< Lâl Sevinç >

Sakin ol kızım gözlerini devirme ve biraz daha sabret, en kısa zamanda susacaktır. Masanın altındaki ayagimi sinirle sallarken bir yandan da Sevdeyi dinliyormuş gibi yapıyordum. Bu şirkette çok kalmayacağım için arkadaşa ihtiyacım yoktu ama bu kız bir anda yanımda bitmişti ve ben şuanda kahve içerek onu dinliyordum.

Eminim şirketten çalacak olduğum bir kaç dosyayı ararken bu kızın kuzenin eski sevgilisinin öldüğünü ve bu olayın hemen ardından da aslında kuznin ailesinden gizli evlenmiş olduğunun ortaya çıktığı bilgisi pek işime yaramazdı.

Tam kalkmak için bir bahane bulacağım sırada şirketin hoparlöründen kulak tırmalıyıcı bir ses duyuldu, sinir bozucu ses karşısında yüzümü burusturdum ve gelecek olan anonsu bekledim.

"Lâl Sevinç, acilen Sinan Beyin odasına bekleniyorsunuz "

" Lâl Sevinç, acilen Sinan Beyin odasına bekleniyorsunuz "

Kaşlarımı çattım bu herifin benimle ne alıp veremediği vardı Allah aşkına ya ! Maçı kazanmasına izin vermiştim daha ne istiyordu benden. Derin bir nefes çektim içime ve kahve bardağıyla birlikte masadan kalktım Sevdeye kısaca görüşürüz diyip cevabını beklemeden asansöre doğru ilerledim.hemen 29. Katın tuşuna bastıktan sonra asansörün yavaş yavaş yükselmesini ve ineceğim kata varmasını bekledim.

7. 8. 9. 10. 11... 23.

Ve bir anda asansör durdu ışıklar yanıp sönmeye başladı ve hemen sonra tamamen karanlıkta kaldım, dişlerim isiktim bu o piçin işi değilse benim adımda Alev değildi !

Birkaç gıcırtısı sesi geldikten sonra asansör bir anda aşağı doğru süratle düşmeye başladı, kenardaki demriliklere sikica tutunup etrafa çarpmamak için özel bir çaba harcarken o şerefsize bunu ozel olarak ödetmeyi aklımın bir köşesine kırmız kalemle not ettim.

Asansör durduğunda dışarıdan paniklemis insanların sesi geliyordu, sikeyim asansörde kalan benim onlar ne diye panik oluyordu ! Daha fazla burada kalıp bu piçin benimle oynamasına izin verecek değildim. Bedenimi kapıya doğru attım ve asansörün kapılarını aralamaya başladım ama maalesef bu demir şeyler kadar ağır şeylerin üstesinden gelecek güzel henüz sahip değildim.

Ayagimi sinirle yere vurarak sinirden bir çığlık attım o sırada asansör yavaşça yukarı çıkmaya başladı, burdan çıkacağımı düşünseydim sevinebilirdim ama o herifin bu kadarla sinirli kalacağını sanmıyordum bir de bana deli derlerdi.

Aynısını henüz 9 yaşında küçük bir çocukken yaptın !

SUS 

Çok geçmeden asansör yukarı çıkmayı bıraktı ve aşağı doğru süratle düştü, bu sefer hazırlıksız yakalanmıştım ve daha ben tutunmadan dengem bozulmuştu şuan asansörün zemininde yere boylu boyunca uzanıyordum ve sanırım bu düşüş için o piçe teşekkür etmeliydim, bana çıkış biletimi kendi elleriyle vermişti aptal.

Düşüş tekrar durduğunda ayağa kalktım ve yukarıdaki kapağı biraz zorlayarak açtım içeriye küçük bir tiz bulutu doldu ama bunu aldırmadan hızlıca kendimi o delikten yukarıya çektim evet şimdi asansörün tepesinde tozlar ve kabloların dolu bir boşlukta duruyordum, buradan nasıl çıkmama yardım edecek birkaç şey aradı gözlerim ve gözüm duvarların köşesindeki demir çubuklarda takılı kaldı, bazen kendime hayran kalıyordum.

Ellerimle ince çubuğu kavradim ve ayağımı demirdeki küçük boşluklara zar zor sığdırarak yukarı doğru tırmanmaya başladım, asansör arada bir yukarı çıkıyor sonra tekrar hızlıca aşağıya düşüyordu orada olsaydım kusma olasılığım çok yüksekti. Dikkatimi dağıtmamaya çalıştım ama bunca toz varken dakika başı öksürüyordum ah evet belki bu yapacağım yanlıştı ama o belgeleri çalmadan önce bu piçin icabına bakacaktım, ölmeyi hak ediyordu.

Çok az yolum kalmıştı birazdan yukarıdaki görünen küçük kare kapıya ulaşacaktım ve ondan sonrası çorap söküğü gibi gelecekti derin bir nefes alarak tırmanmaya devam ettim yukarı doğru çıkarken elimin içi çizilmişti ve kanıyordu, bayılıp tırmanışı tüm yolu gerisin geri inmemin olasılığım kaçtı hemde düşerek ? Umarım sıfırdır.

》》》》》》》》》》

Kapıya ayağımla sertçe ard arda tekmeler attım ve kırarak açtım nihayet tozlu havadan kurtulmanın verdiği sevinçle kafamı yukarı kaldırdım ve derin nefesler alarak biraz rahatlamaya çalıştım. Çıktığım yerin neresi olduğuna kısaca baktım burası ne 29. Kattı nede diğer kartlardan birisi, geriye 30. Kat kalıyordu. Mükemmel hem buraya görünmeden çıkardın bir yolunu bulmuştum hemde abimin inini tajima fırsatım vard, tabi önce Sinan Bey ile küçük ve kısa bir görüşme yapmalıydım.

Tıkırtı seslerinin geldiği odaya doğru ilerledim bu kat daha çok kocaman bir ev gibiydi ve kattaki tek oda bu odaydı, yavaş ama emin adımlarla odaya yaklaştım ve tam kapının önünde durduğumda kapıyı yavaşça araladım. Karşımda çatık kaşlarıyla buraya bakan bir adet Sinan vardı ve ben istediğimi bulmanın zevkiyle sırttım. O daha ne olduğu anlamadan boynuna tek bir darbe indirdim ve olduğu yerde bayılmasını sağladım şanslıyım ki başarmıştım, bu pek yapabildiğim bir hareket değildi arada bir oluyordu.

Yere yığılan bedene baktım ve aklımda dönen sinsi tilkilerin içinden bir tanesini seçtim, bu tilkinin fikri çok hoşuma gitmişti.

Ne demiştim Sinan Bey ile küçük ve kısa bir görüşme yapacağım =)