İlk olarak bölüm atmadığım için üzgünüm her ne kadar fazla okuyan olmasada bu konuda kendimi kötü hissediyorum, bu yüzden özür dilerim yoğun bir program içerisindeyim.

Yazı yazmaya pek hatta hiç vaktim olmuyor sadece arada bir kaç satır yazabiliyorum şuan da o boş vakitlerimden birindeyim ve yazdığım kısa şeyi burada yayımlayacağım. Bunu kısa süreli bir telafi gibi düşüne bilirsiniz bugün gecenin 3'ü gibi belki bölüm yayınlayabilirim.

İyi okumalar...

! Okuyacağınız yazının kitapla hiçbir ilgisi-bağlantısı yoktur !

insan ne zaman yorulurdu ?

Ağır işlerde çalıştığı zaman mı, belki çok fazla sorumluluk alınca ya da her şeyi yaşayınca yoruluyoruzdur. Ben neden yorulduğumu bilmiyorum, bazısı işten,bazısı aşktan, bazısı dersten, bazısı yalnızlıktan bense bir hiçten yoruluyorum.

hiç şüphesiz ve sebepsiz yorgunum ne zamandır yorgunum bilmiyorum, kimden-neyden beri yoğunum bilmiyorum, neredeyse yorulduğumu bile bilmiyorum. Ben zaten neyi biliyordum ki, benim yaşım yoktu, benim ismim yoktu, benim ruhum yoktu. Ben sanrım hiç yoktum...

Ellerimin altındaki toprak tutunduğum dal kırıldı bedenim boşluğa savruldu ve ben o an son saniyelerimi bununla harcamaman gerektiğini fark ettim.

Çığlık atmalıydım duyulmasa bile çığlık atmalıydım ki savaştım diye bileyim, kahretsin! her şey geç kalmıştım beni bu hale getirenlerden hesap sormak için çok geç kalmıştım, köpeğime son kez sarılmak için çok geç kalmıştım.

Önce sırtım soğuk su ile buluştu, bütün vücudum cayır yanmaya başladı. Bedenimdeki her biri uvuzun suya dağıldığını hissettim, Her anlamda parçalanmıştım...

Siz hala cevabı mı arıyorsunuz ?

Ben kendi cevabımı buldum, yorgundum ailem öldüğünden beri, yorgundum köpeğimden gittiğinden beri yorgundum su birikintisine çekildiğindem beri...

Ben pes ettiğimden beri yorgundum lütfen siz hiç yorulmayın çünkü herkes için daima bir keşke vardır.

Daima bir keşke vardır. =) 💗

Keşkenizi yazmak ister misiniz ?