Ağlayarak bozkır'a geri döndüm. çünkü insanoğlu çok kötüydü be anne, bende bir dua etmiştim o gün, herkes yaptığınının bedelini bir şekilde öder inşallah. duaların gücüne inan, kızım her zaman çünkü, insanı bir yerden bir yere alıp götürende onlar, yok edende.

Dünyanın başına o yıl korona virüs salgını gelmişti. insanoğlu yaptıklarının bedelini en ağır şekilde, nefes almaya çalışırken veriyordu. Her şehir karantina altına alınmıştı.

Yıl 2020,

Ben ise bozkırın en güzel dağlarında, tepelerinde yıldızla tekrardan karşılaşacağım gün için bekleyişe geçmiştim. Bu arada her gün yeni bir bilgi öğreniyor, kendimi geliştiriyordum. ve hiç kimse bunların farkında değildi, gökyüzünde ne bir yıldız vardı, ne de bir ay artık arasalarda bulamazlardı

.

🌙