Okul kapısından koşarak içeriye girdim. Yine geç kalmıştım. Bu sefer Ceyda Hoca cidden beni kesecekti. Kapıyı tıklattım. Ceyda Hocanın gel demesiyle hızlıca sınıfa girdiğimde Hoca tahtanın önünde ders anlatıyordu. "Geç kaldığım için özür dilerim hocam." dediğim sırada Ceyda hoca geç dercesine işaret etti. Ben yerime otururken bana doğru fırlayan krem-mavi defteri gördüm. Şevval'in yazdığını bu sebeple anlamışken çevik bir hareketle deftari yakalayıp açtım. Notta:

Bugün yazıcaz değil mi?

Yazıyordu. Evet dercesine işaret gönderdiğim de başını salladı ve önüne döndü.

*Öğle Arası*

Öğle arası için yemekhaneye indiğim sırada yanımdan bir hışımla geçen kişi ile geriye doğru düşüyordum. 12'lerden biri olmalıydı. Alçak adı pislikler. Hepsi aynı sonuçta neyine şaşırıyorsam. Yemekhanede bana da yemek kalsın diye koşarak aşağıya indim. Yemeğimi aldıktan sonra 11'lerin masasına gidecekken gördüğüm manzarayla dona kaldım. 12'lerin masasında karşımda oturan kişi duruyordu. Yanında 12'lerde bela olarak tanımladığımız kişi vardı. Yani Eyüp. Gizem'in beni dürtmesiyle kendime geldim. "Gizem şu kim biliyor musun?" Gizem de bakışlarını ona çevirdiğinde kaşları çatılmıştı. Okul temsilcisi olarak nerdeyse herkesi tanıyordu. Onun da tanımadığını öğrenmek beni oldukça şaşırtmıştı.

"Hayır yeni gelmiş olabilir. Gerçi gelse bilirdim. Bunu 12'lerin temsilcisiyle konuşmam lazım. Ancak yeni geldiyse bile şimdiden Eyüpün yanında yer edindiyse çekeceğin var diye biliriz" Eyüp bana ayrı bir takık olmasıyla ünlüydü. Bunun nedeni henüz bir 9'ken onun saçma çıkma teklifini kabul etmemem olabilirdi. Gizem'e teşekkür edip 11'lerin masasındaki yerime yerleştim. Hemen ardımdan Tanem yanıma gelip oturdu. Menüye bakmadan yemeğimi aldığım için hızlıca bir tabağa göz gezdirdim. Nohut-pilav salata ve tatlı olarak 2 tane tulumba tatlısı vardı. Yemeğimi kaşıklarken Tanem'in dürtmesiyle ona döndüm.

"Ne oldu Tanem."

"Buraya 12'lerden biri geliyor. Ve sana bakıyor."

"Kim?" derken önümde dikilen birini farkettim. Başımı kaldırdığımda kıvırcığımsı saçları yüzüne dökülen onun karamel rengi gözleriyle buluştum. Derin bir nefes içime çekip "Bir sorun mu var?" hafif çatallı sesimle sorduğum soruyu düşünürdesine elini çenesine koydu.

"Hayır bir sorun yok. Sadece o olup olmadığına baktım.'

"Kim?"

"Otobüste bacağıma dokunan kız." yüzüm yavaşça domatese dönerken yukardan at kuyruğu yaptığım saçımın ucunu hafifçe çekiştirdim.

"Onu isteyerek yapmadım. Yani bacağım kaşınmıştı sonra-"

"Sorun yok Adın neydi?" ağırca yutkundum.

"İzem."

"İzem? Güzel isimmiş bende Güz."

"Memnun oldum Güz." diye mırıldandığım sırada gülerek yemekhaneden çıktı. Tabii arkasında neye uğradığını şaşırmış bir kız bıraktığından haberi yoktu...

Selammmmm! Nasılsınız? Bu bölümün bazı insanlar hariç hiç bir gerçekliği yok maalesef sadece uydurmaydı. Bunu unutmayalım lütfen!