Bölüm.1 ilk Görüş

Umarım beğenirsiniz.

İlk defa böyle bir kurgu yazacağım o yüzden biraz heyecanlıyım. Şiddet sahnelerini uzatmayacağım zaten sadece bu bölümde var ve kısa bir yer. Hatalarımı bana bildirirseniz yada düzeltirseniz çok mutlu olurum.

_______________________________

​​​​​​

​​​​​

Okuldan çıkmıştım. Çıkalı bir saat olmuştu, Okul evime yakındı ama ben kaldırımda oturup küçük kediyi sevmeye dalmıştım. Telefonumdan saate bakınca gözlerim büyüdü... hızlıca ayağa kalktım ve eve doğru koşmaya başladım, kediyi arkamda bırakmıştım.

Beş dakika içinde eve vardığımda anahtarımla kapıyı açtım. Karşımda yüzü öfkeden kızarmış Babamı görmeyi beklemiyordum. Yutkunup ona baktım. Gergin sessizliği bozan o oldu, "okuldan çıkalı bir saat oldu ama sen eve yeni geliyorsun! Neredeydin bu saate kadar? Sokaklarda sürtüyorsundur kesin. Geç eve!" Dedi bağırarak. Yüksek sesten dolayı gözlerimi kapattım ve gözlerimin dolmasını engelledim. Gözlerimi açtım ve ona baktım, İçeri girdim ve kapıyı arkamdan kapattım.

Çantamı yere koyup kafamı eğdim. "Özür dilerim baba... Otururken dalmışım saati fark etmedim." Diye mırıldandım. Kafamı kaldırıp yüzüme sert bir tokat indirmesi ile kafam sola doğru döndü. Yüzüm sızlarken yutkundum. Kolumu morartacak kadar sert tuttu ve beni duvara fırlattıgında kısık bir sesle inledim, Elim sırtıma gitti ama fırsat kalmadan yere atıldım. Karnıma atılan tekmeler gözlerimden yaşlar akmasına neden oluyordu.

_______________________________

Bir kaç saat sonra kapının önünde oturuyordum. Derin bir nefes aldım ve tökezleyerek ayağa kalktım, bahçeden çıkarken elimin tersiyle yanaklarımdaki yaşları sildim. Onlar için ağlamayacaktım...

Karanlık bir yolda yürürken arada yanımdan arabalar geçiyordu. Burada sık sık kalan insanlar yoktu genelde yazlık evler vardı. Arkamda bir ayak sesi duyunca göz ucuyla fark ettirmeden oraya baktım. Siyah kapşonlu yüzü gözükmeyen biri beni takip ediyordu... Adımlarımı canım acısada hızlandırdım, aramıza mesafe koyarken ileride gördüğüm evin bahçesine girdim ve kapıyı çalmaya başladım...

Bir kaç dakika sonra kapıyı yirmili yaşların üstünde bir adam açtı. O yaralı yüzüme bakarken yutkundum ve koyu kahve gözlerimle ona baktım. " Şey... Biri beni takip ediyorda. Acaba bir kaç saatliğine burada kalabilirmiyim?" Dedim Titrek sesimle. Sert çehreleri ile bana bakıyordu, çatık kaşları ve iri bedeni yeterince korkmama yarıyordu.

Sessizliği bozdu ve erkeksi sesi ile konuştu, " Tamam. Hadi gel içeri..." Dediğinde rahat bir nefes vererek gülümsedim ve gergin bir şekilde içeri girdim. "Teşekkürler.." diye mırıldandım. O beni oturma odasına yönlendirdi ve koltuğa oturdu. Karşısına oturdum ve gergin bir ifade ile etrafa baktım. Büyük geniş bir salondu ve Modern bir şekilde dizayn edilmişti.

Beni süzerken çatık kaşlar ile yüzüme bakıyordu, "Yüzüne ne oldu?" Dediğinde mavilerimi ona çevirerek dudaklarımı yaladım ve gözlerimi kaçırdım. " Bir şey değil... Sadece ufak bir kavga." Dedim Masum bir yalan uydurarak.

Pek inanmış gibi durmuyor du ama üstelemedi. Kafasını salladı ve ayağa kalktı. O salondan çıkarken dudaklarımı dişledim ve onun gidişini izledim. Biraz sonra elinde küçük bir kit le yanıma geldi ve yanıma oturup elinile çenemi tuttu. Yüzümü çevirerek yaralara baktı.

​​​​Çenemi bıraktı ve kit'i açıp bir parça pamuğa tentürdiyot döküp yarayı Nazik ve dikkatli bir şekilde temizlemeye başladı. Ses çıkartmamak için dudaklarımı birbirine bastırdım ve gözlerimi kapadım. Bir kaç dakika sonra sesini duydum, "Kendini kasma. Daha fazla kanıyor." Dedi soğuk ve sert sesiyle. kafamı hafifçe sallayıp onu onayladım ve derin bir nefes alarak rahatlamaya çalıştım.

***************

Bir kaç saat sonra koltukta otururken ellerimle oynuyordum. Sıkılmıştı ve evin sıcak olması beni mayıştırıyordu. Gözlerim kapanırken kendime gelmek için kafamı iki yana salladım ve gözlerimi açıp camdan dışarı baktım. Gece yarısı olmuştu bile. Bana yardımcı olan abi yanıma elindeki tepsiyle geldi. Tepsiyi önümdeki küçük sehpaya koyduktan sonra bana baktı "Bir şeyler ye. Açsındır diye getirdim." Dediğinde kafamı salladım ve onu onayladım. "Evet biraz açım.." dedim ve tepsiyi kucağıma aldım. Sıcak çorbayı karıştırarak üfledim, fazla sıcak olduğu için ağzımı yakabilirdi. Çorba bitince boş kaseyi tepsiye koydum ve başından beri beni izleyen adama baktım "Teşekkürler..." Dedim ama ismini bilmediğim için Devam ettiremedim. Oda bunu anlamış olacakki konuştu."ismim Yıldırım.." dediğinde kafamı sallayıp onu onayladım. "peki.. teşekkürler Yıldırım abi.. Bende Özün." Dedim çekingen bir şekilde. Kaşları ilgiyle çatıldı ve sırtını koltuğa yaslayıp konuştu, "anlamı ne? Nadir bir isim gibi duruyor." Dediğinde kafamı sallayıp onu onayladım "Evet, öyle.. anlamı hakkıyla kazanılmış Şöhret, ün anlamına geliyor...." Dedim. O kafasını sallayıp önüne döndü. "Özün.." diye tekrarladı ağzının içinden geveleyerek. Sanki ağzına yakışıyormu onu kontrol ediyor gibiydi.

Yıldırım abi'nin telefonu çalması ile koltuktan kalkıp telefon cevapladı ve salondan çıktı. Yıldırım abiyi beklerken uykumun gelmesi ile koltuğa kıvrıldım ve bacaklarımı kendime çektim. Gözlerimi kapattım, bir kaç dakika sonra etraf karardı ve derin bir uykuya daldım.

______________________________

​​​​​​İlk bölüm bu kadardıı

Umarım beğenirsiniz ve sıkıcı gelebilir başlarda. İlk bölimler biraz olaysız ve sakin olacak. Diğer bölümlerde bomba gibi patlayacağızzz.

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum

•°•* sevgilerle Naz*•°•