Yeni Üyelik
61.
Bölüm
@zemherininruzgari

Herşey hazır halde Keremi beklemeye başlamıştım. Evime ilk kez gelecek olan sevgilime özenle atıştırmalık hazırlamıştım.

 

Çok geçmeden kapı da çalmıştı zaten hızla kapıya yöneldiğim esnada kapı deliğinden de bakmayı ihmal etmedim.

 

Bartu????

 

Asla beklemediğim için yavaşça kapıyı açtım.

 

"Prensesim ne yapıyorsun"

 

"Bartuşum içeri gelsene" dedim gülümseyerek.

 

Az sonra Kerem de gelecekti ve ben bu karmaşayı önlemek için Bartuya hızla olanları anlatacaktım.

 

"Bartu sana anlatmam gereken bişi var" dememle Bartunun gözleri beni bulmuştu.

 

"Noldu yoksa kötü bişi mi var?"

 

"Hayır hayır öyle bişi değil" dedim hızla ve devam ettim.

 

"Aslında ben-"

 

Kapının hızla çalınması ile sözüm yarım kalmıştı.

 

"Birini mi bekliyodun" diye bana soru yönelten Bartuya baktım.

 

"Evet bende tam sana bunu anlatacaktım" diyip kapıya yöneldim.

 

Kapıyı açmamla bana gülümseyen Kereme gülümsedim. Beraberce içeri geçtik.

 

Tam o sırada Bartu ve Kerem göz göze geldi..

 

Arada sadece bir çalı eksikti.

 

Bartu sorgular şekilde bana bakınca konuşmaya başladım.

 

"Bartuş Keremle ben" diyip sustum nasıl açıklayabileceğimi düşünüyordum.

 

"Yani aslında biz"

 

"Ee Eda siz" diyen Bartuya baktım.

 

Sinirlendi bu anam!!

 

"Sevgiliyiz" dedim tek seferde.

 

Kelimeler ağzımdan nasıl çıktı ben bile şok oldum.

 

"Ne" Bartunun şaşırmış sesi ile ona baktım.

 

"Kızım niye söylemedin daha önce" diyince Kerem söze girdi.

 

"Aslında çok yeni bu yüzden" diyip beni kurtarmış oldu.

 

Çayın suyunu üste koyup yanlarına oturmuştum. Ortam sessizdi.

 

Bartu korkutucu olduğunu düşündüğü (asla öyle değil) bakışlar atıyordu.

 

 

"Ee" dedim kimse konuşmayınca ve anında ikisinin de bakışları beni buldu.

 

"Asıl sana ee Eda hanım" diyen Bartuya baktım.

 

"Nasıl oldu nerde tanıştınız?" diye sorgulayınca konuşmaya başladım.

 

"Okulda yani aslında aynı sınıfayız üstelik Keremin babaannesi bizim binada oturuyor" diye kısaca açıklama yaptım.

 

Keremin ağzını bıçak açmıyordu. Hep konuşan Kerem bugün sus pus olmuştu.

 

Bartu etkisi diyelim işte :)

 

Çayları getirip bırakmıştım bile.

 

"Ben kalkıyim prensesim Ebrarla buluşucaktım" diyen Bartu sessizliği bozmuştu.

 

"Tamam abim ben seni geçireyim" diyip ayakalandım.

 

Bartuyu kapıya kadar geçirip içeri geçince koltuktan sırıtan Kereme baktım.

 

"Ne var?" diye sorgulayınca konuşmaya başladı.

 

"Bartuya ne güzel açıkladın öyle ilişkimizi" diye kahkaha atmıştı.

 

"Aslında daha ayrıntılı anlatıcaktım ama aniden gelince öyle oldu işte" diyerek koltukta yanına oturdum.

 

"Bir şey olmaz öğrenmiş oldu o da"

 

"Aynen öyle" diyerek gülümsedim.

 

"Kerem" dememle bana dönen elalara baktım.

 

"Açelya kim?"

 

Dikkatle bana bakan Kereme baktım.

 

"Nerden çıktı şimdi bitanem"

 

"Öyle çıktı işte söylesene kim?" diye üsteleyince açıklamaya başladı.

 

"Bende senin kadar biliyorum işte güzelim bana platonik diyelim" diyip devam etti.

 

"Ama bugüne kadar hiç diyalog geçmedi aramızda" diyerek gözlerime baktı.

 

"Anladım" dedim sessizce.

 

"Bak Eda" diyerek tüm dikkatimi üstüne çekmişti.

 

"Ben seni çok seviyorum sadece seni seviyorum ve bu hep böyle olucak ilişkimiz hızlı gelişmiş olabilir ama emin ol ki benden mutlusu yok bu dünyada çünkü senin gibi biriyleyim ve bu benim için eşsiz bir durum" diyerek eliyle yanağımı sıvazladı.

 

"Her kim olursa olsun ilişkimize zarar verecek kimseyi affetmem bunu böyle bil."

 

Söyledikleri beni gülümsetmişti.

 

"Bende seni çok seviyorum Kerem sadece ilişkimiz hızlı geliştiği için adapte olmaya çalışıyorum" diyerek gülümsedim.

 

"Biliyorum bitanem ben seni her zaman beklerim kendini nasıl iyi hissedersen öyle davran" diyince aklıma takılan şeyle konuşmaya başladım.

 

"Kerem sen beni ne zaman sevdiğini anladın?"

 

Söylediğim şey onu gülümsetmişti.

 

 

"Aslında senden ne zaman hoşlandığımı bilmiyorum ama sana ne zaman aşık olduğumu çok iyi biliyorum." diyip tam gözlerime baktı.

 

"Bana tipim bile değilsin dediğin zaman" diyip gülmeye başladı.

 

"Sanırım o anı ömür boyu unutamam" diyerek gülmeye devam etti.

 

"Sen peki" diye soru yöneltince kalbimin ilk kez ne zaman hızlı çarptığını düşündüm.

 

"Bana okulun bahçesinde şemsiye verdiğin zaman" diyerek gözlerine baktım.

 

"Bilseydim daha önceden verirdim" diye sırıtınca gülmeden edemedim.

 

Keremle uzun uzun sohbet etmiştik saat geç olduğu için kalkması gerekiyordu. Onu kapıya kadar geçirmek için ayaklanmıştım.

 

"İyi geceler canım" dememle Kerem anında arkasına dönmüştü.

 

İlk kez ona ismi dışında bir şeyle hitap ettiğim için şaşırmıştı aynı zamanda da gülümsemişti.

 

Ayakkabısını giyinip yanıma yaklaştı. Yanağımdan öpüp geri çekildi.

 

"İyi geceler bitanem sabah beraber okula gidiyoruz unutma" diyince gülümsedim.

 

"Unutmam" diyip gülümseyerek kapıyı kapattım.

 

Keremle bu gece konuşmak bana çok iyi gelmişti. Onu ne kadar sevdiğimi anlamıştım. Ben sevgimi şu an tam anlamıyla gösteremesem de onu çok seviyordum.

 

Bu duruma hızlı şekilde adapte olacağımı biliyordum. Eşofmanlarımı giyinip alarmı kurdum ve uyumak için yatağa geçtim. Çok geçmeden uykuya teslim oldum.

 

 

(Yeni bölüm biraz gecikti çünkü yaklaşık 1 saattir uygulama açılmıyor ara sıra bu durumu yaşıyorum)

 

İyi okumalar💖🫂

 

Loading...
0%