Sansar Holding 2. Kısım

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm yazdım biliyorum bölümler kısa ama kusura bakmayın lütfen şu an sınav döneminde olduğum için yazamıyorum... Ama elimden geldiğince bölüm atıyorum. Günde kısada olsa bir bölüm atmaya çalışıyorum. Ama size söz bu hafta bir bitsin sınavların bitiyor ya daha uzun bol bölümler gelicek. Okiyeto🤭 Her neyse iyi okumalar...

​​​​----------------------------------------------------------------------------

​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​-------------4. BÖLÜM---------------------​​​​

{§}

Araç hareket halindeyken polisi aradım ve Oğuz piçini ihbar ettim.

"Alo. 112 Acil servis hattı buyrun?"

"Merhaba. Ben bir ihbarda bulunacaktım."

"Buyrun hanımefendi sizi dinliyorum?"

{§}

Taksi büyük bir şirket binasının önünde durunca geldiğimizi anladım. Hızlıca ücreti ödeyip indidm ve emin adımlarla binaya yöneldim. Umarım Oğuz pezevengi buradadır. Binanın dönen kapısınaan içeri girip dikkat çekmemeye çalışarak hızla asansöre yöneldim.

Ama danışmadaki kadın beni fark etmişti ve "Hanımefendi!" diye şaşkın şaşkın bana seslenmişti. Tabi ki durmadım ve hızla kapısı açılan asansöre bindim. Nereye gideceğimi bilmiyordum ama bir şekilde o şerefsizin odasını bulmam gerekiyordu. 'İzlediğim dizilerde bu tür insanlar hep üst katlarda oluyordu' düşüncesi ile en üst sol köşedeki '40' rakamına dokundum.

Asansör yükselirken derin bir nefes aldım. Birkaç dakika bekledikten sonra asansörün durması ile indim ve gözlerimle kattaki odaların kapılarına monte edilmiş isim kartlarını taradım.Veeeee... 'Oğuz Sansar' yazısını görmem ile o tarafa yöneldim.

Dünyada bulunması bile insanlara hakaretken ismini altın harflerle yazıp kapıya asmışlardı pezevengin. Sanki çok büyük bir adammış gibi.

Kapının önüne gelince bir saniye bile düşünmeden tak diye odaya daldım. Benim içeri dalmam ile karşımdaki masada oturan herkesin bakışları bana döndü. Masanın etrafında üç kişi oturmuş ellerinde dosyalarla şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

Onları umursamayıp " Oğuz hanginiz!?" diye kükredim. Masanın arka tarafındaki yönetici koltuğunda oturan adam kalkıp "Benim buyrun?" dedi puşt. Hızlı adımlarla yanına gidip şirkete girdiğimden beri sıktığım yumruğumu suratına geçirdim.

"Ne oluyo lan ne vuruy-" konuşmasına izin vermeden bir tane daha vurdum. Sonra dayanamadım ve göğsüne vurup onu geri ittim ve yaşlı gözlerimle konuşmaya başladım. "Allah beleanı versin lan! Puşt! Nasıl yaptın lan!? Nasıııl!?" dedim ve göğsüne bir kere daha vurup devam ettim. "Nasıl dokundun Ebruya! Allah kahretsin!" dedim acıyla.

Benim Ebru demem ile pezevengin başından aşağı kaynar sular döküldü resmen. Şok içinde bana bakı.

"Hanımefendi dışarıda konuşalım lütfen." dedi.

" Hayır burada konuşucaz! Zaten birazdan polisler gelir ama onlar gelmeden kardeşime bunu yapan pezevengin yüzünü görmek, gözlerine bakmak istedim. Bunu ne tür bir varlık yapabilir onu merak ettim. Biliyor musun dışarıdan bakıldığında gayet temiz iyi bir aile çocuğu gibi görünüyorsun yaptıklarını bilmesem hayatta aklıma gelmezdi tecavüzcünün teki olduğun." dedim.

Benim bunları söylemem ile yan taraftan bizi izleyen adamlardan biri "Tecavüz mü?" dedi şaşkınca.

Ona doğru dönünce bugün hastanede uyandığımda nevrimi döndüren adamında burada olduğunu gördüm. Bu detaya şaşırsamda diğer adamın sorusunu yanıtladım.

​"Hıııı tecavüz. Sizin haberiniz yoktur tabii koskoca Sansar Holdingin sahibinin oğlunun nasıl bir bok olduğundan." dedim ve tekrar Oğuz piçine döndüm.

"Aslında ilk öğrendiğim zaman seni öldürmek istedim ama değmezsin. O kadar vasıfsızsın ki gözümde. Senin için hepislerde sürünmicem.Siz (Babası ve Oğuz piçini kast ediyor) hapishane köşelerinde çürürken ben annemin kardeşlerimin elinden tutucam. Ebru'nun bebeğini büyütmesine yardım edicem." dedim öfke ve sistemle. Aslında şu an ağlamamam ve bu şekilde konuşmamam gerekiyordu ama kendime engel olamıyordum.

Birden Ateş "Hakan! Bursı sende!" dedi ve kolumdan tuttuğu gibi beni odadan çıkardı.

Nasıll?

Gece? 

Ateş🔥?

Oğuz piçi🤭?

Bölımleri uzaticammm:)))

*NOT=} Küfürler için üzgünüm ama şu Oğuz piçine normal seslenmek hakaret gibi geliyor her ne kadar bir kurgu olsada ben bile öfkeleniyorum o şerroya...*

​​​​

​​​

​​​​

​​​​​​

​