~Keremden~

Yine kayıplara karışan babaanneme bakındım bir süre. Yine nereye gitti diye içimden geçirirken kapının açılmasıyla bakışlarımı kapıya çevirdim.

Elimde poşetlerle içeri giren babaanneme sinirli bakışlarla baktım. Kaç kere uyarmama rağmen kendini yormaktan hiç geri kalmıyordu.

"Hayriye sultan kaç kere konuştuk bunu" diye döndüm babaanneme.

"Napayım oğlum evde sıkılıyorum arada nefes almak da mı suç" diye bakınca hemen yumuşadım.

"Suç değil de yorma sen kendini ben sana ihtiyaçlarını alırım gezmek istersen de beraber gezeriz" diyip salondaki koltuğa attım kendimi.

Haftada 3-4 gün babaannemle kalırdım. Bu yüzden hiç birşeyden çekinmezdim.

"Kalk oğlum koltuktan mahvettin koltuk örtüsünü"

Kız ben düzeltirim sen niye dert ediyon.

"Ben düzeltirim Hayriye sultan sen dert etme" diyip gülümsedim.

"Dert etmekten değil yavrum misafir var akşam yemeğe"

Misafir mi ?

"Kim gelicek babaanne kimseden bahsetmedin bana"

Büyük ihtimalle babam gelicekti.

"Bizim binadan bi kız oğlum anası yok tek yaşıyor onu davet ettim."

Babaanneme içten bir şekilde gülümsedim ve koltuğu gelişi güzel düzeltip mutfağa geçtim.

"Ooo Hayriye sultan döktürmüşsün yine"

Bi tane eti tam ağzıma atacakken-

"Oğlum sabretsene misafir az sonra gelir."

Babaânnemin uyarısına gülümseyip eti yerine bıraktım ve sultanıma öpücük kondurdum.

Herşey hazırdı artık şimdi eksik olan gelecek olan misafirdi..

Kapı çalınca geldi heralde diyip ayakalandım babaannem mutfakta olduğu için kapıya yöneldim ve açtım.

Hiç tahmin etmeyeceğim kişiyle göz göze geldim o an.

Eda??

Annesi olmayan kız... demişti babaannem

"Ben ne yaptım" diye geçirdim içimden ve bir çok şey daha zihnime dolmaya başladı..

Bu gece hiç kolay geçmeyecekti..

Eveeettt Keremin ağzından bölüm geldi umarım beğenirsiniz :)

Sıradaki bölüm bomba olucak gece geciktirmeden atarım beğenen ve oylayan herkese teşekkür ederimm<3