Kaç yaşında olursan ol uyuyunca geçmeyecek...

Alaz Akın

Duyduğum çığlık ile arkama döndüm Alev merdivenlerden yuvarlanıyordu koşarak yanına gittim

"Alev uyan Alev lütfen uyan , çabuk arabayı hazırlayın" diye bağırdım elimi Alevin kafasına koyduğum anda elime gelen sıvı ile ellerime baktım kafası kanıyordu hem de çok,hızlıca kucağıma alarak koşar adımlarla dışarı çıkıp arabaya bindim Murat da şoför koltuğuna geçerek arabayı çalıştırıp hızlıca sürmeye başladı

Kafamı eğip fısıldamaya başladım

"Uyan lütfen uyan be kızım ilk defa birine yalvarıyorum ne olur aç şu kahve gözlerini" dedim ne oluyor du bana 28 yıllık hayatımda hiç kimseye yalvarmamıştım Allah kahretsin ki ilk defa canımdan can gitmiş gibi oldum bunun olmaması lazım dı.

Hastanenin önünde durduğumuzda hızlıca indim ve Alev'i alarak acile ilerledim girdiğim anda sedye geldi ve sedyeye koydum hızlıca kısa bir açıklama yaptım

"Merdivenlerden düştü kafası kanamış"

"Tamam siz burda bekleyin" diyip yoğum bakıma aldılar o sırada babamlar da gelmişti ben de bi köşeye oturup bekledim aradan bı yirmi dakika sonra doktor çıktı hızlıca yanına gittim

"Evet durumu nasıl"

"Şuan da bilinci kapalı kanamasını da durdurduk üç dikiş atıldı sol bileğinde ezilme var bir de uzun süredir yemek yememiş tansiyonu düşmüş ha bir de hemşireler hastanın üstünü değiştirirken kolunda ve sırtında kemer izleri görmüşler hemde sayısızca artık ne kadar vurulduysa kanamış birazdan normal odaya alırız geçmiş olsun"

Ben az önce ne duydum bu kız şiddet mi görüyordu babası mı dövüyor du bende bu işin peşine düşmezsem namert değilim aradan bı beş dakika sonra Alev'i normal odaya aldılar bizide odaya girip bi köşede beklemeye başladık

"Baba hadi sizi gidin artık ben burdayım uyanınca getiririm"

"Peki oğul gelinime dikkat et bir şey olursa haber ver"

"Tamam baba hadi iyi geceler"

"İyi geceler oğul" bizimkiler gittikten sonra sandalyeyi Alev'in yanına çekip oturdum ne kadar bekledim bilmiyorum başımı ellerimin arasına almış düşünüyordum

Alev Şanlı

Gözlerimi zorlukla açtım hastanedeydim kafamı soluma çevirdiğim de Alaz'ı gördüm ona baktığımı hissetmiş gibi kafasını kaldırıp bana baktı

"Uyanmışsın"

"Hihim" diyip uzandığım yerden oturmaya çalıştım ama sırtımın ağrısı ile hafifçe inledim

"Dur be kızım acelen ne?" Diyip beni otutturdu

"Senin kızın felan değilim"

"Ha yani diyosun ki kızım deme lazım olur"

"Ben öyle bir şey demedim"

"Ben öyle duydum"dediğin de göz devirdim

"Ne zaman gideceğiz" dedim aceba ne kadardır burdaydım

"Ne zaman istersen"

"Hemen şimdi"

"Hadi gel bakalım" diyip beni kucağına aldı

"Bırak beni yürüyebilirim" dediğim an beni bir anda bıraktı hiç beklemiyordum

"Yuh öküz hayvan az bı yavaş olur insan ama bizim ki dağ öküzü" dedim sinirle tam adım atmıştım ki kaymamla Alaz'ın kollarına düşmem bir oldu bir anda sıcak nefesini boynumda hissetmem ile kalbimin atışı hızlandı

"Yürümek için çok erken Alev Hanım" diyip beni yine kucağına aldı ben ise hiç bir şey demedim başımı Alaz'ın boynuna yaslayıp gözlerimi kapattım kokusu çok güzeldi karamel kokuyordu daha fazla kokuya dayanmadan uyuya daldım...

🌷

Gözlerimi yavaşça açtım yine aynı yatakdaydım

Kafamı çevirip camın olduğu tarafa baktım yine uyuyordu ellerimi kullanarak kendimi oturur hale getirecektim ama sol bileğimde hissettiğim acı ile inledim "aahhh" şuan o kadar çok acıyordu ki bir anda Alaz'ı yanımda bulmam ile şaşırdım

"İyi misin ne oldu?"

"Bileğim bileğime ne oldu?"

"Ezilme var uzun süre kullanmaman gerekiyor ha birde başında 3 dikiş var o kısmı tarama dikkat et" tamam anlamında kafa salladım

"Yardım edersen kalkmak istiyorum" dedim daha fazla yatakta kalmak istemedim hemde çok açıkmıştım bana yaklaşarak kolumdan tutup kaldırdı üstüme baktığımda pijama takımı vardı iyi de ben üstümü değiştirmedim ki bı dakika yoksa yoksa bu öküz mü değiştirdi

"Benim üstümü sen mi değiştirdin?" Dedim sinirle

"Bilmem hem ne fark eder bı kaç güne karım olacaksın"

"Seninle ölürüm de evlenmem"

"Üstünü Güneş değiştirdi hem ben de sana bayılmıyorum"

"Gerizekalı" dedim neredeyse aşağı gelmiştik herkes masada oturuyordu benim geldiğimi gördüklerinde Güneş hemen yanıma gelip diğer koluma girdi

"Günaydın yenge"

"Bana yenge deme"

"Peki yenge" kıza öyle bir baktım ki

"Kusura bakma yenge ay aman yenge offf"

"İyi tamam yenge de belli sen bağımlılık yapmışsın bu kelimeye" dedim gülerek masaya geldiğimizde boş sandalyeye oturup herkese günaydın dedim onlarda aynı şekilde karşılık verdi herkes sessizce kahvaltısını ederken sessizliği bozan Alaz'ın babası oldu

"Bu akşam Alev'i ailesinden isteyeceğiz hanımlar siz alışverişe çıkın gelinimizi hazırlayın sonra da evine bırakın biz de ordan geliriz" dedi bunlar ciddi ciddi bizi evlendiriyor

"Evlilik olmayacak baba" dedi Alaz

"Sen onu yalan söylerken düşünecektin eşek sıpası, her şekilde o evlilik gerçekleşecek bu evlilik olmadığı sürece ikinize de ne olur en iyi sen biliyorsun Alaz Ağa" dedi son sözü söyleyip kalktı Ben neyin içine düşmüştüm böyle kafayı yiğecektim

Alaz sandalyesini geri iterek kalktı ve bir hışımla gitti ben ise öylece kaldım

"Kızım hadi sen kalk Güneş de sana yardım etsin bir şeyler giyin de kıyafet alalım" dedi ben de sadece kafa salladım zira ölmek istemiyordum yani şimdilik Güneşin yardımı ile yukarı çıktık bana bir kaç kıyafet verdi ben de giydim

🌷

Çarşıya gelmiştik bı kaç şey baktıktan sonra elbise bakmaya başlamıştık

"Yenge bak bu çok güzel bunu alalım" ben hiç umursamıyordum ha ölmüşüm ha evlenmişim benim için bir farkı kalmamıştı gösterdiği elbiseyi deneyip çıktım

"Yalnız bu çok güzel kesinlikle bunu alalım" dedi Güneş

"Aynen kızım bunu alalım" Ayşe anne de katılınca ben sadece kafa salladım bı kaç şey daha aldıktan sonra kuaföre gittik hafif bir makyaj yapmıştık saçımı da yaptıktan sonra beni eve bırakıp gittiler

"Oo Alev Hanım evin yolunu bulabilmişsiniz"

"Şey beni istemeye geleceklermiş" yanıma gelerek yine yüzüme tokat attı

Sen nasıl adamın koynuna girersin lan nasıl" diyip sargılı olan bileğimi tuttu ve beni odama götürüp kapıyı üstüme kilitledi bileğim o kadar acıyordu ki göz yaşlarımın bile farkına varmamıştım

"Onlar gelene kadar odadan dışarı adım atmayacaksın "dedi ve sustu ben de kapıya yaslanarak oturdum biraz ağladıktan sonra ayağa kalktım ve aynanın karşısına geçtim tüm makyajım gitmişti yüzümü yıkayıp beklemeye başladım...

🌷

Akşam olmuştu bugün aldığımız elbiseyi giyip makyaj masasına oturdum sadece maskara sürdüm ve yatakta oturup beklemeye başladım yaklaşık 20 dakika sonra kapı çalmıştı kapının çalması ile odamın kapısının açılması bir olmuştu annem di

"Hadi Alev geç mutfağa ve kahve yap ben gel diyince gel" dedi ben de mutfağa geçip kahve yapmaya başladım moralim o kadar bozuktu ki şurada intihar etsem yeridir diye düşünüp durdum kahveleri fincana koyarken annem gelmişti

"Hadi önce kahveleri büyüklere sonra Alaz'a ver" anneme göz devirdikten sonra tepsiyi alıp içeri geçtim girdiğim anda bir çift göze takılı kaldım yutkundu adem elması önce yukarı sonra aşağı indi ben anında gözlerimi kaçırdım sonra kahveleri dağıttım sıra Alaz'a gelince yüzüne bakmadım kahvesini aldıktan sonra ben bir köşeye geçip ölüm fermanımın verilmesini bekledim

"Sebebi ziyaretimiz bellidir Allah'ın emri peygamberin kabri ile kızınız Alev'i oğlumuz Alaz'a istiyoruz"

"Verdim gitti" sanki mal satıyor

"O zaman yüzükleri takalım çocuklar hadi gelin"

Yanyana durduk ve parmağımıza takılan kelepçelere baktım sonra da Alaz'a o da bana bakıyor du geri önüme döndüm Boynumda nefesini hissettiğimde derince yutkundum

"Çiçekli elbise çok yakışmış" dediğinde tüm kan yanaklarıma toplanmıştı hızlıca ona döndüğümde yüzümüzün arasında milimler vardı kimse fark etmeden geri önüme döndüm düğün tarihini de bir hafta sonrasına almışlardı herkes gittikten sonra bende kendi odama çekildim üstümü değiştirerek yatağıma geçtim şuan sadece yatmak istiyordum gözlerimi kapatıp yattım

🌷

Odama giren güneş ışınları ile gözlerimi açtım telefonuma saate baktım dokuz olmak üzereydi üstümü değiştirip odadan çıktım kimse yoktu hızlıca bir kahvaltı edip evden çıktım telefonumdan bir numara çevirip aradım

-Alo Sibelim

-Sonun da bizi hatırlayan bir Alev çıktı

-Şimdi sırası değil çok acil buluşmamız lazım her zaman ki kafeye gel anlatacaklarım var

-Tamam ben şimdi çıkarım hadi görüşürüz

-Gorüşürüz

Hemen taksiye atlayıp Midyat'a doğru yol aldım...

🌷

"Öyle işte Sibel evleniyorum"

"Peki sen istiyor musun"

"Hayır"

"E ne yapacaksın"

"Kaçacağım"

" Ne zaman hem Alaz Ağa ya bulursa seni"

"Gelirken akşama bilet aldım İstanbul'a gideceğim biriktirdiğim parayı kullanırım orda yaşarım bir şekilde neyse ben kalkayım artık enişteye selam söyle Irmağı yerime öp" dedim ve Sibel'e sarılıp ordan ayrıldım dışarda baya dolaştım sonra eve geldim hala kimse yoktu hızlıca küçük bavulumu alıp kıyafetlerimi koydum akşam üstü olmuştu daha sonra taksiye atlayıp yola çıktım...

Sizce Alev kaçabilecek mi?

〰️

Her yeni bir bölüm daha da uzun olucak

〰️

​​Görüşmek üzere kitap pad ailesi :)

​​​​