IV. KISIM

Meğer öğle saatlerinde uyuduktan sonra uyanmamışım. Emre ve Yavuz bakkala gidip yiyecek birşeyler almış. Anahtarı evde unutmuşlar. Bu yüzden de yaklaşık 10 dakika boyunca kapıyı çalmışlar. Herneyse, bir yandan kapıda kaldıkları için gülüyorum, bir yandan da herşey rüyadan ibaret olduğu için üzülüyorum. Akyaz'ı rüyamda görmemin sebebini sorgulamadım bile. Herneyse maç başlamak üzereydi, biz de hazırlanıp Ercan'ı bekledik. Ercan gelmeden 4 dakika önce maç başlamış, topluca Hamit'in kaçırdığı şuta isyan ediyorduk...

Maçı penaltılarla bizim çocuklar kazandı. Galibiyet sevinciyle dışarı çıkıp kutlama kararı aldık. Yavuz'un evine on dakika mesafede bir gece clubu var. Bi yere gideceksek ve aynı zamanda kutlama yapacaksak genelde oraya gideriz. Bu sefer de galibiyet kutlaması için gittik. O gün cluba galibiyet kutlamasına bizim haricimizde gelenler de vardı, Akyaz ve sevgilisi. Akyaz'ın sevgilisi bildiğim kadarıyla çok içen biriydi. Akyaz'ı neden buraya getirdiğini anlamış değilim. Ben olsam asla böyle birşey yapmazdım. Akyaz'ın sevgilisi Tuncay beş dakika geçmeden içmeye başladı. Yavuz sabah yaşadığım olayı biliyordu. Ben Akyaz ve sevgilisine odaklandığımda anladı zaten birşeyler yaşanacağını.

Aradan 15 dakika kadar vakit geçti. Tuncay iyice dağıtmış kendini. Akyaz ise ağzına içki sürmemiş, korku ve endişeli bir şekilde Tuncay'ın kolunu tutuyor, başına birşey gelmesin diye yanından ayrılmamaya çalışıyordu. Tuncay bir anda ortalıktan kaybolmuştu. Akyaz korkarak mekânın arka kapısından çıkıp nefeslendi. mekânın arka kısmı tenha yerlerden sayılırdı. Akyaz iyice korkmuştu. Ben arkasından gittim fakat çıkmak yerine içerden izlemeye devam ettim. Akyaz'ın tek eski sevgilisi ben değildim. Benden önce çıktığı bir çocuk vardı, takıntılıydı bu çocuk Akyaz'a. Biz sevgiliyken asılmaya çalıştığı olmuştu. Ercanla beraber ağzını burnunu kırıp paket etmiştik. O olaydan sonra özür dileyip bir daha yanından bile geçmemişti. O gün o da cluba gelmiş. O kadar çok içmiş ki sağa sola çarpa çarpa yürüyordu. Akyaz'ı görünce sarkıntılık yapmaya başladı. Tuncay ortalıklarda yok. Akyaz bir başına. Akyaz'ı o durumdan kurtarmak insanî bir görev, bu bir yana bugün benimle ilgilenmesinin, destek olmaya çalışmasının karşılığı bir teşekkür borçluydum. Tüm gücümle saldırdım herife. Takıntılı sapığı dövmesine dövdüm de, arkadaşları hepten saldırmaya başladı. Dizime atılan birkaç sopa darbesi ile yere yığıldım. Akyaz kaçmaya çalışırken takıntılı olan çocuk doğrulup Akyaz'ı tuttu. Cluba girdiğimizden beri Akyaz'ı izlediğimi Yavuz fark etti demiştim. Beni bulamayınca didik didik aramış, en sonunda arka kapıya çıkmış. Akyaz'ı ve beni o halde görünce Ercan ve Emre'yi çağırmış. Kemiklerim kırılana kadar bir yandan sırtıma ve karnıma tekmeler atıyor, bir yandan da ayağa kalkmamam için sopalarla bacaklarıma vuruyorlardı. Ben yerde bu durumdayken Yavuz ve Emre bana tekme tokat dalanlara, Ercan ise Akyaz'a sarkan ite saldırıverdi. gözlerim kararıyordu. Gördüğüm son şey sırtını duvara yaslamış, takıntılı sapıktan kurtulmuş ama çokça korkudan tirreyen bir Akyaz'dı. Kurtulduğu için mutluydum. Gözlerimi hastanede açtım. Akyaz başucumda bekliyor, Yavuz ise doktorla konuşuyordu.