Sabah üst üste çalan telefon sesiyle telefonu elime aldım.

Saat 8:30 !!!!!!!!

Hemen yataktan fırlayıp telefonu cevapladım.

"Alo nerdesin Eda ders başladı." Zeynep'in meraklı sesi kulağıma dolmuştu bile.

"Geç kaldım Zeynom kapat kapat hazırlanıp geliyim en azından 2. derse yetiştirim." diyip telefonu kapattım.

Hemen elimi yüzümü yıkayıp okul üniformalarını giyindim. Çantamı ve anahtarı alıp kendimi dışarı attım.

Nasıl oldu da alarmı kurmayı unuttum ben ya??

E tabi o kadar olay olursa sonu buraya varır dimi!

Asansörü beklemeden merdivenlerden hızla aşağı indim ve aynı hızla okula doğru yol aldım.

Okul binası göz hizama gelince derin nefes aldım ve içeri girdim. İlk dersin bitmesine 5 dakika kalmıştı. Kapıyı tıklatıp içeri girdim.

Ders Coğrafyaydı ve sınıf öğretmenimiz Ayşenur Hoca ders anlatmaya başlamıştı.

"Hocam geç kaldığım için özür dilerim" diyerek hızla Zeynep'in yanına geçtim ve son 5 dakikada yapabilecek bir şey olmadığı için sadece soluklandım.

Teneffüs zili çalınca Zeynep aşağı inmeyi teklif etsede hocanın ilk ders tahtaya yazdıklarını deftere geçirmem gerekiyordu.

"Sen git canım sonraki tenefüs çıkarız" diyip gülümsediğim Zeynep çoktan sınıftan çıkmıştı bile.

Yan tarafa çaktırmadan göz gezdirecektim ki zaten gözleri bende olan Keremle göz göze geldim.

Panikle önüme döndüm ve yazı yazmaya devam ettim.

Bişi yok bişi yok!!

Yazı yazdığım esnada yanımda bi hareketlenme hissettim ve gelen kişiye baktım.

Tanımadığım sarışın renkli gözlü çocuk gülerek samimi şekilde bana bakıyordu.

Ne olduğunu sorgularcasına yüzüne baktım ve konuşmasını bekledim.

"Selam ben Yağız yan sınıftayım" diye elini uzatan çocuğa baktım.

Hiç anlam veremesemde elini havada bırakmadım.

"Bende Eda" diyip hafifçe elini sıktım.

"Aslında seni bir kaç kere kantinde görmüştüm de sakıncası yoksa öğle arası biraz konuşabilir miyiz?"

Ne bu ahlaksız teklif mi ???

Şaka şaka tanışmaya çalıştığı çok belliydi.

Ağzımı açıp cevap verecekken çocuğun aniden ayakalaması hatta zoraki şekilde sıradan kaldırılması ile şaşırdım.

Emre??

Emre eğilip çocuğun kulağına bir şeyler söyledi ve çocuk bana bir kere bile bakmadan sınıftan çıkıp gitti.

Neler oluyor yine ?

Hemen bende ayağa kalktım ve Emre'ye doğru döndüm.

"Ne oluyor ne istiyorsun yine "

"Bir şey olduğu yok haddinden fazla konuşana had bildiririz olur biter." diyip Keremin yanına dönen Emre'ye baktım.

Keremin bakışlarını bir an olsun gözümden ayırmamıştı gözleri adeta ateş saçıyordu.

Okuldaki ilk kısmetimiz de kapandı iyi mi ?

Aslında çok da şaşırmadım.

Ne bekliyordum ki Kerem ve Emre benim mutlu olmama izin mi verecekti?

Çok komik..

Bu konuyu daha fazla uzatmaya gerek yoktu.

Sırama doğru gelen Zeynep'e baktım.

Gözleri sınıfta ilk Emre'ye çarptı ve Emre'ninki de ona.

Ulan Zeynep.

Zeynep sıraya oturunca hemen kolunu dürttüm ve

"Çabuk dökül yoksa hiç iyi şeyler olmaz" diye uyarıda bulundum.

"Öğle arası canım arkadaşımmm" diyen Zeynep'e baktım merakla.

Ne yani Emre ve Zeynep..

Bir an önce öğle arası gelsin diye dua ederken aklıma bin bir türlü şey gelmişti.

Zeynep'in tehtid altında olması bile!!

Çok şükür ki öğle arası gelmişti ve kantine inmiştik. Şimdi sıra Zeynep hanımda.

Gözlerimi sertçe Zeynepe çevirdim ve konuşmaya başlamasını bekledim.

"Hemen anlat neler oluyor?" diye soru yönelttiğim Zeynep gözlerime baktı ve beni şoke eden cümleyi kurdu.

"Emre'den hoşlanıyorum."

(Yb diye beni darlayan arkadaşlara özel erkenden attım😂)

Oy ve yorum yapmayı unutmayın canlarım 🌼 🤍