Ada

Sabah alarm sesiyle uyandım yada uyanmak zorunda kaldım! Bu hayattaki en güzel şeyi uyumaktır en kötü şeyi ise uyumamaktır ben bu önemli şeyleri düşünürken telefonum çaldı Arayan Ahsen

"Konuş bebeğim" sessizlik oldu "Ada şu asi erkek tavırların sinir bozucuuu" ahsenim yine hep yaptığı gibi kelimeyi uzatmıştı bu onda bir alışganlıktı galiba "Ahsencim senin sevgili ihtiyacını bedavadan karşıluyorum işte rica ederim" güldü "senle bu sohbetimize devam etmek çok isterdim ama herkes senin gibi yatmıyor çalışıyorum bennnn!" ne zaman yattığımı görmüş ya "Aaa ne münasebeti benim ne zaman yattığımı gördün?" sesli bir kahkaha sesi geldi "doğru sen cafede garsondun dimi?" tekrar gülmeye başladı " ya dalga geçme yaaa ahseeennn!" gülmesi azaldı "şaka yapıyorum ya alınma hemen hem ben şey için aramıştım akşam starbucksta buluşalım mı?" düşündüm "hmmm.... Önce bir sekreterime sormalıyım size boşluk ayarlamaya çalışsın" gülmeye başladım ama bence ahsene çok komik gelmedi "Ha Ha Ha çok düşündün mü bu espiri için. Bunu paketle yarında güleyim" niye öyle diyodu ya gayette komikti bir kere "off çok sıkıcısın ve tamam buluşalım akşam" espirim komikti ya niye öyle dedıkı "tamam o zaman akşam görüşürüz" dedi ve telefonu kapattı...