@zatenhepyalandolan
|
Yorgunlukla yatağımda uzanmış, elimde tuttuğum kitaba odaklanmaya çalışırken aklım sürekli telefonuma kayıyordu. Mesaj bildirimlerim kapalı olduğu için pek gruba yazdıklarını düşünmesemde yerimde duramıyordum.
Bu sefer kitabı anlamaya karar verecekken odamın kapısının sert bir şekilde açılması ile irkildim, uzandığım yerde oturur hale gelirken kitabın arasına kalem koyarak kapattım. Babam kaşlarını çatmış elinde sıktığı telefonunda ne gördüyse beni mahvedecekmiş gibi bakıyordu. Ağzımı açmak için hareketlendiğimde beni durdurarak ekranı gözlerimin önüne tuttu.
Siktir.
Bu sefer gerçekten benimle ne derdi olduklarını anlamıyordum, babamın gösterdiği fotoğrafta ben ve Yalçın vardık. Ve tam olarak Yalçın'ın bana yakın olduğu anlarda çekilmiş fotoğraflardı bunlar. Sertçe yutkunurken kafamı kaldırmak gibi bir hata yaptım. Babamın elini yanağımda hissederken, gözlerimi sımsıkı yumdum. Elim yatağın üzerinde yumruk olmuş, sarı saçlarım yüzümü örtecek şekilde savrulmuştu.
Bedenim benden izinsiz titriyordu buna karşı bir engelim yoktu. Yinede diğer elim ile saçlarımı yüzümden çektim ve ayağa kalktım. Terk edilmek istemiyorum.
"Yalçın ile ayrıldık bugün sadece konuşmak için gelmişti." Haberi vardı bir zamanlar sevgili olduğumuzdan fakat ayrılmış olduğumu da biliyordu. Yalçın'ı istemiyordu ve ben yine buna itiraz etmemiştim.
"Ne için konuşacaktınız? İlişkinizi babamdan gizli nasıl yürütürüz diye mi Çağla! Delirtme beni! Onunla sevgili olduğunda resmen antrenman için olan maçta kaybettin!" Dediği gibiydi sadece küçük bir antreman maçıydı kazanıp kaybetmemin zararı yoktu. Babama ise vardı.
"O gün akşamı ve sabahı yemek yemememi söylemiştin o yüzd-"
"Ben suçluyum öyle mi? Çağla!" Diyerek gürlemesi ile kendimi geriye ittim. Sinirle ilk önce yanımda duran kitabımı yere fırlattı birkaç sayfası yırtıldı. Daha sonra çalışma masama yönelerek test kitaplarımı yere savurdu, kalemler her bir yana dökülürken yerimden kalkmadım.
Eline aldığı kar kürelerimden birini yere fırlattı. Kar küresinin içinde sadece bir kız vardı, kırıldığı için içindeki kızda yere düştü. Gözlerim oraya kaydı, kız kürenin cam parçaları arasında kaldı ve içindeki suda üzerindeydi. Hem cam parçaları arasında kanıyor, hemde suyun içinde parçaların arasında akan kanı suyla beraber onu boğuyordu.
Kürenin içindeki kız bendim.
"Aşağı in spor salonuna." Saatine göz attı ve gözlerini kıstı. "Dediğimi tekrarlatma bana, bunu sevmiyorum güzel kızım biliyorsun." Ayağa kalktım üzerimde pijamalarım olduğu için dolaptan spor kıyafetleri aldım. Hiçbir şey demeden alt kata inecekken şarj da olan telefonuma çarptı gözüm onu da aldım.
Spor alanına indiğimde arkamdan babam kapıyı yüzüme kapattı. Kapıyı kitlerdi ve ne zaman açarsa sporum o zaman bitmiş olurdu. Kızaran burnuma dokundum ama ağlamadım. Telefonumu açarken gruba girdim, gördüğüm fotoğrafla kaşlarımı çattım.
Bu fotoğraf hem babama hemde bunlara nasıl atılmıştı? Kim yapmıştı bunu?
İshak: fotoğraf.
İshak: okulun itiraf sayfası ikinizi konuşuyor
İshak: eski zannettim ama biz sana yazarken onunla buluşmuştun
Yağız: ayrıldınız sanıyoruz bizde
Yağız: hayır vicdan yaptım amk
Yağız: sende seviyorsun olun siz yine konu asıl bize girmesin
İshak: bencede
İshak: vallahi hani dedim senin hiçbir şeyden haberin yoktur ama buluşmanız her şeyi açıklıyor
Ne saçmalıyordu bunlar bilmiyorum ama resmen telefonumu bir köşeye fırlatmamak için zor tutuyordum. Beni tanımadan hakkımda bir fotoğraf ile fikir yürütecek kadar aptal kişilerden umut beslemiştim. Aptal asıl bendim.
Çağla: neyi açıklıyor?
İshak: sevgilini korumaya çalıştığını işte
Çağla: onunla sevgili olmadığımı söyledim
Çağla: algılarınız sıkıntılı gibi
Yağız: bizi şikayet eden senin sevgilin onunla halledecektik işimizi sen araya girmeseydin
Çağla: bu gruba beni siz aldınız
Çağla: sizin yüzünüzden
Çağla: her neyse
Çağla: sizi şikayet eden Yalçın değil
Yağız: al işte savun sevgilini sonrasına bakarız
Pamir: Yağız ve İshak düzgün konuşun amk
Pamir: emin misin çağla?
Birkaç saniye son gelen mesaja baktım. Fakat kendimi çabucak toparlamıştım.
Çağla: Yalçın bu konuda yalan söylemez
İshak: iyi tanıyorsunuz birbirinizi
Çağla: evet
Çağla: biri ona numaramı aldığınızı söyleyince sinirlenmiş konuşmaya geldi
Çağla: bu kadar yani onla sevgili falan değilim
Yağız: niye ayrılmıştın sen
Çağla: seni ilgilendirmiyor
Yağız: sormadım say
Pamir: biri dediği kişi kimmiş
Bunu sormak aklıma gelmediği için oflayarak etrafa baktım kısa bir an, babam umarım kontrole gelmezdi.
Çağla: o an sormak gelmedi aklıma
İshak: yarın okulda sorarsın o zaman
Çağla: soramam siz öğrenmek istiyorsunuz zaten gidip kendiniz sorun
İshak: ya sorsan ne olacak Çağla
Çağla: sormayacağım
Çağla: ayrıca sen önce cebinde taşıdığın eşyalara sahip çıkmayı öğren İshak
Çağla: sonra bir şeyleri öğrenmeye çalışırsın
İshak: ben nereden bileyim biri benim ceketime senin numaranı koyacak
Yağız: haklı çocuk
Çağla: o benim sorunum değil
Çağla: bundan sonra ne haliniz varsa kendiniz halledin
Çağla: hiçbirinizle konuşup, görüşmeyeceğim
Çağla: malum birileri beni gizlice çekip paylaşmanın peşinde
Pamir: çeken kişiyi bulmak istemiyor musun?
Pamir: peşinden gelmeye devam ederse ne olacak
İshak: Pamir haklı
Yağız: belki yalçın yaptırmıştır
Çağla: bu olamaz
Yağız: onu korumayı kes
Çağla: o benim düşmanım değil Yağız
Çağla: sende onun hakkında her dediğimi korumaya çevirmeyi kessen iyi olur
Çağla: hata bende
Çağla: gerçekten aptalım
Çağla: sizin gibilerden ne beklenir bilmiyorum ama
Çağla: neyse
Çağla: gruptan çıksam iyi olacak
Pamir: sakın
Çağla: ne
Pamir: çıkma gruptan
Çağla: neden
Pamir: kal işte biz senin hakkında bir şey olursa haber veririz
Pamir: madem sen yapmıyorsun biz kendi konumuzu da senin meseleyi de hallederiz
İshak: çok pis gaza geldim
İshak: az önce dediklerimi de ciddiye alma
İshak: sadece yalçın bana samimi gelmiyor
İshak: seni tanımadan böyle konuşmak yanlıştı
İshak: meselen bizim meselemiz
Yağız: ishak'ın sözlerini söyledim say
Yağız: kabul etmezsen ses atarım
Yağız: yazmaktan üşendim
Cevap vermemi beklemeden ses kaydı atmasıyla dudaklarım istemsizce yukarı doğru kıvrıldı.
Yağız: ses kaydı. (Yalçını sevmem ve onunla sevgili olman bize karşı onu koruduğunu düşündürüyor ama öyle değil. Onun sevgilisi değil Çağla'sın sen, hakkında yanlış şeyler konuşmamalıydık. Tekrar tanışalım, ben Yağız.)
İshak: ses kaydı. (Ben İshak, naber güzellik?) (Islık sesi)
Bir şey yapmadım eğer Pamir de ses atarsa onlara ses atardım o yüzden birkaç dakika bekledim. Sanki herkes nedenini anlamış gibi bir şey yazmadı. Aniden gelen ses kaydı dudaklarımı ısırmama neden oldu.
Pamir: ses kaydı. (Pamir bende, memnun oldum Çağla.)
Bir ses belkide bu kadar hissedilebilirdi. Sadece bir tanışma değildi bu, sevgi denilen hayalin başlangıcıydı. Fakat diğerlerinde ayrı Pamir'in sesi asıl kalbimi hızlandırandı.
Ses tuşuna basılı tutarak telefonu dudaklarıma yaklaştırdım.
Çağla: ses kaydı. (Çağla bende.)
Kilit sesinin açılışı ile yerimden hızlıca kalktım. Babam içeri girmedi gözlerim saate kayarken çok vakit geçmediğini de fark ettim. Kilit açıldıysa ceza bitti demekti, erkendi.
Telefonuma bakarken gülümsedim fakat dudağımda hissettiğim acı buna engel oldu. Tokatın bıraktığı yarayı unutmuştum. Gördüğüm en küçük sevgi bana acıyı unuttururdu işte.
Onların Yalçın'ı sevmediği için bana kullandıkları tavır hoşuma gitmemişti, yine de bir şey dememiştim. Susmak, silahtı. Ve ben sadece silah kullanırdım.
Gruptan çıkmadım, onlarla tekrar tanıştım. En baştan başlıyorsak saklanmazdım, insanlar gerçekleri görerek beni tanımalıydı çünkü ben Çağla'ydım. Babasının nefreti ile büyüyen ve hala terk edilmekten, ailesiz kalmaktan korkan Çağla.
Korku. Dudağımda kuruyan kan değildi, engellemeye gücü olmasına rağmen bunu yapmadan hala öylece duran Çağla'ydı.
Eğer aile sandığım kişi de beni terk ederse, güçlü kalabilir miydim? Kalamazdım. Ben Çağla Bala tek zayıf noktam, terk edilme korkum. Bu olmadığı sürece beni üzemezlerdi.
Öyle mi? Kısık sesli bir fısıltı duyuldu, bu babamın sesiydi.
&
İshak: çağla'cığımızın umursamadığı ama içinde olduğu operasyonumuzu başlatıyorum beyler
İshak: plan belli
İshak: ilk işimiz çağlanın numarasını isteyerek aldığımızı söyleyen piç kim?
İshak: anladığımız kadarıyla sarp değil
İshak: onu bulduktan sonra diğer bir soru ise
İshak: çağla ve yalçın şerefsizini kim çekti?
İshak: o kişi kim net bulunmalı zaten yaptığı suç amk
İshak: daha sonra benim ceketimi hangi göt karıştırdı
İshak: aslında en önemlilerinden birincisi bu da olabilir
İshak: o ceketim çok para
İshak: ve bizi kim şikayet etti
İshak: Erva hoca söylemiyor ama
İshak: ona yine soracağım
İshak: son soru Pamir ve Çağla ne iş
Yağız: son soruyu anlamadım lan
İshak: onu bende anlamadım çok takılma kanka
Yağız: ilk önce yine bir Erva hoca ile konuşalım
İshak: aynı şeyi dedim zaten mal
Yağız: sussana olum
Pamir: okulda konuşuruz yine
Pamir: ilk önce çeken kişiyi öğrensek iyi olur
Pamir: çağlayı takip edip etmediği belli bile değil
Pamir: sitenize öylece birilerini alıyorlar mı çağla
Pamir: yani sitede oturan biri değilse tabi
Yağız: aktif değil Çağla
Yağız: bakar mı ki
İshak: arayak mı
Yağız: yok olum müsait değil demek ki
İshak: atarsak olur
Pamir: Yağız haklı görünce yazar (10.13)
Çağla: siteye girmesi zor aslında (13.24)
Çağla: yani buradaki evler de genellikle çekirdek aileler oturur öyle kalabalık da değil
Çağla: onun için sitede olan görevliler konuşurum
Çağla: geç gördüm evde değildim de
İshak: sabah sabah tatilde dışarı çıkılır mı be kız
Çağla: voleybol maçına az kaldı
Yağız: doğru iki gün var heyecanlı mısın
Çağla: çok değil
Heyecan değil sadece korku. Babam izlemeye gelecek.
İshak: Çağla reis anlamadık sanma bu arada
Çağla: neyi
İshak: sende bu operasyonun içerisindesin
İshak: senin fotoğrafçı için biz sana yardım ediyoruz
İshak: sende bize edersin şikayetçi için
Çağla: böyle bir şey demedim.
İshak: dedin
Çağla: hayır demedim
İshak: he he aşık değilsin Pamir'e
Çağla: değilim
Pamir: bir şeyler öğrenirsen haber vermeyi unutma Çağla
Çağla: unutmam
İshak: aynen değilsin
Çağla: gitmem lazım
Çağla: görüşürüz İshak
İshak: he he görüşürüz Çağla'cım
Yağız: görüşürüz
* Bölümü nasıl buldunuz? Çağla ve diğerleri hakkında düşünceleriniz neler? Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Sizleri çok seviyorum.
|
0% |