim.Ellerimi oturduğum sandalyeden tekrar yukarı doğru kaldırıp esnedim bu benim klasik bir hareketim olmuştu artık.

Açıkmıştım sürekli dışarıdan yemek yediğim için bugünde dışarıdan yemek söylemek için telefonu alıp hemen bir pizza siparişi verdim.Siparişin gelmesini beklerken biraz evimi toparlamaya karar verdim.Elbiselerimi yıkamıştım normalde kurutma makinama atardım ama kurutma makinam bozulduğu için bende çok yoğun olduğum için bir türlü değiştirmeye fırsat bulamamıştım. Hemen elbiselerimi astım. Evim o kadar tozluyduki toza alerjim olduğu için hapşırmaya başladım doğruca balkona çıktım. Hapşırdım ve yan dairemdeki komşumun bana "sağlıklı yaşa" dediğini duydum karşılık olarak bende "hep beraber" dedim o an Savaşla sanki birbirimizi çok özlemişiz gibi derin bir şekilde birbirimize bakıyorduk o an sanki Savaşla geçmiş hayatımızda birbirimiz için var olduğumuzu düşündüm. Biz derin derin bakardan birbirimize kapı çaldı...