Zaman Sızım
zamansizim84

33K olan Hesna'm kitabımdan kısa bir alıntı...

Zelfi'm gördüğün onlar için nasıl normal ise, kötü etkilenmen de senin için normal bundan kaçma." Deyince Zelfi'nin gözünden yaşlar süzülmeye başladı,

 

"Böyle normal mi olur Derya abla? Böyle normal mi olur? Burnumdan o pisliğin kokusu gitmiyor, uykumda bile sırt üstü dönsem sıçrayarak uyanıp ağlamaya başlıyorum. Rüyalarımda pis bedeni bedenimi adice tekrar tekrar eziyor. Böyle normal mi olur anasını satayım, tam iyileşeceğim dediğim her anda tekrar dibe vuruyorum. Ben bunca eziyeti niye çektim Derya abla? Kime ne kötülük etmiştim ben... Bittim yeter kaldıramıyorum artık, bak görüyor musun bu kesiği." deyip bileğini gösterdi Derya'ya "Ben bu kesiği attığım gün ölmeliydim, ölüp kurtulmalıydım." Diyerek saçlarını çekiştirerek ağlamaya devam etti.

 

 

 

Ayşe kendi evinin duvarına sırtını verip yere oturmuş ağlıyordu. Tahmin ediyor ama konduramıyordu duyduklarını, zaten bilmekle, duymak çok farklıydı. Canım dediğinin canını ne çok yakmışlardı.

 

   

 

Derya ikisinin arasında çaresiz gözlerini dolaştırdı, hangisini teselli edecekti. Dahası böyle bir adiliğin tesellisi olur muydu? Zelfi'yi kucağına çekip sardı sımsıkı, karnında ki bebeği, canı... Kızı olacağını öğrendiği günden beri daha çok hassaslaşmıştı. 'Allah'ım hiç bir canı canilerin elinde ziyanet etme.' diye dua etti kollarında durulmaya çalışan kızın sırtını sıvazlarken, ne zaman akmaya başladığını bilmediği göz yaşlarını silip gözünü avluda dolaştırdı, Murat'ı bulup Ayşe ile ilgilenmesini rica edecekti ama araba bahçede yoktu. Gözü yola değince karşı kaldırımda Cihan'ı gördü. Arabasına binmek üzereyken öylece katılmış, bir heykele dönmüştü sanki.

 

Kaç dakikadır oradaydı, neyi ne kadar duymuştu bilmiyordu Derya, korumalardan uzaklaşmak için bahçenin ucuna gelmişti ama Cihan'ı yada bçr başkasını hesaba katmamıştı.

 

Zelfi onu fark etmeden içeri girmeleri lazımdı, ya da Cihan gitmeliydi. Bugünlük bu kadar yıkım yeterde artardı bile, kendilerine bakan adamla göz göze geldiğinde sadece dudaklarını kıpırtdattı Derya,

 

 

 

"Git..." diyebildi Cihan'a.

 

  

 

Bu komut da onun duydukları ile donmuş zihninin kilidini kırdı. Uyuşuk hareketlerle arabaya attı kendini, gidecekti... İşe gitmek için çıkmıştı evden ama artıki stikamet farklıydı.

 

Mesaj : 10.02.2025 22:46 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...