Yıkık dökük bir binanın önündeydik. Geriye çekilip etrafı taradım, atılan konumun tam da burayı gösteriyordu ancak bizden başka kimse yoktu.

"Tam 10 dakikadır burdayız ama ne gelen var ne giden ben iyice işkillenmeye başladım, haberiniz olsun."

" Sakin ol Burak adamlar birazdan gelir. "

Umarım gelir. Bir dahaki sefere Kenan 'ı ikna etmek çok zor olurdu. Aslında benim için hava hoş Kenan ve ben zorla ikna edilip getirildik.

" Lan lan yoksa tuzağa mı çekildik. "

"Eğer bu bir tuzaksa hepinizin belasını sikerim anladınız mı lan"

Kenan'ın gürlemesiyle hepimiz yerimizden sıçradık. Hepimizin sağlığı için şuan sessiz kalmamız en doğrusu.
Sessizliği bozan yere sürten araba lastikleriydi. 3 araba gelmişlerdi.
Gelenler iki kartımız kadar iki kartımız kadardı hem sayıca hem yapıca fazlaydı.

Kenan en öne ben, Burak, Asra arkasın geçtik. Omuzlarım dik, karşı tarafa en keskin bakışlarımı atıyordum.

Gelen adamlar üçer ve dörder olmak üzere iki tarafı geçip hizalandılar.

1.90 boyuna yakın siyah saçları, mavi gözleri ve sert çehreiisyle bize doğru yürüyordu.

Yüzüne yerleştirdi gülümseme aşırı şekilde sinirimi bozuyordu. O mavi gözünün bir tanesine yumruk atma isteği doğdu içime.

Teker teker gözlerini sırayla gezdirdi üzerimizden, kafamı gökyüzüne kaldırarak derin bir nefes çektim.

💫 Yıldızlar bu geçe aşırı parlak ve güzeldi. 💫

Gözlerimi gökyüzünden çekerek gözlerimi bizimkilerin üzerinde gezdirdim. Sonra o buz duvarının gözlerine diktim gözlerimi

Bir süre daha bakıştıktan sonra gözleri ilk çeken ben oldum. "Merhaba arkadaşlar ben Mert Kozan sizinle ortaklık yapmak isteyen benim"

"Sen kimsin ve biz neden senle ortaklık yapıyoruz." Bunu soran Asraydı.

"Merak ettiğinizi biliyorum ve tüm sorularınızı yanıtlıycam ancak benim şartımı kabul ederseniz ki açıklarım. "

"Bana uyar" bunu diyen Burak ve Asraydı.

Kenan hayla ses çıkmıyordu. Bende bilmediğim bir işin şartını kabul etmem. Bunu sesli bir şekilde değil dudaklarımı kıpırtarak söyledim.

"Ben bilmediğim - bilmediğimiz bir işin şartını kabul etmeyiz."

"Amma naz yaptınız be Kenancık"

Kenanın şimdiden dişleri seğirmeye başladı.

Kenan bir kaç adım atarak buz duvarının yakasına yapıştı sen bize şart koşacak konumda değilsin. Ya şartını söyle yada siktir olup git. "

" PEKİ, KARDEŞ YETİMHANESİNDEN İSTEDİĞİM 5 ÇOÇUĞU KAÇIRAÇAKSINIZ."

Ortama ölüm sessizliği düştü. Bu adam ne dediğinin farkındamı, Allah aşkına ben böyle birşey asla asla yapmam. Anca ölümü çiğnemeleri lazım.

Seri ve sert adımlarla Kenanın yanına ulaştım. Kolundan tutup kendime çevirdim. Bunca yıldan sonra ilk defa konuşmayı özledim. Kenan ilk defa gözlerime bakıp ne hissettiğimi ne dediğimi anlasın istedim.

Şaçımın kulağıma arkasına koymusıyla kafamı o buz duvarına çevirdim.
Geçmişte bir kaç dk geriye gidecek olursak bu adamım bir gözüne yumruk atma isteği doğmuştu içime şimdide kafa atma isteği ve ben bu sefer isteğimi geri çvirmiycem.

"Eee fıstık ne dersin" gözlerim öyle bir açıldıki bu adam az önce bana yavşadı dimi yakısından tuttuğum gibi gömdüm kafayı

Ne cılız birşeymiş buda bir vuruşlar yere serildi halbuki ben daha güçlü beklerdim.

Tabi adamların patronlarına kafa atmanla dibimde bittiler. Bizimkilerde yerlerinde saymayıp onlarda adamların dibinde bittiler.

Burak " biraz aksiyona ne dersiniz."

Kenan" sinirlerimi biraz rahatlatmam lazım"

Asra"valla avucum kaşınıyor. "

Burak" Kız cimcime ne dersin biraz kaosa"

Heyecanla başımı sallayıp önüme gelene yumruğu geçirdim.

Biri gidiyo biri geliyordu. Karım boşluğuma yumruk yemem azıcık sendelenmitim. Geriye adımlayarak adam dur işareti yaptım ve durdu sonra da parmağımı hareket ettirmek çağırdım.

BURAK "Lan bunların tek canlı olduğuna emin isiniz."

KENAN "Lan Burak amına koyıyım sus dikkatimş bozuyorsun."

ASRA "Aşkım sen onları dinleme seni nasıl sevdiğimi dinle bebeğim."

KENAN "Bunları sayısı gittikçe artıyor koşmamı lazım."

Omzumun üzerinden göz gezdirdim. Lan bunlar en son 7 kişiydiler ne ara bu kadar oldular.

BURAK " O zaman üç diyende ÜÇ"

Önümdekine hızlıca tekme atarak arkama bakmadan koşmaya başladım.

Kenan kolumu tutarak bir sağa bir sola giriyordu. Omzumun üzürinden baktım. Yaklaşmışlar acil ayrılmamız lazım yoksa yakalanırız.

Kenanın kolunu sıkarak başını bana çevirdim. Dudaklarımı kıpırtadarak
"ayrılmalıyız yoksa yakalabacağız."
"Hayır" "Evet aranızda en hızlı koşan benim." "Peki"

Sanki başka birşey söyleyebilirmiş gibi kolundan kurtulacak onların ters iskametine koştum.

BURAK " Çilay dur"

Burağı dinlemeyip kalabalığa doğru koştum ve kalabalığı yararak koşmaya devam ettim.

Arkamdan kimse gelmeyince bir duvara yaslanarak soluklan aya başladım. Ancak çobuk umutlanmıştım.

Kolum biri tarafından çekilerek tenha bir yere gerdim tam kolumu kurtarıp tekme atıcakken sırtımı sert bir şekilde duvara yasladım, tüm suratımı kaplayacak kadar olan eliyle ağzımı örttü.

"Belli ki başında dert bırak yardım ediyim."

İçimdem nedense güvenmek gelmişti kafamı salladım.

Önce kendi tişörtünü sonra benim tişörtümü çıkarıp kenara attı.

Bir bacağımı beline dayadı ve dudaklarıma yapıştı.

Bu bu ben bunu beklememiştim.