Kahvaltı masasında ki yerime oturduğumda "Gene geldi hayırsız." Diye mırıldanan Kutay abime baktım,bir şey demeden önüme döndüm "Sen daha ölmedin mi?" Diyen Aykut abimi buldu bu sefer bakışlarım "Karşındaysam daha ölmemişimdir demek abi." Dedim gözlerinin içine bakarken,yüzünü tiksinircesine buruşturup "Abi deme bana." Dedi Deniz abim tıkanırken "Doğru söylüyor,senin kardeşliğine ihtiyacımız yok." Dedi "Benimde sizin abiliğinize ihtiyacım yok." Dedim masanın altından yumruğumu sıkarken "Hatta direkt size ihtiyacım yok." Derken ayağa kalkıp sandalyenin yanına koyduğum çantamı omzuma attım "Aile sizin gibiyse,ailesiz kalmayı tercih ederim." Diyip bahçe kapısına yürüdüm "Bizde senin gibi kardeş istemeyiz!" Diye bağıran Azad abimi takmadan çıktım oradan.

Aklıma gelen anılarla gözümden düşen yaşı sildim.

YAZAR AĞZINDAN(3 YIL ÖNCE MİRAN 14 YAŞINDAYKEN)

Küçük kızın LGS sınavı vardı bugün okula Aykut abisi bırakmıştı onu,diğerlerini de severdi ama Aykut abisinin yeri başkaydı.

Küçük kız sınavı çok güzel geçtiği için mutluydu,abileri ve babası onu işten alamayacağı için anneside yurt dışında olduğu için tek başına mutlu mutlu evine yürüyordu.

Birden bir adam küçük kızın ağzını eliyle kapattı ara sokağa aldı küçük kız çırpındı bağırdı ama ne fayda,vicdansız herif bırakmadı.

Bir eli hayla küçük kızın ağzındayken boynunu öpüyordu "Şşş güzelim,sadece biraz eğleniceğiz." Küçük kız adamın göğsüne vurmaya çalıştı adam sinirle ağzında ki eliyle kızın yüzünü sıktı "Rahat dur,kurtaramaz kimse seni." Dedi,kızın dudağına bakarken "Küçük bir oyun sadece." Dedi iğrenç bir şekilde gülümserken.

Dediği gibi olmuştu,gün boyu küçük kız iğrenç şeylere mağruz kalmış birde üstüne dövülmüştü.
Kimse duymamıştı sesini. Kimse gelmemişti onu kurtarmaya.
Küçük kız o gün sevincini yaşamak yerine ruhu ölmüştü.
Ama içinde bir umut,abilerimle babam alır intikamımı diye düşünüyordu.

Ailesi onu bulduğunda olanları söylicekken babası vurdu ona "Yaşından utansaydın bari!" Diye bağırdı küçük kız anlamazca baktı "Utanmadın mı abin yaşında ki adamın koynuna girmeye!" Diye bu sefer Aykut abisi bağırdı,yüzüne tükürdü genç kızın "Yazıklar olsun senin gibi kardeşe." Dedi küçük kıza tiksinircesine bakarken.

Kutay abisi küçük kızın saçlarından tutup kapının önüne savurdu,küçük kız göz yaşları içinde yere kapaklandı "Git! Kimin koynuna girdiysen onun yanına git!" Diye bağırdı küçük kıza.

Küçük kız o gün anladı yalnız olduğunu o gün anladı yalnızlığı.
Her şeyi bilirdi ama yalnızlığı o gün öğrendi..
Küçük kız o günden sonra ne birine dokunabildi,ne bir daha yanında biri oldu,nede bir daha uyuyabildi.

Haram etti yaşadıkları uykuyu,uyku ilaçları bile fayda etmedi. Sonra aile dediği insanlar soy adını değiştirdiler.

ŞİMDİKİ ZAMAN

Her zaman geldiğim atış yerine geldim,küçükken abilerim beni buraya getirir,silah kullanmayı ateşlemeyi öğretilerdi sonra sözde bir adamla kendi isteğim üzerine yattığımda benimle anıları olan her yeri kapatmışlardı.

Şarkı açıp elime silahımı alıp nişan aldım,her cümlesiyle beni anlatan şarkıya eşlik ederken karşımda ki mankene ateş ediyordum.

"Ben yoruldum hayat, gelme üstüme
Diz çöktüm dünyanın namert yüzüne
Gözümden gönlümden düşen düşene
Bu öksüz başıma gözdağı verme
Gözümden gönlümden düşen düşene
Bu öksüz başıma gözdağı verme

Ben yanıldım hayat, vurma yüzüme
Yol verdim sevdanın en delisine
O yüzden ömrümden giden gidene
Şu yalnız başımı eğdirme benim
O yüzden ömrümden giden gidene
Şu yalnız başımı eğdirme benim

Ben pişmanım hayat, sorguya çekme
Dilersen infaz et, kar etmez dilime
Sözlerim ağırdır dokunur kalbe
Şu suskun ağzımı açtırma benim
Sözlerim ağırdır dokunur kalbe
Şu suskun ağzımı açtırma benim"

Yanımda birinin varlığını hissettim sonra "Bizden her kaçtığında gene bize mi geliyorsun?" Diyen Bora abimim sesini duydum.