Bozkırın ortasında bir yerde, bir Ağustos ayı başlangıcı yıl 2004.

01 Ağustos 2004, Pazar günü

O gece çok karanlıktı, gökyüzünde yalnız kalmış bir yıldız; keşke beni bu karanlıktan kurtaracak, bir ay doğsa diye gökyüzünün karanlığında dua ediyordu.

Çünkü, yıldız karanlık gökyüzünde onu koruyacak kimseyi bulamamıştı. Bütün yıldızlar birbirleriyle oynarken, onu herkes dışlamıştı. O gökyüzü bu yıldızı dışlamıştı.

Yıldız kuyruğunu takıp, gitmişti gökyüzünden.

Ama ettiği dua kabul olmuştu. O gece gökyüzünde, kocaman ve oldukça parlak bir ay doğmuştu.

Annesi o ay'a Yusuf adını vermişti.

Yusuf oğlum, git ve gökyüzünden kayan o yıldızı bul, bana geri getir herkes o yıldızdan özür dileyecek.

Ay, o gece gökyüzünden aşağı inmişti; Merhaba yeryüzü, ben geldim gökyüzünün en

parlak Ay'ı

🌛