Karanlık yolda ikimiz de sesin geldiği tarafa döndük ve hiç beklemediğim biriyle göz göze geldim.

Kerem!! Bi bu eksikti diye düşünürken Furkan'ın sesi beni düşüncelerimden uyandırdı.

"Hadi ya delikanlıya bak sen bırakmazsam nolcak benimde mi yüzüme pasta yapıştırsın yoksa ?"

Bunu hatırlatmana gerek var mıydı pis Furkan.

"Bırak kızı gitsin yoksa olacaklardan ben sorumlu olmam" diye konuştu Kerem.

Kerem ve Furkan şimdi burda birbirilerine girse nolur diye düşünürken bi yandan da Keremin beni neden kurtarmak istediğine anlam verememiştim. Sonuçta nefret ettiğin birine neden yardım edersin ki??

"Nolurmuş çok merak ediyorum" diye Kereme iki adım atan Furkan sonunda kolumu bırakmıştı. Kolumu çok acıtmıştı.

Onları izlerken Kerem aniden yumruğu Furkan'ın yüzüne geçirdi ama Furkan kahkaha atınca nasıl bi psikopat olduğunu düşünmeye başladım.

Korkuyorum!!

"Sağlam çocuksun ama yeterli değil" diyip Kereme sertçe yumruğu geçirdi ve Kerem iki adım sendelesede çabuk toparladı.Aniden ağzımdan ufak bi çığlık çıktı ve gözlerim korkuyla dolmaya başladı.

İkili şekilde kavgaya tutuşmuşlardı ki korkudan ağlamaya başladım. Çok geçmeden çalan polis sirenleri ile ayrıldılar ve Furkan "bu iş burda bitmedi" diyerek kaçar adım yanımızdan uzaklaştı.

Ödlek herif!

Korkudan titremeye başlamıştım ve göz ucuyla Kereme baktığımda dudağının kanadığını farkettim.

"İyi misin" sert sesi kulağımı doldurduğunda önce şaşırıp cevap veremesemde

"İyiyim" diyebildim kısık sesimle.

"İyisen bir an önce eve git gece gece polislerle uğraşmak istemiyorum senin yüzünden."

Pardon ben mi dedim gel beni kurtar??

"Senden yardım isteyen olmadı yaptıklarından sonra burda kahramancılık oynamana gerek yok" diyip arkamı döndüm ve cevap bile vermesine izin vermeden hızla eve gittim.

Hem sen gel hayatımın içine s- neyse neyse yeterince gerildim. Kerem olmasa ne olurdu bilemem ona nankörlük yapmayı da istemezdim ama bana yaptıklarından sonra teşekkür etmemi beklememişti herhalde.

Sahi ne işi vardı sürekli buralarda ?

Daha bir kaç saat önce yüzüme pastayı yapıştıran kendisi değilmiş gibi davranamazdım.

O işe daha da gitmeyecektim. Furkan gibi bir psikopatın ne yapacağını asla kestiremezdim.

Hızlıca duş alıp yemek sipariş etmek için telefonumu elime aldım ve uygulamaya girdim.

Aniden kapının çalmasıyla telefon elimden düştü.Kimseyi beklemiyodum ve gerilmiştim.

Kimkine??

Kapıya ulaşıp kim o ? diye sorsamda cevap alamadım ve kapı deliğinden baktım.

Ulan ben senin

"Niye ses vermiyosun korkuttun beni" diye Bartuya sitem ettim ama cevap vermeye bile tenezzül etmeden içeri girdi paşamız.

"Kızım benden başka kim gelcek buraya sanki" desede bugün olanlar yüzünden tedirgin olduğumdan haberi yoktu.

"Hem pizza aldım sen seversin umarım açsındır" çok açım be abim

"Valla ne yalan söyleyeyim bende tam sipariş ediyodum çok acıktım Bartum" diyince tahmin etmiştim der gibi baktı.

"Bartu ben işten çıktım yarın gitmiycem artık"

"Neden bi sorun mu var güzelim"

"Çok yorucu bu kafe işi hem okul hem iş olunca çok yoruluyorum"

Olanları anlatırsam konu çok büyürdü ve Bartu o çocuğu haşamat ederdi bunu bildiğim için konuyu hiç açmadım.

"Bak Eda ben daha önce de söylemiştim çalışmak zorunda değilsin hem sana başka bi teklifim var kabul edersen abini çok mutlu edersin"

Ne teklifi dercesine ona bakınca konuşmaya devam etti.

"Şimdi sen bu sene okulu bitirene kadar parayı sana ben vericem" hemen sözünü kestim.

"Olmaz Bartu daha önce de söyledim bunu kabul ede-" aniden sözümü kesti.

"Kızım önce dinlesene beni" diyip kızınca dudak büzdüm.

"Okulun bittikten sonra düzenli işe girer parayı bana geri ödersin borç gibi düşün işte" dedi ve benden cevap bekledi.

Aslında benim içinde çok iyi olurdu etrafta bu kadar sapık kol gezerken en mantıklı şey buydu.

"Parayı geri ödemek şartıyla kabul edebilirim sanırım" dedim ve gülümsedim.

"İşte benim güzelim ya " diyip yanağımdan makas alan Bartuya gülümsedim.

Bartu abim olmasa ne haldeydim hiç düşünemiyorum bile.

Pizzaları yiyip Bartuya evde kalması konusunda ısrarcı oldum ve o da beni kırmayıp kalmayı kabul etti.

Ona yastık battaniye getirdim ve koltukta yatak yaptım.

İyi geceler dileyerek kendi odama geçtim.

Yarın okula tekrar motorla gideceğim kesinleşti ve bugün olan tek güzel şeydi sanırım.

Işığı kapatıp yatağa geçtim ve çok geçmeden uyuyakaldım.