Bir zamanlar,İstanbul'un henüz şehirleşmemiş köşelerinden biri olan Esenyurt'ta, mütevazi bir gecekondu mahallesinde küçük bir çocuk Dünya'ya geldi. Adını Ercan koymuşlardı. 1987 yılının bir sabahı, çamur dolu sokakların arasında kömür dumanının arasından yükselen bir evde gözlerini açtı Ercan. İki odalı, bir salonu olan bu 65 metrekarelik ev, onun için Dünya'nın genişliğini ifade ediyordu.

Ercan'ın hayatı, annesinin sinir hastalığına yakalanmasıyla sarsıldı. Annesi, Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nin soğuk ve yabancı koridorlarda uzun aylar geçirmek zorunda kaldı. Bazen 3 ay bazen 6 evden uzakta olan annesini, Ercan peçeli yüzünden tanıyamazdı. Annesinin yüzü Ercan için bir sır perdesi gibiydi ve bu yüzden aralarında derin bir bağ kurulamamıştı.