< Beste Yazıcı >

Derin nefesler alarak odanın içinde volta atıyor bir yandan da Aleve ulaşmaya çalışıyordum, telefondan çıkan tek ses " aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz " di.

Sinirlerim gittikçe gerilirken ne yapacağımı bilemez bir halde yatağa oturdum korkudan ağlayabilecek bir kıvamdaydım, sorun şu ki bir kaç dakika önce müzik odasından bir kırılma sesi gelmişti ve ben gidip bakacak kadar cesur değildim. Eger adam iplerden kurtulmuşsa beni öldürürdü, bir yanımda kurtulsa çoktan gelmiş olurdu git ve bak diyor.

Çaresizce bir kez daha arama tuşuna bastım fakat aldığım cevap aynıydı telefonu hala kapalıydı, yutkundum ve ani bir kararla yerimden hızla kalkarak kapıya ilerledim. Koridoru son hız geçerek müzik odasının önünde durdum kapı hala hafif aralıktı ve ben içerdeki adamın nefes alış seslerini duyuyordum. Ellerimin yavaş yavaş soğuduğunu hissettim eklemlerim karıncalanmaya başlamıştı, bi cesaret elimi kapının kulpuna attım ve kapıyı hızla ittirerek duvara çarpmasına neden oldum.

Artık kapının arkasında olmadığına göre neredeydi ? Bu işlerden kurtulduğu anlamına mı geliyordu ?

Kafamı yavaşça odadan içeriye uzattım ve kapının arkasına baktım, bomboş olduğunu görünce bedenime bir rahatlama yayıldı fakat arkamdan gelen adım sesiyle bu rahatlık yok oldu. Sıçrayarak arkamı döneceğim sırada adam benden önce davrandı dirsegimden tutarak kendisine doğru çekti tekrardan.

Dudağımı dişleyerek çığlık atmama engel oldum, benim bir şey yapmama kalmadan diğer eliyle kapıyı kapattı ve vücudumu kendisine döndürdü. Yüzündeki ifadeyi nasıl tarif edebilirim bilimiyorum fazla donuktu ve hiçbir şey anlayamıyordum.

Kolumu çekince zorlamadan bıraktı, ben duvara yaslı o benim bir kaç adım otemdeyken bir süre bekledik, ulan hadi ben korkuyorum sen niye konuşmayarak ortamı geriyorsun be adam!

Yutkundum ve aramızdaki bu gerilime bir son vermek için hafifçe sola kaydım, dikkatimi dağıtmak adına gözlerimi odada gezdirdiğim sıra yerdeki bir kaç siyah ve beyaz tuş gözüme çarptı. Gözlerim kocaman olurken düşündüğüm şeyin gerçek olmasından korkarak kafamı biraz yukarı kaldırdım ve piyanomun kırılmış, bozulmuş haliyle yüzleştim.

Kendi kanımın beynime sıçradığını hissettim, derin nefesler almaya başladığım sıra yanımdaki adam kolumu hafifçe cekistirerek ona bakmamı sağladı, kaşlarını çatmıs bir şekilde bendeki bu değişimin sebebini arıyordu. Kendime gelince kolumu hiddetle ondan çektim. " Sakın bana bunu senin yaptığını söyleme! " sesim gereğinden tiz ve yüksek çıkmış olacak ki adam yüzünü buruşturarak cevap verdi.

"Odaya gelmen için ses çıkarmam gerekti bende bir piyanoyu feda ettim, abartma. " gözümün seğirdigini hissettim ellerim titremeye başladı ve ben öfkemi kontrol edemeyerek adamın yakasına yapıştım ve ona kafa attım, hay seveyim bunu en son yaptığımda bu kadar acıtmıyordu. " Densiz herif misafir geldiğin evde bir şeyleri parçalamak da neyin nesi, üstelik benim piyanomu ! "

Burnunu tutarken geriye doğru çekildi bir kaç adım neyseki kanamamıştı burnu, yinede bu öfkemi dindirmedi hırsla üstüne tekrar atılıp o burnuyla uğraşırken saçlarına yapıştım, o kimdi ki benim müzik aletimi parçalıyor ! Bende onu parçalayacağım ! " Seni öldürürüm ! Duydun mu Alev getirdi falan demem kafanı duvarlara sürüyerek hastanelik ederim seni ! " Arkasına eçtim ve sıtına atlayarak onu geriye doğru çektim, tabii bunu yaparken onunla beraber benimde yeri boylayacağım aklımdan çıkmıştı.

İkimizde yerde uzanırken ben onun altında kalmıştım, onun sırtıyla göğsüm birleşmişken yine onun kafası da boyun irintime yakın bir yerdeydi. " Hasta mısın kızım ! Bi piyano için insana mı saldırılır ! " Şokun etkisiyle geride bırkatığımı sandığım öfkem tekrar vücuduma dünerken saçından tuttuğum gibi kafasını yukarı doğru çekiştirdim.

İnleyerek kafasını yukarı kaldırdığında iki elide saçını çeken elimi kavramıştı. " Bak hala ' bi piyano ' diyor, küçümsüyor ! Misafir falan dinlemem gebertirim seni ! " Kaşları alayla havalandı dudakları iki yana doğru hafifçe kıvrıldı. " Misafir mi ? Sen misafirlerini bir odada bağlı mı tutuyorsun, aptal kız ? "

Duraksadım bir an, onun misafirim olmadığını hatırladım ama bozuntuya verecek de değildim. " Sence şuan elin kolu bağlımı ? Değil demek ki neymiş sen benim misafirimmişsin. Hem nerem aptal benim ! Ömründe benden zekisini görebileceğini sanmıyorum densiz herif " Kafasını biraz daha yukarı kaldırarak yüzünü yüzüme yaklaştırdı, biz niye bu kadar yakınız lan. Kendimi geriye çekmeye çalıştım ama densiz olduğu kadar ağırdıda hayvan herif.

" Densiz olamayacak kadar mükemmel bir insanım aptal kız, ayrıca elinin kolunun bağlı olması için her zaman iplere ihtiyaç yoktur. " Gözlerimi kıstım, edebiyat mı yapmıştı bu şimdi bana ? Her neyse daha fazla bu pozisyonda onunla sohbet etmeyecektim. " Kalk üstümden densiz herif " Son kısmı özellikle vurgulamıştım ve o bunu fark ettiğinde tekrar gülmüştü.

" Lütfen dersen bu teklifini düşünebilirim aptal kız " Kaşlarımı çattım bunu bir teklif mi sanıyordu ? " Bu bir teklif değil kalk git üstümden başka bir yerde uzan ! " Sırıtışı daha çok büyüdüğünde yüzünde sinsi bir ifade peydah oldu. " Aslında omzun düşündüğümden daha rahatmış yani buradan kalkmak istediğimden emin değilim. " Diyerek kafasını biraz daha bana doğru yaklaştırdı ve tam boynum ile göğsümün arasına yerleştirdi.

Seveyim ne halt ediyordu bu adam ! Sanki sahilde güneşleniyormuş gibi kollarını göğsünde kavuşturarak gözlerini kapattı, ben ne ara bu adamın saçını çekmeyi bırakmıştım. " Ne halt ediyorsun lan kalk üstümden ! " Ellerimi omzuna koyarak ittirmeye çalıştım ama nafile milim kımıldamıyordu. " Hu hu duymuyor musun sen beni ya ! Kalksana üstümden " Omuzlarını kaldırıp indirerek bunu yapmayacağını belirtti, bu adam bu gece elimde kalacaktı !

" Bak kalk diyorum kötü olacak ! " Beni dinlemedi ve gözleri kapalı bir şekilde üzerimde uzanmaya devam etti, benden günah gitti onu uyarmadığımı söyleyemezdi sonuçta öyle değil mi ? Kafamı eğerek dudaklarımı yavaşça kulağına yaklaştırdım, nefesimi bile isteye boynuna doğru üflediğimde üstümdeki bedenin gerildiğini hissettim yine de duruşundan hiç taviz vermeden öylece uzanmaya devam etti.

Bir süre kulağının dibinde bekleyip ona son bir şans verdim fakat o bunu da elinin tersiyle iterek hiçbir şey yapmamayı seçti, dudaklarımı yavaşça kulağına sürttüm bedeni biraz daha gerildiğinde sırıttım benden ne bekliyordu bilmiyorum fakat yapacağım şeye şaşıracağına adım kadar emindim.

Hiç beklemediği bir anda dişlerimi kulağına sertçe geçirdim ve hemen ardından kafamı ondan uzaklaştırdım, dişlerimin kulağında kaldığı bir kaç saniye içinde ne kadar canı yandı bilemem ama yaşadığı bu acı çığlık atarak üzerimden kalkmasına yerde başka bir yere geçmesine yetmişti de artmıştı. Ben ona sırıtarak bakarken o sağ elini sağ kulağının üstüne tutmuş gözleri kocaman bir şekilde bana bakıyordu.

Oturduğum yerde bu haline kahkaha atmaya başladım, ben bir elim karnımda yüksek sesle gülerken kulağım ondan gelen sinirli bir nefes verme sesini işitti, kafamı ona çevirmeme kalmadan bir şey üstüme atladğında ve beni yere serdiğinde bu kez ben çığlık atan taraftaydım.

" Ne yapıyorsun lan manyak ! kulak ısırmak da nereden çıktı ! " Bağırarak söyledikleri yüzünden yüzümü buruşturdum, aslında o kadar da sert ısırmamıştım neye sinirlenmişti bu şimdi bu kadar ? " Bağırma be ! sana söylediğimde üstümden kalksaydın bunu yaşamazdın. " kaşlarını sinirle çattı ve farkında olmadan yüzünü yüzümün dibine soktu, biraz daha yaklaşırsa hiç iyi şeyler olamyacaktı !

" Sence... ben bunu senin yanına bırakır mıyım ? Bunun sonucunu düşünerek yaptın öyle değil mi aptal kız ! " Bu kez korkuyla yutkundum, karşımdakinin kim olduğu yeni aklıma geliyordu, seveyim beni boğmaya çalışan bir adamın üstüne atlayıp, saçını çekip, onu yere düşürmüş üstüne birde kulağını ısırmıştım. Bnei öldürmesi için ona bu kadar fazla sebep vermek zorundamıydım Allah aşkına !

Tatlı olduğunu düşündüğüm bir gülümseme yerleştirdim dudaklarıma, eş zamanlı olarak oda gözlerini dudaklarıma dikti. " Bence bunu görmezden gelebiliriz " Tehditvari bir sırıtış oluştu yüzünde kolları iki yanımdayken vücudunu ağırlığını vermeyecek şekilde benim vücuduma yasladı, gözlerimi kocaman açmış ona bakarken o bu yüz ifademeden zevk aldığını belli edercesine biraz daha sırıttı.

" tıck görmezden gelemeyiz o kadar emek verdin sonuçta bi karşılığı olmalı. " Dedi " Yok yok, hiç gerek yok hadi sen geç kapının arkasına ben tekrar bağlıyayım seni nasıl fikir ? " Diyerek karşılık verdim. Küçük bir kıkırtı çıktı dudaklarından ve benim dudaklarıma karıştı. Ben burada ecel terleri döküyorum ve o gülüyor mu aman ne komik !

" Ne o artık misafirin değil miyim yoksa ? " Hay senin gibi misafire...

" Densiz herif kalk üstümden beni geriyorsun ! " Yüzündeki gülümsemeyi sildi ve ciddi bir yüz ifadesine büründü, gözleri bir süre dudaklarımda oyalandı ve sonra gözlerimizi buluşturdu, dilini yavaşça dudaklarında gezdirdikten sonra yutkundu. " Gerilmene gerek yok ki henüz hiçbir şey yapmadım " Dudaklarını büzerek söylediği şey daha da gerilmeme neden oldu, ne halt edecekti bu ?

Dudaklarını dudaklarıma doğru yaklaştırdı ve çok hafif bir şekilde sürttü, seveyim düşündüğüm şeyi yaparsa onu gerçekten öldürürdüm ! Dudaklarımız çok yakınken elllerimi kaldırdım ve göğsüne koyarak onu ittirmeye çalıştım fakat çabam yine hüsran ile sonuçlandı. Dişlerimin arasından konuşarak onu bunu yapmaması için uyardım.

" Sakın ! Eğer düşündüğüm şeyi yaparsan seni gerçekten öldürürüm ! " Dudaklarını büzerek kafasını iki yana salladı, seveyim dudaklarımız yine sürtüşmüştü ! " Bunu yapabileceğini sanmıyorum aptal kız " Ardından bir şey söylememi beklemeden dudaklarını benimkilerle birleştirdi.

Bu densizi öldürecektim ! Hemde hiç acımadan !

Bölümümüz bitiiiiii.

Sinan ve besteyi yazmayı çok sevmem normal mi ?

İyi günler, umarım beğenmişsinizdir =)