Eve gelip kıyafetlerimi değiştirip bi yandan da Zeynep'i bekliyodum.

Çok geçmeden kapı çaldı ve geldi.

Onu içeri alıp sakinleştirdim ve olanları en baştan anlatmasını söyledim.

Tahmin ettiğim gibi yine ailesiyle tartışmıştı..

"Şimdi nolcak peki" dememle bana dönen Zeynep'e baktım.

"Yarın geziye gideriz en azından pazar gününe kadar onları görmemiş olurum." demesiyle elimle sırtına dokundum destek verircesine.

"Emre biliyor mu buraya geldiğini?"

"Biliyor gelirken haber verdim." diyince yüzünde gülümseme oluştu.

Aşık bu kız dostlar!

Birer kahve yapıp yan yana oturmuştuk ki kapı çalınmasıyla birbirimize baktık.

"Birini bekliyor muydun?" diyen Zeynepe olumsuz anlamda başımı salladım ve kapıyı açmak için kalktım.

Kapı deliğinden bakmaya çalışsamda pek bişi görünmüyordu.

"Kim o"

"Biziz Eda" diyen ses beni şoka uğrattı.

Emre? Biziz?? Hemen bekletmeden kapıyı açtım.

Kerem reis??

İkisi de kapıdan bana bakınca neye uğradığımı şaşırdım. Ben konuşmayınca Emre konuşmaya başladı.

"İçeri davet etmiyceksin heralde" sesiyle kendime geldim ve hemen içeri girmeleri için kenara çekildim.

İkiside salona yerleşince Zeynep de en az benim kadar şaşırmış duruyordu.

Emre hemen Zeynep'e sarılıp öpünce içim yumuşacık oldu.

Ne güzel zor zamanında destek oluyor diye geçirdim içimden.

Herkes sessizleşince konuşmaya başladım.

"Çay kahve?"

"Aslında hepimiz birer kahve içeriz dimi gençler" diyen Emreye gülümsedim ve ayağa kalktım. Zeynepde ayağa kalkınca gerek olmadığını söyleyip oturmasını söyledim.

Mutfağa gittim ve kahve makinesine atmak üzere dolaptaki kahveyi çıkardım.

Ayak sesi geldi pıtı pıtı.

"Kız gelme demedim mi-"

Kız?? Kerem??

Kerem gelmişti.

"Aslında biraz yanlız kalsınlar diye çıktım." diyen Kereme baktım.

Ne de düşünceli!

"İyi yapmışsın" diyip işime geri döndüm.

Bi dakika bi dakikaaaaa Kerem yemek yediğimiz mekanda ne arıyordu????

Hemen arkamı döndüm ve konuşmaya başladım.

"Senin o mekanda ne işin vardı?"

"Hangi mekan" dedi anlamadığını belli ederek.

"Hangisi olabilir bugünkü" dedim ve cevap bekledim.

"Ha o mu" dedi ve devam etti.

"Bi arkadaşla buluştuk sende mi oradaydın yoksa?" diyince şaşırdım.

Arkadaş?

"Bende oradaydım tesadüf işte" diyip önüme döndüm.

Neden söylediği şey aklıma takılmıştı?

Arkadaş dediği kimdi?

Kahveleri alıp içeri geçince Keremde peşimden gelmişti. Modum istemsizce düşmüştü.

"Ee" diye söze girdi Emre.

"Sizin sevgililik haberini ne zaman alıyoruz." diyip zeyneple gülüşünce kahve boğazıma kaçmıştı.

Öksürük krizi tam rezillik!!

Zeynep hemen koşup mutfaktan su getirmişti.

Suyu içip biraz rahatlayıp başımı kaldırdım. Kerem hiç bir şey olmamış gibi kahvesini içiyordu.

Emrede halimi görmüş olacak ki konuyu kapattı.

Ara ara Zeynep ve Emre konuşup gülüşüyodu benle Keremde sadece izliyorduk..

Kahveler bittikten sonra Emre ve Keremi geçirip Zeyneple içeri geçtik.

Zeynep'e yatak yapıp iyi geceler diledikten sonra odama geçtim.

Yarın okulda gezi olacaktı. Hemde iki günlük.

Anlaşılan uzun bir gün bizi bekliyordu.

Ne diyoduk gençler??

Gün ola hayrola...

(Jestim olsun bu bölüm 🥲😂)

Yorumlarınızı çok merak ediyorummm oy atmayı unutmayınn💜