Cehennemden çıkıp da geldim ben

Gonca gül gibi açacakken,

Soldum da durdum ben

Dalım kırıldı boynum büküldü

Tökezledim de düşmedim ben

Sükutlar düştü dilime

Yaralar açıldı yüreğimde

İncinmesin kimse diye

Oldum resmen pervane

Dermansız dert olmasa bile

Yüreği kaplıyor keder yine

Akan gözlerden aksın hele

Hüzne yer kalmasın gönülde

Aylar geçer gider önümden

Bir gençlik heba ettim ömrümden

Yuvarlanıp giderken

Neler kaybettim özümden

Geri gelmez bilirim zaman

Az buz değil be geride kalan

Yoksa da bundan sonra yalan

Artık bıraktım ben sevinci falan

Gam dökerim sayfalarca

Sen kime ne anlatıyorsun be amca

Hayatım kaymış kaydıkça

Susarım ben yine anca

Dilime vurdukça kilidi

Attım içime derdimi

Onun kelam etmesi

Yaktı körpe bedenimi

Gelse bile konuşma vakti

Heves mi kaldı ki gerçi

En iyisidir susmak belki

İçine anlat sadece derdi

Gülün üstündeki dikenler

Elime battı birer birer

Acısı yüreğimi deler geçer

Boşverdim ya geçer gider

Fanidir bilirim bu dünya

Kırılsam da hani ölüm var ya

Gülümsemeler yalan da olsa

Bitsin artık bu rüya