@zemherininruzgari
|
"Kerem" diyince bakışları anında beni bulan elalara baktım.
"Efendim"
"Kimse gelmiycek gibi" dedim hüzünlü çıkan sesimle.
Yaklaşık 1 saattir boş boş oturmamıza rağmen kimseler yoktu. Hava yavaştan kararmaya da başlamıştı.
Karnım acıktı!!
"O zaman biz yolumuzu bulmaya çalışalım olmaz mı" diyip ayağa kalkan Kereme baktım. Ardından ağacın dibinden kalkmam için elini uzatmıştı.
"Yapıcak pek bişi yok galiba" diyerek elini tuttum ve doğruldum.
Beraberce yol aldığımız an güneş batmak üzereydi. Hava soğuk olduğu için Keremin hırkasına sıkı sıkı sarılmıştım.
"Gariban Kerem şimdi nasıl üşüyordur" diye geçirdim içimden.
"Kerem ya"
"Yine noldu Eda" dedi ve 32 diş sırıtıp bana döndü.
"Ben acıktım." dedim sistemle.
"Haa bak doğru dedin bende çok acıktım bekle iki lahmacun sipariş ediyim gelsin" diyip bana baktı.
"Bu sayede bizde gelen kuryenin motoruna atlar otele döneriz" diyince aniden gülmeye başladım.
Düşününce çok komik gelmişti.
Tüm sınıfın arayıp bulamadığını kurye bulacaktı!
Ne kadar yürüsek de insana dair iz yoktu..Az sonra bir taşa takılıp da yeri boylamıştım.
"Eda iyi misin" Keremin endişeli sesine hızla cevap verdim.
"İyiyim ya bişi yok" diyerek Keremin uzattığı eli tuttum ve ayaklandım.
Az sonra ötedeki çalılıklar hareketlenince aynı anda Keremle birbirimize baktık. Kerem hızla benim önüme geçmişti. İkimizde sesin neyden geldiğini anlayamamıştık. Gözlerim kocaman açılmıştı.
"Korkma ben burdayım" diyen Keremin sesi az da olsa rahatlatmıştı beni.
Çalıdaki hareketlilik artınca Keremde bir adım arkaya geldi. Az sonra çalılardan çıkan kediyle birbirimize baktık.
Gülme krizi kxjsjxjsk
Gülüşüm kesilince bana dikkatle bakan Kereme baktım.
"Noldu" dedim sorgularcasına.
"Gülünce çok güzelsin"
Kalbim yine güm güm dostlar!
Tekrardan konuşmaya başladı..
"Sen hiç aşık oldun mu Eda?" buda nerden çıktı şimdi?
" O da nerden çıktı şimdi?" dedim hızla.
Heyecandan kelimeleri seçememiştim..
"Hiç öyle aklıma takıldı" diyince sorma sırası bana gelmişti.
"Sen söyle bakalım hiç aşık oldun mu" dedim ve cevap bekledim.
Kerem bana doğru adım atıp konuşmaya başladı.
"Hemde deliler gibi aşık oldum"
Kerem sosyal mesafeye dikkat lütfen!!
"Anladım" diyip önüme dönmüştüm ki Keremin konuşmasıyla tekrardan başımı ona çevirdim.
"Bilerek mi yapıyorsun?"
"Neyi" dedim anlamadığımı belli ederek.
"Sana deliler gibi atan kalbimi seni görünce eriyen içimi bilerek mi görmezden geliyosun."
Ben iptal arkadaşlar*****
Keremin yüzüne baktım dikkatle, konuşmaya devam ediyordu.
"Seni gördüğüm ilk anda beni etkiledin Eda gün geçtikçe sana daha çok bağlandım. Her gün seni görmenin verdiği heyecanla başımı yastığa koymaya başladım ben" diyip devam etti.
"Sana herhangi bi karşı cins yaklaşınca deliye döndüm. Kuzeninin olduğunu bilmeden önce her gün Bartuyu araştırdım. Daha dün yemeğe gidince bile seni takip ettim ben"
Kalbim hızla çarpıyordu.
"Ama sen bana karşı hep mesafeli davrandın en başta sana çokça hak verdim ne yapsa hak ettin dedim kendi kendime" diyip elimi tuttu.
Elimi alıp kalbinin üzerine koydu.
"Ne yaparsam yapıyım buraya söz geçiremiyorum Eda sana deliler gibi aşığım" diyip gözlerime bakan Kereme baktım.
Kalbim ağzımda atıyordu. Kerem aramızdaki mesafeyi sıfıra indirmişti bile. Yavaşça yüzüme yaklaştı.
"İzninle" dedi ve elleriyle yanaklarımı tuttu.
Aramızda mesafe kalmamıştı artık. Keremin dudakları dudağımı bulmuştu. Hafif ve narin şekile öpüyordu. İncitmeye korkar gibi.
Öpmesine izin verdim ama öpüşüne karşılık veremedim..
Hâlâ aklımda sorular dönüyordu bunlara cevap bulunca herşey yerli yerine oturacaktı.
Kerem geri çekilip alnını alnıma yasladı ve konuşmaya başladı.
"Seni çok seviyorum Eda bırak da ömür boyu seveyim" dedi gözlerimin içine bakarak.
Büyülenmiş gibi sadece baktım gözlerine.
Tam o an hiç beklemediğim şekilde ormanın içinden adımı duydum.
"Eda?"
(Evett işte yeni bölüm bugün son bir tane daha gelicek canlarım💖💖)
Oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın💜
|
0% |