Sanırım acilen olayı toparlamam gerekiyodu.

Hızla ayağa kalktım ve Zeyneple Emre'ye doğru yürüdüm.

Eş zamanlı olarak Keremde kalktı ve oda masaya geldi.

"Ben" diyip sustum.

Zeynomun first datesi benim yüzümden bozulmak üzereydi.

"Aslında merak ettiğim için değil sadece Zeynep'in yanında olmak için gelmiştim bunu mahvetmek istemem çok üzgünüm" diyip Zeynep'e baktım. Gülümsüyordu.

"Hiç sorun değil zaten Keremde yakalanmış oldu bu sayede" diyen Emreye baktım.

O da var dimi zjsjjxjejsjs

Bi anda hepimiz kahkahayı bastırınca etraftaki insanlar bile bize döndü.

Kerem gülmüyordu tabi..

Sana dünyanın en ciddi ödülünü verelim Kerem reis

Olayı toparlamanın sevinciyle Zeynepe eve döneceğimi söyledim ve kafeden çıktım.

E tabi Kerem de yakalanınca çıkmak zorunda kaldı..

Kafenin önüne çıktığımda Yağızı gördüm.

Evet kapanan kısmetim olan..

"Eda" dedi neşeyle.

"Ne güzel tesadüf" aynen ne demezsin be Yağız

"Evet tesadüf oldu nasılsın" diyiverdim sakince.

"İyiyim bende kafede benimle oturacak biri olsa ne güzel olur diye düşünüyordum"

"Üzgünüm ama benim eve-" lafımı ağzıma tıkan Kereme kaydı gözlerim.

Ne ara geldi bu!

"Geçen sefer dersini almadın sanırım uza "

Yine mi be

Yağız Keremin tek cümlesi ile yanımdan gitmişti.

Ulan beni niye sattın iki dakikada

Sinirle Kereme döndüm.

"Niye ikidir aynı şeyi yapıyorsun" dedim.

"Seni rahatız ediyodu" diye açıklama yaptı kısaca.

Yo etmiyodu.

"Eder yada etmez bu seni ilgilendirmiyo benimle ilgili olan konulara karışmanı istemiyorum" diyip cevap bekledim.

Yüzümü inceleyip konuşmaya başladı.

"Senden dünden hevesliymişsin yazık oldu" diyip sırıtınca sinirlendim ve konuşmaya başladım.

"Zaten reddetmiştim gelip burnunu sokmana gerek yoktu. Hem niye hevesli oliyim bunun gibi kaç tanesi var çevremde" diyip laf soktum.

Keremin sırıtması yüzünde soldu.

"Kim var dedin?"

"Seni ne ilgilendirir ki ?"

"Peki öyle olsun aynı yere gidiyoruz beraber gidelim" diyince şaşırdım ama reddetmek için sebep yoktu.

Beraberce yürümeye başlamıştık. İkimizde konuşmuyorduk. Konuyu ben açtım.

"Neden bana kötü davranıyorsun" dedim sakince.

"Kötü davranmıyorum" diyiverdi kısaca.

"Yüzüme pastayı vuran da babamdı" dedim hızla ve hemen ekledim.

"Gerçi o pasta dışında herşeyi attı da neyse"

Kerem merakla bana çevirdi başına.

"Baban" diyip sustu.

"Yaşıyor mu"

"Yani aslında yaşıyor da benim için ölü diyelim" diyip kapattım konuyu.

"Çok farklı birisin Eda" dedi Kerem sessizliği bozarak.

"Nasıl yani?"

"Öyle çok farklısın işte çözemiyorum bazen seni"

Çözmen mi gerekiyor?

"Boşversene çözmesen de olur" diyip sustum.

"Yok seni çözmem lazım" diyince hızla ona döndüm.

O da söylediği şeyin farkına yeni varmış gibi hızla konuşmaya başladı.

"Yani demek istediğim hayatımda suyu kapaktan içen hiç kimse yok ondan dedim"

Yine aynı kapak.

Kurtulamiycaktım artık kesinleşmişti.

O sırada çalan telefon konuyu kapatmıştı.

Bartuş arıyordu.

Telefonu aldım ve konuşmaya başladım.

"Efendim canım"

Kerem hızla bana döndü. Canım kim merak mı ettim Kerem bey??

Talibim çok demiştim.

"Eda yemeği unutmadın dimi yarın akşam ona göre"

Unutmuştum..

"Ben yemeğe gitceğimizi unuttum hazırlık yapamadım ki hem okuldan fırsat da kalmadı" diyip dudak büzdüm.

"Tamam bir şey olmaz hazırlık ne sanki evden bişiler giyin"

Zeki şey seni.

"Tamam öyle yaparım artık. Akşam gelsene canım sıkılıyor.

"İşim çıkmazsa gelirim prensesim"

"Tamam canım beklerim ben yinede" diyip telefonu kapattım.

Anında Kerem konuşmaya başladı.

"Taliplerinden biri sanırım."

He öyle napcan

"Hahaha çok komiksin" diyip konuyu kapattım.

Zaten binaya gelmiştik. Asansör zemin katta olduğu için beklemeden bindik.

8 i ve 11 i tuşladım hızla.

Asansör bizim kata gelince indim ve Keremin sesini duydum.

"Görüşürüz"

"Görüşürüz" dedim çok beklemeden ve eve girdim.

Kerem artık kötü davranmıyordu bu bile bana kendimi şanslı hissettirmişti.

Ev hali go on !!

(Kusura bakmayın azıcık gecikti canlarımmm💜)

Oylamayı unutmayınnnn!!