@zaden.nas
|
Selammm yeni bölümle geldiimm bölümler saçma gelirse kesinlikle ruh halimle alakalıdır biraz dengesiz kendisi de. her neyse işte geçin geçin okumaya bekletmeyin özünle Yıldırımcığımı Osnoucsnjsjıcb geldi bir enerji ama hayırlısı __________________________________________________ özün'den: Yıldırım abi ile konuşmamızın üzerinden bir kaç saat geçmişti ve saat şuan sekize geliyordu. İkimizde salata yediğimiz için birazda olsa toktuk, bu yüzden kahvaltı yapmadık. Ben salonda ki kitaplıktan kitaplara bakıyordum ve hepsinin arkasından konusunu okuyordum, genellikle felsefe yada gerilim kitapları vardı. Elime bir kitap aldım ve arkasını okumaya başladım. Felsefe kitaplarından biriydi ve benim felsefeye ilgim vardı. Konusunu okuyunca ilgimi çekmesiyle kitabı alıp koltuğa oturdum ve okumaya başladım. Otuz, kırk sayfa derken doksan yedinci sayfada kapı çaldığında Yıldırım abi'nin bana seslendiğini duydum. " Özün kapıyı sen açarmısın? Ellerim dolu." Dediğinde ayağa kalktım ve ona cevap verirken kapıya ilerledim "Tamam yıldırım abi" dediğimde kapının kilidini açıyordum. Kapı kolunu aşağı indirip kapıyı açtığımda kapıda altı kişi gördüm. Altı kişide erkekti ve neredeyse hepsi yapılı, uzun boyluydu. Ben onlara bakarken onlarda bana bakıyordu, "Hassiktir." Dediğini duydum sarışın olanın. İçeriden yıldırım abi'nin sesi geldi " özün kim gelmiş?" Dediğinde önümdeki abileri inceledim. "Bilmiyorum ki yıldırım abi." Dedim bende cevap olarak. Arkadan biri diğerlerini iterek öne ulaştı ve bana bakıp konuştu. " sen yayındaki kız'sın. Ben Meriç sen Yıldırım abiye Yasin abiler gelmiş de o anlar." Diye soluksuz bir heycanla konuşunda ona baktım ve kafamı sallayıp Yıldırım abinin yanına gittim. O bana dönünce konuşmaya başladım " Yıldırım abi Yasin abiler gelmiş kumral bir abi söyledi." Dedim odaya bakarken. O hemen elindekileri yara bıraktı ve kafasını salladı. " Tamam ben onlara bakarım sen şunları yerleştirebilirmisin?" Dediğinde yerdeki figürlere baktım ve kafamı sallayıp onu onayladım. Yıldırım abi gittiğinde bende bir sandalyeye çıktım ve dikkatlice ağır büyük figürleri dikkatlice duvara monteli rafa dizmeye başladım. İçeriden sesler geliyordu ama figürleri dizmeye odaklandığım için onları anlamıyordum. işim bittikten sonra sandalyeden indim ve salona doğru yürüdüm. Salona girdiğimde kapıdakiler ve Yıldırım abi koltukta oturmuş konuşuyorlardı, onlar beni fark etmeden salondan çıkacakken biri konuştu "Ne yapıyorsun orada?" Kafamı oraya çevirdim ve o kişiye baktım küfür eden sarışındı. Omuz silktim ve konuştum " Hiç öyle Yıldırım abiye bakayım dedim." Gözlerim yıldırım abiye döndü ve ellerimi önümde birleştirip konuştum " Yıldırım abi. Figürleri dizdim ben haberin olsun." Dedim. Yıldırım abi kafasını sallayıp beni onayladı " teşekkürler özün. İstersen dinlen gece den beri uyumuyorsun" dediğinde kafamı salladım "tamam yıldırım abi." Dedim ve salondan çıkıp dün akşam bana verdiği misafir odasına çıktım. Yatağa uzandım ve yorganı üstüme çektim, gözlerimi kapatıp derin bir uykuya daldım. Yıldırım'dan: Özün salondan çıktığında Yasin abiye baktım, Zaten bana bakıyordu ve sert, ciddi ifadesini bozmadan konuştu "yüzünde neden yaralar var, Yıldırım?" Dediğinde derin bir iç çektim " bilmiyorum abi. geldiğinde daha kötüydü, şimdi biraz toparladı. Nedenini sorunca yalan söylüyor. Bir şey gizliyor ama ne olduğunu bilmiyorum" dedim. Yasin abi derin bir nefes alıp kafasını sallayarak onayladı beni. ______________________________________________ Diğerleri ile de konuşmaya başladım ve uzun uzun sohbet ettik. Saat geç olduğunda ve sağanak şeklinde yağmur yağmaya başladığında Yasin abileri burada kalması için ikna ettim ve onlara odalarını gösterdim, herkes odasına girdiğinde odama ilerlerken Özünün odasından gelen hıçkırık sesleri duydum.gök gürlediğinde Hıçkırıklar arttı. Sessizce kapıyı açıp karanlık odaya baktım. Özün bacaklarını kendine çekmiş sırtı kapıya dönük bir şekilde içli içli ağlıyor du. Yanına gittim ve yatağın yanında durdum, " özün? Neden ağlıyorsun?" Dedim kısık sesle. Bana döndü ve göz yaşlarıyla parlayan kahve rengi Harele'leri ile bana baktı. " Korkuyorum Yıldırın abi" dedi ağlamaktan çatlayan sesiyle. Yanına oturdum ve saçlarını okşadım " tamam Abicim... ben yanındayım korkma" dedim yatıştırıcı bir şekilde. Özün kollarını belime dolayıp gözlerini kapattı ve mırıldandı " Sözmü?". Buruk bir şekilde gülümsedim "söz... abi sözü" dedim. Özün'ün nefesi düzene girince uyuduğunu anladım ve benimde ağır ağır gözlerim kapandı ve karanlığın içine gömüldüm.
__________________________________________________
Valla bir gün geç attım çünkü örgü kursuna başladım. Okul falan derken vaktim kalmıyo bu yüzden geç attım kusura bakmayın. Yıldırım alışmaya başladı özüne galiba Abicim ler abi sözleri falan. Genelde abi sözleri olmaz yada abiler yapmaz ama Neyse şimdilik önümüze bakalım. saat 00:06 olmuş ben kaçarr. yorum ve Votelerini bekliyorum güzellik/yakışıklı🤓
|
0% |